ἐπιτύμβιος: Difference between revisions
Καλὸν τὸ μηδὲν εἰς φίλους ἁμαρτάνειν → Nihil peccare in amicos est pulcherrimum → Gut ist, sich gegen Freunde nicht versündigen
(CSV import) |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (19 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=epitymvios | |Transliteration C=epitymvios | ||
|Beta Code=e)pitu/mbios | |Beta Code=e)pitu/mbios | ||
|Definition= | |Definition=ἐπιτύμβιον (also α, ον Plu.(v.infr.)) = [[ἐπιτυμβίδιος]] I, [[sepulchral]], [[funerary]], [[at a tomb]], [[over a tomb]], [[αἶνος]], [[θρῆνος]], A.Ag.1547(lyr.), Ch.335(lyr.);<br><span class="bld">A</span> [[εὖχος]] APl.5.368; χοαί S.Ant.901; [[σῆμα]] Epigr.Gr.339.1 (Cyzicus); [[κρηπίς]] AP7.657.11 (Leon.), cf.Hld.4.8; [[Ἀφροδίτη ἐπιτυμβία]] = [[Aphrodite Epitymbia]], [[Aphrodite of tombs]], Lat. [[Venus Libitina]], Plu.2.269b; θεοὶ ἐ. Tab.Defix.99.9.<br><span class="bld">II</span> of an [[old]] [[woman]] '[[with one foot in the grave]]', Alciphr.3.62. | ||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0998.png Seite 998]] auf dem Grabe, zum Grabe gehörig, [[αἶνος]], [[θρῆνος]], Grabgesang, Aesch. Ag. 1527 Ch. 331; χοαί, Grabspenden, Soph. Ant. 892; [[κρηπίς]], λέκτρα, Leon. Tar. 98 Paul. Sil. 83 (VII, 657. 604); a. Sp.; – [[Ἀφροδίτη]] ἐπιτυμβία, die röm. Venus Libitina, Plut. qu. Rom. 23. | |||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br />qui est <i>ou</i> se fait sur un tombeau : [[Ἀφροδίτη]] Ἐπιτυμβία (<i>au lieu de</i> -ιος) PLUT = <i>lat.</i> Venus Libitina, <i>à Rome</i> ; τὰ ἐπιτύμβια offrandes faites sur un tombeau.<br />'''Étymologie:''' [[ἐπί]], [[τύμβος]]. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἐπιτύμβιος:''' и 3<br /><b class="num">1</b> [[надгробный]] ([[θρῆνος]] Aesch.; χοαί Soph.);<br /><b class="num">2</b> [[погребальный]] (λέκτρα Anth.): [[Ἀφροδίτη]] Ἐπιτυμβία Plut. (римск. [[Venus]] [[Libitina]], богиня погребальных обрядов, отождествлявшаяся иногда с Афродитой-Венерой). | |||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''ἐπιτύμβιος''': -ον, = τῷ προηγ., [[αἶνος]], [[θρῆνος]] Αἰσχύλ. Ἀγ. 1547, Χο. 335· χοαὶ Σοφ. Ἀντ. 901· [[σῆμα]] Συλλ. Ἐπιγρ. 3685· πρβλ. [[ἐπιτίμιον]]: - [[Ἀφροδίτη]] ἐπιτυμβία, ἡ παρὰ Ρωμαίοις Venus Libitina, Πλούτ. 2. 269Β· [[οὕτως]], θεοὶ ἐπ. Συλλ. Ἐπιγρ. 1034. | |||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=-α, -ο (AM [[ἐπιτύμβιος]], -ον)<br /><b>1.</b> αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στον τύμβο, στον τάφο, αυτός που βρίσκεται ή γίνεται [[πάνω]] στον τάφο (α. «και τ’ς επιτύμβιες πέτρες δροσίζει», <b>Σολωμ.</b><br />β. «[[ἐπιτύμβιος]] [[λόγος]]», <b>Ευστ.</b><br />γ. «κἀπιτυμβίους χοάς ἔδωκα», <b>Σοφ.</b>)<br /><b>2.</b> <b>το ουδ. ως ουσ.</b> <i>το επιτύμβιο</i><br />[[επίγραμμα]] που χαράζεται [[πάνω]] στο [[μνήμα]]<br /><b>μσν.</b><br /><b>το ουδ. ως ουσ.</b> <i>τὸ ἐπιτύμβιον</i><br />κωνικό [[κάλυμμα]] του κεφαλιού, [[κουκούλα]]<br /><b>αρχ.</b><br />πολύ γερασμένη [[γυναίκα]] που βρίσκεται στο [[χείλος]] του τάφου.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>επί</i> <span style="color: red;">+</span> [[τύμβος]]. | |||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''ἐπιτύμβιος:''' -ον, = το προηγ., σε Αισχύλ., Σοφ. | |||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=[[ἐπιτύμβιος]], ον = [[ἐπιτυμβίδιος]], Aesch., Soph.] | |||
}} | |||
{{mantoulidis | |||
|mantxt=(=[[ἐπιτάφιος]]). Σύνθετο ἀπό τό [[ἐπί]] + [[τύμβος]] (=[[τάφος]]). | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 09:06, 25 August 2023
English (LSJ)
ἐπιτύμβιον (also α, ον Plu.(v.infr.)) = ἐπιτυμβίδιος I, sepulchral, funerary, at a tomb, over a tomb, αἶνος, θρῆνος, A.Ag.1547(lyr.), Ch.335(lyr.);
A εὖχος APl.5.368; χοαί S.Ant.901; σῆμα Epigr.Gr.339.1 (Cyzicus); κρηπίς AP7.657.11 (Leon.), cf.Hld.4.8; Ἀφροδίτη ἐπιτυμβία = Aphrodite Epitymbia, Aphrodite of tombs, Lat. Venus Libitina, Plu.2.269b; θεοὶ ἐ. Tab.Defix.99.9.
II of an old woman 'with one foot in the grave', Alciphr.3.62.
German (Pape)
[Seite 998] auf dem Grabe, zum Grabe gehörig, αἶνος, θρῆνος, Grabgesang, Aesch. Ag. 1527 Ch. 331; χοαί, Grabspenden, Soph. Ant. 892; κρηπίς, λέκτρα, Leon. Tar. 98 Paul. Sil. 83 (VII, 657. 604); a. Sp.; – Ἀφροδίτη ἐπιτυμβία, die röm. Venus Libitina, Plut. qu. Rom. 23.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui est ou se fait sur un tombeau : Ἀφροδίτη Ἐπιτυμβία (au lieu de -ιος) PLUT = lat. Venus Libitina, à Rome ; τὰ ἐπιτύμβια offrandes faites sur un tombeau.
Étymologie: ἐπί, τύμβος.
Russian (Dvoretsky)
ἐπιτύμβιος: и 3
1 надгробный (θρῆνος Aesch.; χοαί Soph.);
2 погребальный (λέκτρα Anth.): Ἀφροδίτη Ἐπιτυμβία Plut. (римск. Venus Libitina, богиня погребальных обрядов, отождествлявшаяся иногда с Афродитой-Венерой).
Greek (Liddell-Scott)
ἐπιτύμβιος: -ον, = τῷ προηγ., αἶνος, θρῆνος Αἰσχύλ. Ἀγ. 1547, Χο. 335· χοαὶ Σοφ. Ἀντ. 901· σῆμα Συλλ. Ἐπιγρ. 3685· πρβλ. ἐπιτίμιον: - Ἀφροδίτη ἐπιτυμβία, ἡ παρὰ Ρωμαίοις Venus Libitina, Πλούτ. 2. 269Β· οὕτως, θεοὶ ἐπ. Συλλ. Ἐπιγρ. 1034.
Greek Monolingual
-α, -ο (AM ἐπιτύμβιος, -ον)
1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στον τύμβο, στον τάφο, αυτός που βρίσκεται ή γίνεται πάνω στον τάφο (α. «και τ’ς επιτύμβιες πέτρες δροσίζει», Σολωμ.
β. «ἐπιτύμβιος λόγος», Ευστ.
γ. «κἀπιτυμβίους χοάς ἔδωκα», Σοφ.)
2. το ουδ. ως ουσ. το επιτύμβιο
επίγραμμα που χαράζεται πάνω στο μνήμα
μσν.
το ουδ. ως ουσ. τὸ ἐπιτύμβιον
κωνικό κάλυμμα του κεφαλιού, κουκούλα
αρχ.
πολύ γερασμένη γυναίκα που βρίσκεται στο χείλος του τάφου.
[ΕΤΥΜΟΛ. < επί + τύμβος.
Greek Monotonic
ἐπιτύμβιος: -ον, = το προηγ., σε Αισχύλ., Σοφ.
Middle Liddell
ἐπιτύμβιος, ον = ἐπιτυμβίδιος, Aesch., Soph.]
