ῥέγκω

English (LSJ)

snore, A.Eu.53, Eup. 267, Ar.Nu.5, al.; of horses, snort, E.Rh.785; of a dolphin asleep, Arist.HA537b3, 566b15:—in Ar.Eq.115 also in Med. ῥέγκεται, but (as Sch. observes) only to balance πέρδεται; but cf. ll. cc. infr.—The form ῥέγχω occurs in Hp.Aph.6.51, Arist. ll. cc., Men.Mon.711, Herod.8.2, LXX Jn.1.5,6, Orph.Fr.148: Med., τῆς πλευρᾶς ῥέγχομαι I am wheezing from my lung, POxy.1414.26 (iii A.D.), cf. AP11.343.

German (Pape)

[Seite 837] schnarchen; ῥέγκουσι δ' οὐ πλαστοῖσι φυσιάμασιν, Aesch. Eum. 53; Ar. Nub. 5. 11 u. öfter, auch med., Equ. 115; von Pferden, schnauben, θυμὸν ἐξ ἀντηρίδων ἔρεγκον, Eur. Rhes. 785; Sp., wie Luc. Cont. 1 u. öfter; nach den alten Gramm. altattische Form für ῥέγχω (s. unten). Es ist ein Ouomatopoectikon.

French (Bailly abrégé)

f. ῥέγξω, ao. ἔρρεγξα, pf. inus.
ronfler.
Étymologie: onomat.

Russian (Dvoretsky)

ῥέγκω: реже ῥέγχω тж. med.
1) храпеть Aesch., Arph.;
2) (о животных), храпеть, сопеть или фыркать, Eur., Arst.

Greek (Liddell-Scott)

ῥέγκω: μέλλ. ῥέγξω, ῥέγχω, «ῥοχαλίζω», Λατ. sterto, Αἰσχύλ. Εὐμ. 53, Ἀριστοφ. Νεφ. 5, κ. ἀλλ.· ἐπὶ ἵππων, φυσῶ, φρυάττομαι, Εὐρ. Ρῆσ. 785· ἐπὶ δελφῖνος κοιμωμένου, Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 4. 10, 11., 6. 12, 4· - ἐν Ἀριστοφ. Ἱππ. 115, ὡσαύτως ὡς ἀποθ. ῥέγκεται, ἀλλ’ (ὡς ὁ Σχολ. παρατηρεῖ) ἐτέθη οὕτως ὅπως ᾖ ὁμοιοκατάληκτον τῷ πέρδεται· ἀλλ’ ἴδε Ἀνθ. Π. 11. 343. - Ὁ τύπος ῥέγχω ἀπαντᾷ παρ’ Ἱππ. ἐν Ἀφ. 1258, Ἀριστ. ἔνθ’ ἀνωτ., Μένανδρ. ἐν Μονοστίχ. 711, πρβλ. ῥέγκος. (Ἐντεῦθεν ῥέγκος ἢ ῥέγχος, ῥογκιάω, καὶ ἴσως ὡσαύτως ῥύζω, ῥύγχος).

Greek Monolingual

Α
βλ. ῥέγχω.

Greek Monotonic

ῥέγκω: μέλ. ῥέγξω, ροχαλίζω, Λατ. sterto, σε Αισχύλ., Αριστοφ.· λέγεται για άλογα, (ξε)φυσώ, ρουθουνίζω, σε Ευρ. (ηχομιμ. λέξη).

Frisk Etymological English

Grammatical information: v.
Meaning: to snore, to snort (A., E., com., Arist. [[[varia lectio|v.l.]]]).
Other forms: ῥέγχω (Hp., Arist., Herod., hell. a. late). Note ῥεγχ-, ῥοχμ-, ῥωχμ-.
Compounds: Rarely w. ἀπο-, ὑπο-, παρα-.
Derivatives: ῥέγκ-ος (-χ-) n. snore with -ώδης snore-like, ῥέγξις f. id. (Hp.). -- Beside it some iterative-intensive formations with ο-voc.: ῥογκιῆν ῥέγκειν. Ἐπίχαρμος H. (after the verbs of disease in -ιάω); ῥογχάζειν H. as explanation of ῥυγχιάζειν with ῥογχ-ασμός = ῥέγχος (Gal.), -αστής = nasator (gloss.); ῥογχ-αλίζω to snore (gloss.; after γαργαλίζω a.o.); also ῥόγχος (Cael. Aur.), ῥωχμός = ῥέγχος (Erot.); to this ῥωγμός, ῥοχμός, ῥογμός to hiss (late medic.); ῥώχω to hiss, to chatter one's teeth (Sor., H.).
Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]X [probably]
Etymology: Onomatop. word, that may have a close agreement in Celtis, in OIr. srennim snort < *srenk-nā-mi, with MIr. srēimm snoring < *srenk-s-mn̥ (would be Gr. *ῥέγχμα). -- WP. 2, 705, Pok. 1002; on it Meid IF 65, 39; on the formation cf. Schwyzer 692. Cf. ῥύγχος. -- The variation may point to a Pre-Greek word.

Middle Liddell

ῥέγκω,
to snore, Lat. sterto, Aesch., Ar.; of horses, to snort, Eur. [Formed from the sound.]

Frisk Etymology German

ῥέγκω: (A., E., Kom., Arist. [[[varia lectio|v.l.]]]),
{rhégkō}
Forms: ῥέγχω (Hp., Arist., Herod., hell. u. sp.),
Grammar: v.
Meaning: schnarchen, schnauben.
Composita : vereinzelt m. ἀπο-, ὑπο-, παρα-,
Derivative: Davon ῥέγκος (-χ-) n. Schnarchen mit -ώδης dem Schnarchen ähnlich, ῥέγξις f. ib. (Hp.). — Daneben einige iterativintensive Bildungen mit ο-Vok.: ῥογκιῆν· ῥέγκειν. Ἑπίχαρμος H. (nach den Krankheitsverba auf -ιάω); ῥογχάζειν H. als Erklärung von ῥυγχιάζειν mit ῥογχασμός = ῥέγχος (Gal.), -αστής = nasator (Gloss.); ῥογχαλίζω schnarchen (Gloss.; nach γαργαλίζω u.a.); auch ῥόγχος (Cael. Aur.), ῥωχμός = ῥέγχος (Erot.); dazu ῥωγμός, ῥοχμός, ῥογμός Zischen (sp. Mediz.); ῥώχω zischen, mit den Zähnen klappern (Sor., H.).
Etymology : Schallwort, das auf kelt. Gebiet eine nahe Entsprechung haben kann in air. srennim schnarchen aus *srenk-nā-mi, wozu mir. srēimm Schnarchen aus *srenk-s-mn̥ (wäre gr. *ῥέγχμα). — WP. 2, 705, Pok. 1002; dazu Meid IF 65, 39; zur Bildung noch Schwyzer 692. Vgl. ῥύγχος.
Page 2,647