ἀνίδρυτος: Difference between revisions
Ποιητὴς, ὁπόταν ἐν τῷ τρίποδι τῆς Μούσης καθίζηται, τότε οὐκ ἔμφρων ἐστίν → Whenever a poet is seated on the Muses' tripod, he is not in his senses
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
mNo edit summary |
||
| Line 9: | Line 9: | ||
|Beta Code=a)ni/drutos | |Beta Code=a)ni/drutos | ||
|Definition=(v. [[ἀΐδρυτος]]), ον, <span class="bibl">Ph.2.451</span>, <span class="bibl">Dam.<span class="title">Pr.</span>413</span>. | |Definition=(v. [[ἀΐδρυτος]]), ον, <span class="bibl">Ph.2.451</span>, <span class="bibl">Dam.<span class="title">Pr.</span>413</span>. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
| Line 24: | Line 21: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἀνίδρῡτος''': -ον, ἴδε ἐν λ. [[ἀΐδρυτος]]. | |lstext='''ἀνίδρῡτος''': -ον, ἴδε ἐν λ. [[ἀΐδρυτος]]. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=(ἀνίδρῡτος) v. [[ἀΐδρυτος]]. | |||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=-η, -ο (Α [[ἀνίδρυτος]], -ον)<br /><b>νεοελλ.</b><br />αυτός που δεν έχει ή δεν μπορεί να ανιδρυθεί<br /><b>αρχ.</b><br />αΐδρυτος. | |mltxt=-η, -ο (Α [[ἀνίδρυτος]], -ον)<br /><b>νεοελλ.</b><br />αυτός που δεν έχει ή δεν μπορεί να ανιδρυθεί<br /><b>αρχ.</b><br />[[αΐδρυτος]]. | ||
}} | }} | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''ἀνίδρῡτος:''' -ον = <i> | |lsmtext='''ἀνίδρῡτος:''' -ον = <i>ἀΐδρυτος</i>. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 12:59, 7 November 2022
English (LSJ)
(v. ἀΐδρυτος), ον, Ph.2.451, Dam.Pr.413.
German (Pape)
[Seite 236] 1) nicht festgestellt, rastlos, δρόμοι Eur. I. T. 941; καὶ ἀνέστιος Plut. fac. orb. lun. 11. Dah. unbeständig, veränderlich, γνώμη Phil. – 2) keinem Menschen Stand haltend, menschenfeindlich, vgl. ἀΐδρυτος, Dem. neben ἄμικτος 25, 52, Schol. ἀνεξίλαστος.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 vagabond;
2 instable, chancelant;
3 capricieux, insociable.
Étymologie: ἀ, ἱδρύω.
Russian (Dvoretsky)
ἀνίδρῡτος:
1) неоседлый, бродячий, скитальческий (δρόμοι Eur.; ἄοικος καὶ ἀ. Plut.);
2) необщительный; неуживчивый (ἄσπειστος καὶ ἀ. Dem.).
Greek (Liddell-Scott)
ἀνίδρῡτος: -ον, ἴδε ἐν λ. ἀΐδρυτος.
Spanish (DGE)
(ἀνίδρῡτος) v. ἀΐδρυτος.
Greek Monolingual
-η, -ο (Α ἀνίδρυτος, -ον)
νεοελλ.
αυτός που δεν έχει ή δεν μπορεί να ανιδρυθεί
αρχ.
αΐδρυτος.
Greek Monotonic
ἀνίδρῡτος: -ον = ἀΐδρυτος.
