ὀξύχολος: Difference between revisions
Δύο γὰρ, ἐπιστήμη τε καὶ δόξα, ὧν τὸ μὲν ἐπίστασθαι ποιέει, τὸ δὲ ἀγνοεῖν → Two different things are science and belief: the one brings knowledge, the other ignorance
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") Tags: Mobile edit Mobile web edit |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />irascible (<i>propr.</i> qui a la bile prompte) ; τὸ ὀξύχολον, l'irascibilité.<br />'''Étymologie:''' [[ὀξύς]], [[χολή]]. | |btext=ος, ον :<br />irascible (<i>propr.</i> qui a la bile prompte) ; τὸ ὀξύχολον, l'irascibilité.<br />'''Étymologie:''' [[ὀξύς]], [[χολή]]. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ὀξύχολος:''' (ῠ) пылкий, горячий или вспыльчивый Soph., Anth. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
| Line 24: | Line 27: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''ὀξύχολος:''' -ον, [[ευέξαπτος]], [[ευερέθιστος]], σε Σόλωνα, Σοφ. | |lsmtext='''ὀξύχολος:''' -ον, [[ευέξαπτος]], [[ευερέθιστος]], σε Σόλωνα, Σοφ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=ὀξύ-χολος, ον,<br />[[quick]] to [[anger]], [[Solon]]., Soph. | |mdlsjtxt=ὀξύ-χολος, ον,<br />[[quick]] to [[anger]], [[Solon]]., Soph. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 21:43, 3 October 2022
English (LSJ)
ον, quick to anger, Sol.13.26, S.Ant.955 (v.l. for ὀξυχόλως), AP9.127; τὸ ὀ. Luc.Fug.19.
German (Pape)
[Seite 355] scharfgallig, jähzornig; Luc. D. D. 24, 2; Ep. ad. 404 (IX, 127) u. sonst. – Adv., Soph. ζεύχθη δ' ὀξυχόλως παῖς ὁ Δρύαντος, Ant. 945.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
irascible (propr. qui a la bile prompte) ; τὸ ὀξύχολον, l'irascibilité.
Étymologie: ὀξύς, χολή.
Russian (Dvoretsky)
ὀξύχολος: (ῠ) пылкий, горячий или вспыльчивый Soph., Anth.
Greek (Liddell-Scott)
ὀξύχολος: -ον, ταχὺς εἰς ὀργήν, Σόλων 12. 26, Σοφ. Ἀντ. 955 (κατὰ Scaliger ἀντὶ ὀξυχόλως), Ἀνθ. Π. 9. 127· - τὸ ὀξύχολον = ὀξυχολία, Λουκ. Δραπέτ. 19.
Greek Monolingual
ὀξύχολος, -ον (Α)
1. αυτός που θυμώνει εύκολα, οξύθυμος, ευέξαπτος
2. το ουδ. ως ουσ. τὸ ὀξύχολον
η οξυθυμία.
[ΕΤΥΜΟΛ. < οξυ- + χόλος (πρβλ. πικρό-χολος)].
Greek Monotonic
ὀξύχολος: -ον, ευέξαπτος, ευερέθιστος, σε Σόλωνα, Σοφ.
