στρατηλατέω: Difference between revisions
Κακοῦ γὰρ ἀνδρὸς δῶρ' ὄνησιν οὐκ ἔχει → Nil utilitatis improbi in donis viri → Geschenke eines Schurken sind nicht von Gewinn
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elnl.*}}\n)({{elru.*}}\n)" to "$3$4$1$2") |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=-ῶ :<br /><b>1</b> être chef d'armée;<br /><b>2</b> diriger une expédition contre, <i>dat. ou</i> [[ἐπί]] et l'acc..<br />'''Étymologie:''' [[στρατηλάτης]]. | |btext=-ῶ :<br /><b>1</b> être chef d'armée;<br /><b>2</b> diriger une expédition contre, <i>dat. ou</i> [[ἐπί]] et l'acc..<br />'''Étymologie:''' [[στρατηλάτης]]. | ||
}} | |||
{{elnl | |||
|elnltext=στρατηλατέω [στρατηλάτης] Ion. imperf. 3 sing. ἐστρατηλάτεε, imper. στρατηλάτεε, inf. στρατηλατέειν, ptc. στρατηλατέων met het leger te velde trekken, een veldtocht ondernemen, met ἐπί + acc. tegen. in een veldtocht het bevel voeren over, met gen., met dat. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''στρᾰτηλᾰτέω:'''<br /><b class="num">1)</b> [[совершать военный поход]], [[идти войной]] (ἐπὶ Μήδους Her.): στρατηλατοῦσαι Aesch. отправившиеся в поход (амазонки);<br /><b class="num">2)</b> [[предводительствовать]], [[стоять во главе]], [[командовать]] (τινος и τινι Eur.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
| Line 21: | Line 27: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''στρᾰτηλᾰτέω:''' μέλ. <i>-ήσω</i>,<br /><b class="num">I.</b> [[οδηγώ]] το [[στράτευμα]] στο [[πεδίο]] της μάχης, σε Ηρόδ., Αισχύλ. κ.λπ.<br /><b class="num">II.</b> με γεν., είμαι [[διοικητής]], [[διοικώ]], [[εξουσιάζω]], σε Ευρ.· με δοτ., στον ίδ. | |lsmtext='''στρᾰτηλᾰτέω:''' μέλ. <i>-ήσω</i>,<br /><b class="num">I.</b> [[οδηγώ]] το [[στράτευμα]] στο [[πεδίο]] της μάχης, σε Ηρόδ., Αισχύλ. κ.λπ.<br /><b class="num">II.</b> με γεν., είμαι [[διοικητής]], [[διοικώ]], [[εξουσιάζω]], σε Ευρ.· με δοτ., στον ίδ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=στρᾰτηλᾰτέω, fut. -ήσω<br /><b class="num">I.</b> to [[lead]] an [[army]] [[into]] the [[field]], Hdt., Aesch., etc.<br /><b class="num">II.</b> c. gen. to be [[commander]] of, to [[command]], Eur.; c. dat., Eur. [from στρᾰτηλάτης] | |mdlsjtxt=στρᾰτηλᾰτέω, fut. -ήσω<br /><b class="num">I.</b> to [[lead]] an [[army]] [[into]] the [[field]], Hdt., Aesch., etc.<br /><b class="num">II.</b> c. gen. to be [[commander]] of, to [[command]], Eur.; c. dat., Eur. [from στρᾰτηλάτης] | ||
}} | }} | ||
Revision as of 00:05, 3 October 2022
English (LSJ)
A lead an army into the field, ἐπί τινας, ἐπὶ χώρην, Hdt. 1.124, 5.31, cf. 7.5; ἐκεῖσε A.Pers.717 (troch.); δεῦρο E.Heracl.465: abs., Hdt.7.10.θ, A.Eu.687, E.IA1195. II c. gen., to be commander of, command, Id.HF61, Rh.276: c. dat., Id.Ba.52, El.321,917.
German (Pape)
[Seite 951] ein Heer in's Feld führen; absolut, ἐκεῖσε, Aesch. Pers. 307; Eum. 657; Her. 7, 10; – gew. ἐπί τινα, ἐπὶ χώραν; Eur. oft, wie Her., 1, 122. 7, 5; – auch c. gen. u. dat., anführen, befehligen.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
1 être chef d'armée;
2 diriger une expédition contre, dat. ou ἐπί et l'acc..
Étymologie: στρατηλάτης.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
στρατηλατέω [στρατηλάτης] Ion. imperf. 3 sing. ἐστρατηλάτεε, imper. στρατηλάτεε, inf. στρατηλατέειν, ptc. στρατηλατέων met het leger te velde trekken, een veldtocht ondernemen, met ἐπί + acc. tegen. in een veldtocht het bevel voeren over, met gen., met dat.
Russian (Dvoretsky)
στρᾰτηλᾰτέω:
1) совершать военный поход, идти войной (ἐπὶ Μήδους Her.): στρατηλατοῦσαι Aesch. отправившиеся в поход (амазонки);
2) предводительствовать, стоять во главе, командовать (τινος и τινι Eur.).
Greek (Liddell-Scott)
στρᾰτηλᾰτέω: ὁδηγῶ στρατὸν εἰς τὴν μάχην, εἰς πόλεμον, ἐπί τινα, ἐπὶ χώραν Ἡροδ. 1. 124, 5. 31, κ.ἀλλ.· στρ. ἐκεῖσε Αἰσχύλ. Πέρσ. 717· δεῦρο Εὐρ. Ἡρακλ. 465· ἀπολ., Ἡρόδ. 7. 108. Αἰσχύλ. Εὐμ. 687. ΙΙ. μετὰ γεν., εἶμαι διοικητής, διοικῶ, Εὐρ. Ἡρ. Μαιν. 61, Ρῆσ. 276· μετὰ δοτικ., ὁ αὐτ. ἐν Βάκχ. 52, Ἠλ. 321, 917.
Greek Monotonic
στρᾰτηλᾰτέω: μέλ. -ήσω,
I. οδηγώ το στράτευμα στο πεδίο της μάχης, σε Ηρόδ., Αισχύλ. κ.λπ.
II. με γεν., είμαι διοικητής, διοικώ, εξουσιάζω, σε Ευρ.· με δοτ., στον ίδ.
Middle Liddell
στρᾰτηλᾰτέω, fut. -ήσω
I. to lead an army into the field, Hdt., Aesch., etc.
II. c. gen. to be commander of, to command, Eur.; c. dat., Eur. [from στρᾰτηλάτης]
