εὔλαλος: Difference between revisions
Οὐκ ἔστιν οὐδείς, ὅστις οὐχ αὑτῷ φίλος → Nemo est, amicus ipse qui non sit sibi → Den gibt es nicht, der nicht sich selber wäre Freund
(CSV import) |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (17 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=eylalos | |Transliteration C=eylalos | ||
|Beta Code=eu)/lalos | |Beta Code=eu)/lalos | ||
|Definition= | |Definition=εὔλαλον,<br><span class="bld">A</span> [[sweetly-speaking]], [[LXX]] ''Si.''6.5; [[epithet]] of [[Apollo]], ''AP''9.525.6; of the Argo, Orph.''A.''244: metaph., of a wine-jar, ''AP''9.229 (Marc.Arg.).<br><span class="bld">II</span> = [[εὔγλωσσος]] II, [[LXX]] ''Jb.''11.2. | ||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1078.png Seite 1078]] wohlredend, beredt, Orph. Arg. 246, [[Ἀργώ]]; Apollo, Hymn. (IX, 525, 6); sonst geschwätzig, von der Flasche, M. Arg. 18 (IX, 229); öfter in Anth. | |||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br /><b>1</b> [[au beau langage]], [[disert]];<br /><b>2</b> [[qui parle beaucoup]], [[bavard]].<br />'''Étymologie:''' [[εὖ]], [[λαλέω]]. | |||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=-η, -ο (ΑΜ [[εὔλαλος]], -ον)<br /><b>1.</b> [[ευφραδής]], [[εύγλωττος]]<br /><b>2.</b> αυτός που μιλά ή ηχεί [[γλυκά]] και ευάρεστα, [[γλυκόλαλος]], [[μελωδικός]]<br /><b>μσν.</b><br />[[φλύαρος]]<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> αυτός που κάνει κάποιον εύγλωττο, αυτός που λύνει τη [[γλώσσα]]<br /><b>2.</b> επίθ. του Απόλλωνος<br /><b>3.</b> επίθ. του Άργους.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ευ</i> <span style="color: red;">+</span> [[λάλος]], [[υποχωρητικός]] [[σχηματισμός]] του ρ. [[λαλώ]]]. | |||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''εὔλᾰλος:''' -ον, <b class="num">I.</b> αυτός που μιλάει γλυκά, [[γλυκομίλητος]], σε Ανθ.<br /><b class="num">II.</b> = [[εὔγλωσσος]] II, στον ίδ. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''εὔλᾰλος:'''<br /><b class="num">1</b> [[сладко говорящий]] ([[Ἀπόλλων]] Anth.);<br /><b class="num">2</b> (о вине), [[делающий красноречивым]], [[развязывающий язык]], ([[λάγυνος]] Anth.). | |||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=εὔ-λᾰλος, ον<br /><b class="num">I.</b> [[sweetly]]-[[speaking]], Anth.<br /><b class="num">II.</b> = [[εὔγλωσσος]] II, Anth. | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 10:43, 25 August 2023
English (LSJ)
εὔλαλον,
A sweetly-speaking, LXX Si.6.5; epithet of Apollo, AP9.525.6; of the Argo, Orph.A.244: metaph., of a wine-jar, AP9.229 (Marc.Arg.).
II = εὔγλωσσος II, LXX Jb.11.2.
German (Pape)
[Seite 1078] wohlredend, beredt, Orph. Arg. 246, Ἀργώ; Apollo, Hymn. (IX, 525, 6); sonst geschwätzig, von der Flasche, M. Arg. 18 (IX, 229); öfter in Anth.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 au beau langage, disert;
2 qui parle beaucoup, bavard.
Étymologie: εὖ, λαλέω.
Greek Monolingual
-η, -ο (ΑΜ εὔλαλος, -ον)
1. ευφραδής, εύγλωττος
2. αυτός που μιλά ή ηχεί γλυκά και ευάρεστα, γλυκόλαλος, μελωδικός
μσν.
φλύαρος
αρχ.
1. αυτός που κάνει κάποιον εύγλωττο, αυτός που λύνει τη γλώσσα
2. επίθ. του Απόλλωνος
3. επίθ. του Άργους.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + λάλος, υποχωρητικός σχηματισμός του ρ. λαλώ].
Greek Monotonic
εὔλᾰλος: -ον, I. αυτός που μιλάει γλυκά, γλυκομίλητος, σε Ανθ.
II. = εὔγλωσσος II, στον ίδ.
Russian (Dvoretsky)
εὔλᾰλος:
1 сладко говорящий (Ἀπόλλων Anth.);
2 (о вине), делающий красноречивым, развязывающий язык, (λάγυνος Anth.).
Middle Liddell
εὔ-λᾰλος, ον
I. sweetly-speaking, Anth.
II. = εὔγλωσσος II, Anth.
