λύπημα: Difference between revisions

From LSJ

ὥσπερ σελήνη γ' ἡλίῳ· τὴν μὲν χρόαν ἰδεῖν ὁμοιόν ἔστι θάλπει δ' οὐδαμῶςlike the moon to the sun: its color is similar to the eye, but it does not give off any heat

Source
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1")
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2")
Line 15: Line 15:
{{bailly
{{bailly
|btext=ατος (τό) :<br />sujet d'affliction.<br />'''Étymologie:''' [[λυπέω]].
|btext=ατος (τό) :<br />sujet d'affliction.<br />'''Étymologie:''' [[λυπέω]].
}}
{{elru
|elrutext='''λύπημα:''' ατος (ῡ) τό огорчение, печаль, скорбь (λ. ἔχειν Soph.).
}}
}}
{{ls
{{ls
Line 24: Line 27:
{{lsm
{{lsm
|lsmtext='''λύπημα:''' -ατος, τό ([[λυπέω]]), [[πόνος]], [[θλίψη]], [[άλγος]], [[πικρία]], σε Σοφ.
|lsmtext='''λύπημα:''' -ατος, τό ([[λυπέω]]), [[πόνος]], [[θλίψη]], [[άλγος]], [[πικρία]], σε Σοφ.
}}
{{elru
|elrutext='''λύπημα:''' ατος (ῡ) τό огорчение, печаль, скорбь (λ. ἔχειν Soph.).
}}
}}
{{mdlsj
{{mdlsj
|mdlsjtxt=[[λυπέω]]<br />[[pain]], Soph.
|mdlsjtxt=[[λυπέω]]<br />[[pain]], Soph.
}}
}}

Revision as of 14:40, 3 October 2022

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: λῡπημα Medium diacritics: λύπημα Low diacritics: λύπημα Capitals: ΛΥΠΗΜΑ
Transliteration A: lýpēma Transliteration B: lypēma Transliteration C: lypima Beta Code: lu/phma

English (LSJ)

ατος, τό, pain, Antipho Soph.49 (pl.), D.C.55.17, f.l. in S.Tr.554.

German (Pape)

[Seite 70] τό, Kränkung, Schmerz; ἔχω Soph. Trach. 551; D. C. 55. 17.

French (Bailly abrégé)

ατος (τό) :
sujet d'affliction.
Étymologie: λυπέω.

Russian (Dvoretsky)

λύπημα: ατος (ῡ) τό огорчение, печаль, скорбь (λ. ἔχειν Soph.).

Greek (Liddell-Scott)

λύπημα: τό, πόνος, θλῖψις, λύπη, Δίων Κ. 55. 17· περὶ τοῦ ἐν Σοφ. Τρ. 554 λυτήριον λύπημα ἴδε λυτήριος.

Greek Monolingual

-ήματος και -ημάτου, το (Α λύπημα, -ήματος) λυπώ
1. λύπη, θλίψη, πόνοςπολλά δὲ καὶ τῶν δειλοτάτων καὶ ἀσθενεστάτων λυπήμασί τε καὶ φόβοις καὶ ἐκταράττεται καὶ παροξύνεται», Δίων Κάσσ.)
2. αντικείμενο λύπης (α. «λυπήσου, λυπήσου, έγινα του λυπημάτου» — λέγεται για όσους δυστυχούν εξαιτίας της υπερβολικής καλοσύνης τους, παροιμ.
β. «ᾗ δ' ἔχω, φίλαι, λυτήριον λύπημα, τῇ δ' ὑμῖν φράσω», Σοφ.).

Greek Monotonic

λύπημα: -ατος, τό (λυπέω), πόνος, θλίψη, άλγος, πικρία, σε Σοφ.

Middle Liddell

λυπέω
pain, Soph.