δύσβωλος

English (LSJ)

ον, of ill soil, unfruitful, γῆ Hom.Epigr.7; χθών AP7.401 (Crin.).

Spanish (DGE)

-ον
de escaso o pobre mantillo γῆ δ. tierra mala, pobre epigr. en Ps.Hdt.Vit.Hom.18, χθών AP 7.401 (Crin.).

German (Pape)

[Seite 677] schlechtschollig, unfruchtbar; H. ep. 7; χθών Crinag. 37 (VII, 401).

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
qui consiste en mauvaises mottes de terre, au sol ingrat, stérile.
Étymologie: δυσ-, βῶλος.

Greek (Liddell-Scott)

δύσβωλος: -ον, κακὸν χῶμα ἔχων, ἄκαρπος, ἄγονος, χθὼν Ἐπ. Ὁμ. 7, Ἀνθ. Π. 7. 401.

Greek Monolingual

δύσβωλος, -ον (Α)
(για έδαφος) με κακό χώμα, άγονος.

Greek Monotonic

δύσβωλος: -ον, αυτός που έχει κακό χώμα, άγονος, άκαρπος, σε Ανθ.

Russian (Dvoretsky)

δύσβωλος: состоящий из плохой почвы, т. е. неплодородный (γῆ Hom.; χθών Anth.).

Middle Liddell

δύσ-βωλος, ον
of ill soil, unfruitful, Anth.