ζηλήμων: Difference between revisions
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1") |
||
| Line 16: | Line 16: | ||
|btext=ων, ον ; <i>gén.</i> ονος;<br />envieux, jaloux de, gén..<br />'''Étymologie:''' [[ζῆλος]]. | |btext=ων, ον ; <i>gén.</i> ονος;<br />envieux, jaloux de, gén..<br />'''Étymologie:''' [[ζῆλος]]. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{elnl | ||
| | |elnltext=ζηλήμων -ον [ζῆλος] jaloers, afgunstig:. ζηλήμονες ἔξοχον ἄλλων bij uitstek afgunstig (van de goden) Od. 5.118. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ζηλήμων:''' 2, gen. ονος завистливый, ревнивый (θεοί Hom.; [[Διόνυσος]] Anth.). | |||
}} | }} | ||
{{Autenrieth | {{Autenrieth | ||
| Line 28: | Line 31: | ||
|lsmtext='''ζηλήμων:''' -ον ([[ζηλέω]]), γεν. <i>-ονος</i>, ζηλιάρης, [[ζηλότυπος]], [[ζηλόφθονος]], σε Ομήρ. Οδ. | |lsmtext='''ζηλήμων:''' -ον ([[ζηλέω]]), γεν. <i>-ονος</i>, ζηλιάρης, [[ζηλότυπος]], [[ζηλόφθονος]], σε Ομήρ. Οδ. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{ls | ||
| | |lstext='''ζηλήμων''': -ον, γεν. -ονος ([[ζηλέω]]) [[ζηλότυπος]], σχέτλιοί ἐστε, θεοί, ζηλήμονες ἔξοχον ἄλλων Ὀδ. Ε. 118· καὶ παρὰ μεταγεν. Ἐπ., ὡς Καλλ. εἰς Ἄρτ. 30, Ὀππ. Κ. 3. 191, Μουσαῖ. 36, 37, Ἀνθ. Π. 3. 7· πρβλ. [[δύσζηλος]]. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=[[ζηλήμων]], ονος, [[ζηλέω]]<br />[[jealous]], Od. | |mdlsjtxt=[[ζηλήμων]], ονος, [[ζηλέω]]<br />[[jealous]], Od. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 20:20, 2 October 2022
English (LSJ)
ον, gen. ονος, (ζηλέω) jealous, σχέτλιοί ἐστε, θεοί, ζηλήμονες ἔξοχον ἄλλων Od.5.118; and late Ep., as Call.Dian.30, Opp.C.3.191, Musae.36, 37; μῆνις AP3.7 (Inscr. Cyzic.).
German (Pape)
[Seite 1138] ον, neidisch, von den Göttern, Od. 5, 118; eifersüchtig, bei sp. D., wie Mus. 36; Opp. C. 3, 191, τινός; vgl. Callim. Dian. 30. Auch Dionysus heißt Anth. IX, 524, 7 so. Vgl. ζηλαῖος.
French (Bailly abrégé)
ων, ον ; gén. ονος;
envieux, jaloux de, gén..
Étymologie: ζῆλος.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
ζηλήμων -ον [ζῆλος] jaloers, afgunstig:. ζηλήμονες ἔξοχον ἄλλων bij uitstek afgunstig (van de goden) Od. 5.118.
Russian (Dvoretsky)
ζηλήμων: 2, gen. ονος завистливый, ревнивый (θεοί Hom.; Διόνυσος Anth.).
English (Autenrieth)
(ζῆλος): jealous, grudging, Od. 5.118†.
Greek Monolingual
ζηλήμων, -ον (Α)
1. φθονερός, ζηλότυπος
2. αυτός που έχει ζήλο, θερμό ενδιαφέρον.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ζήλος (Ι) + κατάλ. -ημών (πρβλ. αιδήμων, ελεήμων)].
Greek Monotonic
ζηλήμων: -ον (ζηλέω), γεν. -ονος, ζηλιάρης, ζηλότυπος, ζηλόφθονος, σε Ομήρ. Οδ.
Greek (Liddell-Scott)
ζηλήμων: -ον, γεν. -ονος (ζηλέω) ζηλότυπος, σχέτλιοί ἐστε, θεοί, ζηλήμονες ἔξοχον ἄλλων Ὀδ. Ε. 118· καὶ παρὰ μεταγεν. Ἐπ., ὡς Καλλ. εἰς Ἄρτ. 30, Ὀππ. Κ. 3. 191, Μουσαῖ. 36, 37, Ἀνθ. Π. 3. 7· πρβλ. δύσζηλος.
