νεοσφαγής: Difference between revisions
Βίου δικαίου γίγνεται τέλος καλόν → Vitae colentis aequa, pulcher exitus → Ein Leben, das gerecht verläuft, das endet schön
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)btext=(.*?:<br \/>)([\w\s'-]+)\.<br" to "btext=$1$2.<br") |
|||
| Line 23: | Line 23: | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[νεοσφαγής]], -ές (Α)<br />(<b>ποιητ. τ.</b>)<br /><b>1.</b> αυτός που σφάχθηκε πρόσφατα («τέθνηκεν [[ἀρτίως]] [[νεοσφαγής]]», <b>Σοφ.</b>)<br /><b>2.</b> (για [[αίμα]]) αυτό που χύθηκε πρόσφατα<br /><b>3.</b> (<b>κατ' επέκτ.</b>) αυτός που συνέβη πρόσφατα («νεοσφαγῆ τοῦτόν γε... φόνον», <b>Σοφ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>νε</i>(<i>ο</i>)- <span style="color: red;">+</span> -<i>σφαγής</i> (<span style="color: red;"><</span> [[σφάττω]]), | |mltxt=[[νεοσφαγής]], -ές (Α)<br />(<b>ποιητ. τ.</b>)<br /><b>1.</b> αυτός που σφάχθηκε πρόσφατα («τέθνηκεν [[ἀρτίως]] [[νεοσφαγής]]», <b>Σοφ.</b>)<br /><b>2.</b> (για [[αίμα]]) αυτό που χύθηκε πρόσφατα<br /><b>3.</b> (<b>κατ' επέκτ.</b>) αυτός που συνέβη πρόσφατα («νεοσφαγῆ τοῦτόν γε... φόνον», <b>Σοφ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>νε</i>(<i>ο</i>)- <span style="color: red;">+</span> -<i>σφαγής</i> (<span style="color: red;"><</span> [[σφάττω]]), [[πρβλ]]. [[αυτοσφαγής]]]. | ||
}} | }} | ||
{{lsm | {{lsm | ||
Revision as of 10:45, 10 May 2023
English (LSJ)
ές, fresh-slaughtered, S.Tr.1130, Aj.898, E.Hec.894; νεοσφαγῆ που τόνδε προσλεύσσων φόνον S.Aj.546.
German (Pape)
[Seite 245] ές, neu, eben erst geschlachtet, getödtet; Soph. Ai. 882 Trach. 1120; auch φόνος, Ai. 542; Eur. Hec. 894; Sp., wie Hermogen. de stat. 2, σῶμα.
French (Bailly abrégé)
ής, ές :
récemment égorgé.
Étymologie: νέος, σφάζω.
Russian (Dvoretsky)
νεοσφᾰγής:
1 недавно убитый (Πολυξένη Eur.);
2 свежепролитый (φόνος Soph.).
Greek (Liddell-Scott)
νεοσφᾰγής: -ές, ὁ νεωστὶ σφαγεὶς, τέθνηκεν ἀρτίως νεοσφαγὴς Σοφ. Τρ. 1130, Αἴ. 898, τῆς νεοσφαγοῦς Πολυξένης Εὐρ. Ἑκ. 894· ὁ νεωστὶ χυθείς, νεοσφαγῆ που τόνδε προσλεύσσων φόνον Σοφ. Αἴ. 546.
Greek Monolingual
νεοσφαγής, -ές (Α)
(ποιητ. τ.)
1. αυτός που σφάχθηκε πρόσφατα («τέθνηκεν ἀρτίως νεοσφαγής», Σοφ.)
2. (για αίμα) αυτό που χύθηκε πρόσφατα
3. (κατ' επέκτ.) αυτός που συνέβη πρόσφατα («νεοσφαγῆ τοῦτόν γε... φόνον», Σοφ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < νε(ο)- + -σφαγής (< σφάττω), πρβλ. αυτοσφαγής].
Greek Monotonic
νεοσφᾰγής: -ές (σφάζω), αυτός που μόλις σφαγιάστηκε, σε Σοφ., Ευρ.
