ἐπιβήτωρ: Difference between revisions
ἰσότης φιλότητα ἀπεργάζεται → equality leads to friendship
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+ [\w]+)<\/b>" to "$1") |
m (LSJ1 replacement) |
||
(12 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=epivitor | |Transliteration C=epivitor | ||
|Beta Code=e)pibh/twr | |Beta Code=e)pibh/twr | ||
|Definition=ορος, ὁ, < | |Definition=-ορος, ὁ,<br><span class="bld">A</span> [[one who mounts]], ἐ. ἵππων Od.18.263, Simm.1.3; [[νεὼς]] <b class="b3">ἐπιβήτορα λαόν</b>, = [[ἐπιβάτας]], ''AP''7.498 (Antip.(?)); <b class="b3">ἐ. κύκλων</b>, of the Trojan horse, Tryph.307.<br><span class="bld">2</span>. of male animals, e.g.a boar, [[συῶν]] ἐπιβήτωρ Od.11.131; of a bull, Theoc.25.128.<br><span class="bld">II</span>. as adjective, [[springing]], [[Nonnus Epicus|Nonn.]] ''[[Dionysiaca|D.]]'' 20.113.<br><span class="bld">2</span>. metaph., [[at home in]], [[master of]] a thing, θηροδιδασκαλίης Man.4.245; [[dwelling in]], <b class="b3">ὕλης οὐρανίας κτλ</b>. Orph.''Fr.''353. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0929.png Seite 929]] ορος, ὁ, der da besteigt, – a) ἵππων, Reiter, Od. 18, 263 u. Sp., wie Opp. C. 4, 51; auch [[κούρη]], Nonn. D. 1, 51; [[νεώς]], = [[ἐπιβάτης]], Ant. Sid. 106 (VII, 498). – b) Bespringer, συῶν ἐπιβ., der Eber, Od. 11, 131. 23, 278; von Stieren, Theocr. 25, 128. – c) als adj., emporsteigend, sich erhebend, z. B. [[παλμός]], Nonn. D. 20, 113 u. a. sp. D. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0929.png Seite 929]] ορος, ὁ, der da besteigt, – a) ἵππων, Reiter, Od. 18, 263 u. Sp., wie Opp. C. 4, 51; auch [[κούρη]], Nonn. D. 1, 51; [[νεώς]], = [[ἐπιβάτης]], Ant. Sid. 106 (VII, 498). – b) Bespringer, συῶν ἐπιβ., der Eber, Od. 11, 131. 23, 278; von Stieren, Theocr. 25, 128. – c) als adj., emporsteigend, sich erhebend, z. B. [[παλμός]], Nonn. D. 20, 113 u. a. sp. D. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ορος (ὁ) :<br />[[qui monte sur des chevaux]].<br />'''Étymologie:''' [[ἐπιβαίνω]]. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἐπιβήτωρ:''' ορος ὁ<br /><b class="num">1</b> [[всходящий]], [[садящийся]]: ἐ. ἵππων Hom. всадник; νεὼς ἐ. Anth. = [[ἐπιβάτης]] 1; συῶν ἐ. Hom. = ὁ [[κάπρος]];<br /><b class="num">2</b> Theocr. = [[ταῦρος]]. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἐπιβήτωρ''': -ορος, ὁ, ὁ ἐπιβαίνων ἢ ἀναβαίνων, [[ἐπιβήτωρ]] ἵππων, [[ἔφιππος]], [[ἱππεύς]], Ὀδ. Σ. 263· νεὼς ἐπιβήτορα λαὸν = ἐπιβάτας, Ἀνθ. Π. 7. 498· ἐπ. κύκλων, περὶ τοῦ δουρείου ἵππου, Τρυφ. 307. 2) ἐπὶ ἀρρένων ζῴων, [[οἷον]] τοῦ κάπρου, συῶν [[ἐπιβήτωρ]] Ὀδ. Λ. 131· τοῦ ταύρου, Θεόκ. 25. 128. ΙΙ. ὡς ἐπίθ., ἀνατινασσόμενος, ἀναπηδῶν, Νόνν. Δ. 20. 113:- μεταφ., [[κάτοχος]], κύριός τινος, [[καλῶς]] γιγνώσκων τι, θηροδιδασκαλίης Μανέθ. 4. 245. | |lstext='''ἐπιβήτωρ''': -ορος, ὁ, ὁ ἐπιβαίνων ἢ ἀναβαίνων, [[ἐπιβήτωρ]] ἵππων, [[ἔφιππος]], [[ἱππεύς]], Ὀδ. Σ. 263· νεὼς ἐπιβήτορα λαὸν = ἐπιβάτας, Ἀνθ. Π. 7. 498· ἐπ. κύκλων, περὶ τοῦ δουρείου ἵππου, Τρυφ. 307. 2) ἐπὶ ἀρρένων ζῴων, [[οἷον]] τοῦ κάπρου, συῶν [[ἐπιβήτωρ]] Ὀδ. Λ. 131· τοῦ ταύρου, Θεόκ. 25. 128. ΙΙ. ὡς ἐπίθ., ἀνατινασσόμενος, ἀναπηδῶν, Νόνν. Δ. 20. 113:- μεταφ., [[κάτοχος]], κύριός τινος, [[καλῶς]] γιγνώσκων τι, θηροδιδασκαλίης Μανέθ. 4. 245. | ||
}} | }} | ||
{{Autenrieth | {{Autenrieth | ||
Line 24: | Line 27: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''ἐπιβήτωρ:''' -ορος, ὁ ([[ἐπιβαίνω]]),·<br /><b class="num">1.</b> αυτός που ανεβαίνει, επιβαίνει σε [[άλογο]], <i>ἐπ. ἵππων</i>, [[έφιππος]] [[ιππέας]], [[αναβάτης]] αλόγου, σε Ομήρ. Οδ.<br /><b class="num">2.</b> λέγεται για αρσενικού γένους ζώα, π.χ. [[γουρούνι]] ([[αρσενικό]]), στο ίδ.· [[ταύρος]], σε Θεόκρ. | |lsmtext='''ἐπιβήτωρ:''' -ορος, ὁ ([[ἐπιβαίνω]]),·<br /><b class="num">1.</b> αυτός που ανεβαίνει, επιβαίνει σε [[άλογο]], <i>ἐπ. ἵππων</i>, [[έφιππος]] [[ιππέας]], [[αναβάτης]] αλόγου, σε Ομήρ. Οδ.<br /><b class="num">2.</b> λέγεται για αρσενικού γένους ζώα, π.χ. [[γουρούνι]] ([[αρσενικό]]), στο ίδ.· [[ταύρος]], σε Θεόκρ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=[[ἐπιβήτωρ]], ορος, [[ἐπιβαίνω]]<br /><b class="num">1.</b> one who mounts, ἐπ. ἵππων a [[mounted]] [[horseman]], Od.<br /><b class="num">2.</b> of [[male]] animals, e. g. a [[boar]], Od.; a [[bull]], Theocr. | |mdlsjtxt=[[ἐπιβήτωρ]], ορος, [[ἐπιβαίνω]]<br /><b class="num">1.</b> one who mounts, ἐπ. ἵππων a [[mounted]] [[horseman]], Od.<br /><b class="num">2.</b> of [[male]] animals, e. g. a [[boar]], Od.; a [[bull]], Theocr. | ||
}} | }} |
Latest revision as of 10:19, 25 August 2023
English (LSJ)
-ορος, ὁ,
A one who mounts, ἐ. ἵππων Od.18.263, Simm.1.3; νεὼς ἐπιβήτορα λαόν, = ἐπιβάτας, AP7.498 (Antip.(?)); ἐ. κύκλων, of the Trojan horse, Tryph.307.
2. of male animals, e.g.a boar, συῶν ἐπιβήτωρ Od.11.131; of a bull, Theoc.25.128.
II. as adjective, springing, Nonn. D. 20.113.
2. metaph., at home in, master of a thing, θηροδιδασκαλίης Man.4.245; dwelling in, ὕλης οὐρανίας κτλ. Orph.Fr.353.
German (Pape)
[Seite 929] ορος, ὁ, der da besteigt, – a) ἵππων, Reiter, Od. 18, 263 u. Sp., wie Opp. C. 4, 51; auch κούρη, Nonn. D. 1, 51; νεώς, = ἐπιβάτης, Ant. Sid. 106 (VII, 498). – b) Bespringer, συῶν ἐπιβ., der Eber, Od. 11, 131. 23, 278; von Stieren, Theocr. 25, 128. – c) als adj., emporsteigend, sich erhebend, z. B. παλμός, Nonn. D. 20, 113 u. a. sp. D.
French (Bailly abrégé)
ορος (ὁ) :
qui monte sur des chevaux.
Étymologie: ἐπιβαίνω.
Russian (Dvoretsky)
ἐπιβήτωρ: ορος ὁ
1 всходящий, садящийся: ἐ. ἵππων Hom. всадник; νεὼς ἐ. Anth. = ἐπιβάτης 1; συῶν ἐ. Hom. = ὁ κάπρος;
2 Theocr. = ταῦρος.
Greek (Liddell-Scott)
ἐπιβήτωρ: -ορος, ὁ, ὁ ἐπιβαίνων ἢ ἀναβαίνων, ἐπιβήτωρ ἵππων, ἔφιππος, ἱππεύς, Ὀδ. Σ. 263· νεὼς ἐπιβήτορα λαὸν = ἐπιβάτας, Ἀνθ. Π. 7. 498· ἐπ. κύκλων, περὶ τοῦ δουρείου ἵππου, Τρυφ. 307. 2) ἐπὶ ἀρρένων ζῴων, οἷον τοῦ κάπρου, συῶν ἐπιβήτωρ Ὀδ. Λ. 131· τοῦ ταύρου, Θεόκ. 25. 128. ΙΙ. ὡς ἐπίθ., ἀνατινασσόμενος, ἀναπηδῶν, Νόνν. Δ. 20. 113:- μεταφ., κάτοχος, κύριός τινος, καλῶς γιγνώσκων τι, θηροδιδασκαλίης Μανέθ. 4. 245.
English (Autenrieth)
ορος: mounter, ‘mounted warrior,’ ἵππων, Od. 18.263; designating a boar, συῶν ἐπιβήτωρ, λ 131, Od. 23.278.
Greek Monotonic
ἐπιβήτωρ: -ορος, ὁ (ἐπιβαίνω),·
1. αυτός που ανεβαίνει, επιβαίνει σε άλογο, ἐπ. ἵππων, έφιππος ιππέας, αναβάτης αλόγου, σε Ομήρ. Οδ.
2. λέγεται για αρσενικού γένους ζώα, π.χ. γουρούνι (αρσενικό), στο ίδ.· ταύρος, σε Θεόκρ.
Middle Liddell
ἐπιβήτωρ, ορος, ἐπιβαίνω
1. one who mounts, ἐπ. ἵππων a mounted horseman, Od.
2. of male animals, e. g. a boar, Od.; a bull, Theocr.