εὔλαλος: Difference between revisions
Ἡ γλῶσσα πολλῶν ἐστιν αἰτία κακῶν → Malis initium lingua permultis dedit → Die Zunge ist vielfachen Leides Ursache
m (Text replacement - "''' <b class="num">1)" to "'''<br /><b class="num">1)") |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (11 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=eylalos | |Transliteration C=eylalos | ||
|Beta Code=eu)/lalos | |Beta Code=eu)/lalos | ||
|Definition= | |Definition=εὔλαλον,<br><span class="bld">A</span> [[sweetly-speaking]], [[LXX]] ''Si.''6.5; [[epithet]] of [[Apollo]], ''AP''9.525.6; of the Argo, Orph.''A.''244: metaph., of a wine-jar, ''AP''9.229 (Marc.Arg.).<br><span class="bld">II</span> = [[εὔγλωσσος]] II, [[LXX]] ''Jb.''11.2. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
| Line 14: | Line 14: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br /><b>1</b> au beau langage, disert;<br /><b>2</b> qui parle beaucoup, bavard.<br />'''Étymologie:''' [[εὖ]], [[λαλέω]]. | |btext=ος, ον :<br /><b>1</b> [[au beau langage]], [[disert]];<br /><b>2</b> [[qui parle beaucoup]], [[bavard]].<br />'''Étymologie:''' [[εὖ]], [[λαλέω]]. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
| Line 23: | Line 23: | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''εὔλᾰλος:'''<br /><b class="num">1 | |elrutext='''εὔλᾰλος:'''<br /><b class="num">1</b> [[сладко говорящий]] ([[Ἀπόλλων]] Anth.);<br /><b class="num">2</b> (о вине), [[делающий красноречивым]], [[развязывающий язык]], ([[λάγυνος]] Anth.). | ||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=εὔ-λᾰλος, ον<br /><b class="num">I.</b> [[sweetly]]-[[speaking]], Anth.<br /><b class="num">II.</b> = [[εὔγλωσσος]] II, Anth. | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 10:43, 25 August 2023
English (LSJ)
εὔλαλον,
A sweetly-speaking, LXX Si.6.5; epithet of Apollo, AP9.525.6; of the Argo, Orph.A.244: metaph., of a wine-jar, AP9.229 (Marc.Arg.).
II = εὔγλωσσος II, LXX Jb.11.2.
German (Pape)
[Seite 1078] wohlredend, beredt, Orph. Arg. 246, Ἀργώ; Apollo, Hymn. (IX, 525, 6); sonst geschwätzig, von der Flasche, M. Arg. 18 (IX, 229); öfter in Anth.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 au beau langage, disert;
2 qui parle beaucoup, bavard.
Étymologie: εὖ, λαλέω.
Greek Monolingual
-η, -ο (ΑΜ εὔλαλος, -ον)
1. ευφραδής, εύγλωττος
2. αυτός που μιλά ή ηχεί γλυκά και ευάρεστα, γλυκόλαλος, μελωδικός
μσν.
φλύαρος
αρχ.
1. αυτός που κάνει κάποιον εύγλωττο, αυτός που λύνει τη γλώσσα
2. επίθ. του Απόλλωνος
3. επίθ. του Άργους.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + λάλος, υποχωρητικός σχηματισμός του ρ. λαλώ].
Greek Monotonic
εὔλᾰλος: -ον, I. αυτός που μιλάει γλυκά, γλυκομίλητος, σε Ανθ.
II. = εὔγλωσσος II, στον ίδ.
Russian (Dvoretsky)
εὔλᾰλος:
1 сладко говорящий (Ἀπόλλων Anth.);
2 (о вине), делающий красноречивым, развязывающий язык, (λάγυνος Anth.).
Middle Liddell
εὔ-λᾰλος, ον
I. sweetly-speaking, Anth.
II. = εὔγλωσσος II, Anth.
