ἀνηκουστέω: Difference between revisions
οὐ γὰρ ἂν τό γε πραχθὲν ἀγένητον θείη → since he cannot make what was done as though it had not come to pass
m (Text replacement - "(?s)({{LSJ.*}}\n)({{.*}}\n)({{DGE.*}}\n)" to "$1$3$2") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{DGE | {{DGE | ||
|dgtxt=<b class="num">• Morfología:</b> [impf. jón. ἀνηκούστεε Hdt.1.115]<br />[[no prestar oído a]], [[desobedecer]] c. gen. οὐδ' [[ἄρα]] πατρὸς ἀνηκούστησεν [[Ἀπόλλων]] <i>Il</i>.15.236, 16.676, τῶν πατρὸς λόγων A.<i>Pr</i>.40, αὐτών (τῶν νόμων) Th.1.84, ἂν οἱ ναῦται τῶν κυβερνητῶν ἀνηκουστῶσι D.C.41.33.3<br /><b class="num">•</b>c. dat. τοῖσι στρατηγοῖσι Hdt.6.14<br /><b class="num">•</b>abs. Hdt.1.115, Aen.Tact.10.3. | |dgtxt=<b class="num">• Morfología:</b> [impf. jón. ἀνηκούστεε Hdt.1.115]<br />[[no prestar oído a]], [[desobedecer]] c. gen. οὐδ' [[ἄρα]] πατρὸς ἀνηκούστησεν [[Ἀπόλλων]] <i>Il</i>.15.236, 16.676, τῶν πατρὸς λόγων A.<i>Pr</i>.40, αὐτών (τῶν νόμων) Th.1.84, ἂν οἱ ναῦται τῶν κυβερνητῶν ἀνηκουστῶσι D.C.41.33.3<br /><b class="num">•</b>c. dat. τοῖσι στρατηγοῖσι Hdt.6.14<br /><b class="num">•</b>abs. Hdt.1.115, Aen.Tact.10.3. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=-ῶ :<br />ne pas entendre, ne pas écouter, désobéir à, gén. <i>ou</i> dat..<br />'''Étymologie:''' [[ἀνήκουστος]]. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἀνηκουστέω''': μέλλ. -ήσω, δὲν [[θέλω]] νὰ ἀκούσω, [[παρακούω]], μετὰ γεν., οὐδ’ ἄρα πατρὸς ἀνηκούστησεν Ἰλ. Ο. 236, ΙΙ. 676· τῶν πατρὸς λόγων Αἰσχύλ. Προμ. 40· τῶν νόμων Θουκ. 1. 84: - μετὰ δοτ., ἀν. τοῖσι στρατηγοῖσι Ἡρόδ. 6. 14: [[ὡσαύτως]] ἀπολ., 1. 115· πρβλ. τὸν ποιητ. τύπον [[νηκουστέω]]. | |lstext='''ἀνηκουστέω''': μέλλ. -ήσω, δὲν [[θέλω]] νὰ ἀκούσω, [[παρακούω]], μετὰ γεν., οὐδ’ ἄρα πατρὸς ἀνηκούστησεν Ἰλ. Ο. 236, ΙΙ. 676· τῶν πατρὸς λόγων Αἰσχύλ. Προμ. 40· τῶν νόμων Θουκ. 1. 84: - μετὰ δοτ., ἀν. τοῖσι στρατηγοῖσι Ἡρόδ. 6. 14: [[ὡσαύτως]] ἀπολ., 1. 115· πρβλ. τὸν ποιητ. τύπον [[νηκουστέω]]. | ||
}} | }} | ||
{{Autenrieth | {{Autenrieth | ||
Revision as of 12:26, 2 October 2022
English (LSJ)
to be unwilling to hear, disobey, c. gen., οὐδ' ἄρα πατρὸς ἀνηκούστησε Il.15.236; τῶν πατρὸς λόγων A.Pr.40; τῶν νόμων Th.1.84: c. dat., ἀ. τοῖσι στρατηγοῖσι Hdt.6.14: also abs., 1.115, Aen.Tact.10.3.
Spanish (DGE)
• Morfología: [impf. jón. ἀνηκούστεε Hdt.1.115]
no prestar oído a, desobedecer c. gen. οὐδ' ἄρα πατρὸς ἀνηκούστησεν Ἀπόλλων Il.15.236, 16.676, τῶν πατρὸς λόγων A.Pr.40, αὐτών (τῶν νόμων) Th.1.84, ἂν οἱ ναῦται τῶν κυβερνητῶν ἀνηκουστῶσι D.C.41.33.3
•c. dat. τοῖσι στρατηγοῖσι Hdt.6.14
•abs. Hdt.1.115, Aen.Tact.10.3.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
ne pas entendre, ne pas écouter, désobéir à, gén. ou dat..
Étymologie: ἀνήκουστος.
Greek (Liddell-Scott)
ἀνηκουστέω: μέλλ. -ήσω, δὲν θέλω νὰ ἀκούσω, παρακούω, μετὰ γεν., οὐδ’ ἄρα πατρὸς ἀνηκούστησεν Ἰλ. Ο. 236, ΙΙ. 676· τῶν πατρὸς λόγων Αἰσχύλ. Προμ. 40· τῶν νόμων Θουκ. 1. 84: - μετὰ δοτ., ἀν. τοῖσι στρατηγοῖσι Ἡρόδ. 6. 14: ὡσαύτως ἀπολ., 1. 115· πρβλ. τὸν ποιητ. τύπον νηκουστέω.
English (Autenrieth)
(ἀνήκουστος, ἀκούω): be disobedient, w. genitive. Cf. νηκουστέω. (Il.)
Greek Monotonic
ἀνηκουστέω: μέλ. -ήσω, είμαι απρόθυμος να υπακούσω, απειθώ, με γεν., σε Ομήρ. Ιλ., Αισχύλ., Θουκ.· με δοτ., σε Ηρόδ.· απόλ., στον ίδ.
Russian (Dvoretsky)
ἀνηκουστέω: не слушаться, не повиноваться (τινος Hom., Aesch., Thuc. и τινι Her.).
Middle Liddell
[from ἀνήκουστος
to be unwilling to hear, to disobey, c. gen., Il., Aesch., Thuc.; c. dat., Hdt.; absol., Hdt.
