ἀντιπάθεια

English (LSJ)

[ᾰθ], ἡ,
A suffering instead, λυπεῖ τὸν στερόμενον τῶν ἀγαθῶν ἡ ἀ. κακῶν Pl.Ax.370a.
II opposition, contrast, τῆς γῆς πρὸς τὴν αἰθέρα Plu.2.952d.
III counteraction, antipathy, S.E.P.1.43, Archig. ap. Philum.Ven.14.4, Sor.2.42.
IV in Metric, of opposed rhythms, ἡ κατ' ἀντιπάθειαν μεῖξις Heph.14, cf. Aristid.Quint. 1.28.
V contrary affection, Str.3.5.7; περὶ συμπαθειῶν καὶ ἀντιπαθειῶν, title of work by Bolus, Suid. s.v. Βῶλος, etc.

Spanish (DGE)

-ας, ἡ
I padecimiento a su vez λυπεῖ γὰρ τὸ στερόμενον τῶν ἀγαθῶν ἡ ἀ. τῶν κακῶν Pl.Ax.370a.
II 1incompatibilidad, oposición πρὸς τὴν αἰθέρα τῆς γῆς Plu.2.952d, cf. Alex.Trall.2.367.5, Gp.5.11.3, εἰκὸς οὖν τὰς περὶ τὰς γενέσεις ἀνομοιότητας ... ποιεῖν ἀντιπαθείας S.E.P.1.43, de ritmo en métr. ἡ κατ' ἀντιπάθειαν μεῖξις Heph.14, cf. Aristid.Quint.51.8
•efecto contrario ὁ πλήξας σκορπίος ἐπιτεθεὶς κατὰ ἀντιπάθειάν τινα ἄκρως βοηθεῖ Archig. en Philum.Ven.14.4, cf. 37.1, Sor.121.27
•de aquí antídoto, Hom.Clem.M.2.133C, 256A, Basil.M.29.193A, Plin.HN 20.28.
2 op. συμπάθεια rechazo, aversión περὶ συμπαθειῶν καὶ ἀντιπαθειῶν tít. de una obra de Bolo, Ps.Democr.B 300, cf. Plu.2.641b, PMasp.97.ue.D75
•comportamiento en sentido inverso ref. a una fuente cuyo nivel sube o baja al contrario de la marea, Str.3.5.7.
III 1correspondencia de sentimientos Origenes Hom.14.3 in Ier.
2 gram. sentido recíproco p. ej. ἐρίζω γὰρ σοι καὶ πολεμεῖν σοι θέλω An.Boiss.2.346.

German (Pape)

[Seite 256] ἡ, entgegengesetzte Neigung oder Eigenschaft; Abneigung, Plut. u. a. Sp.; κακῶν, das Gefühl des Unglücks, welches an die Stelle des entgegengesetzten Gefühls tritt, Plat. Axioch. 370 a.

French (Bailly abrégé)

ας (ἡ) :
sentiment ou affection contraire, antipathie.
Étymologie: ἀντιπαθής.

Russian (Dvoretsky)

ἀντιπάθεια: (πᾰ) ἡ
1 противоположное состояние или ощущение Plat., Plut.;
2 отвращение Plut.

Greek (Liddell-Scott)

ἀντιπάθεια: ἡ, τὸ πάσχειν ἐξ ἄλλου, λυπεῖ ... τὸν στερόμενον τῶν ἀγαθῶν ἡ ἀντιπάθεια τῶν κακῶν Πλάτ. Ἀξ. 370Α, πρβλ. Αἰσχίν. Σωκρατικ. Διάλ. 3. 16. ΙΙ. διάθεσις ἐναντία πρὸς τινα, ὡς καὶ παρ’ ἡμῖν, Πλούτ. 2. 952D, κ. ἀλλ.: ― ἐν τῇ μετρικῇ, ἀντισπαστικὴ ἢ χοριαμβικὴ κίνησις συνισταμένη ἐξ ἰάμβου καὶ τροχαίου υ-΄-΄υ. Ἴδε ἐν λέξει ἀντίσπαστος ΙΙ.

Greek Monolingual

η (AM ἀντιπάθεια)
αποστροφή, απέχθεια
αρχ.-μσν.
1. η αντίθεση, η αντίδραση
2. διαφορετική, αντίθετη επίδραση
3. το αντίδοτο
4. η ανταπόκριση των συναισθημάτων
αρχ.
1. το να υφίσταται κάποιος κάτι αντίθετο (απ' αυτό που θα τον ευχαριστούσε)
2. (Μετρ.) αντιστροφή, αντίσπαση του ρυθμού: ∪ - - ∪