κακόχαρτος: Difference between revisions
Τὰς γὰρ ἡδονὰς ὅταν προδῶσιν ἄνδρες, οὐ τίθημ' ἐγὼ ζῆν τοῦτον, ἀλλ' ἔμψυχον ἡγοῦμαι νεκρόν → But when people lose their pleasures, I do not consider this life – rather, it is just a corpse with a soul
m (LSJ1 replacement) |
|||
| (One intermediate revision by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=kakochartos | |Transliteration C=kakochartos | ||
|Beta Code=kako/xartos | |Beta Code=kako/xartos | ||
|Definition= | |Definition=κακόχαρτον, [[rejoicing in evil]], [[Ἔρις]], [[ζῆλος]], Hes.''Op.''28, 196, cf. [[Hesychius Lexicographus|Hsch.]] | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
| Line 14: | Line 14: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />qui se réjouit du malheur d'autrui.<br />'''Étymologie:''' [[κακός]], [[χαίρω]]. | |btext=ος, ον :<br />[[qui se réjouit du malheur d'autrui]].<br />'''Étymologie:''' [[κακός]], [[χαίρω]]. | ||
}} | }} | ||
{{elnl | {{elnl | ||
|elnltext= | |elnltext=κακόχαρτος -ον [[[κακός]], [[χαίρω]]] [[genietend van ruzie]]. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
Latest revision as of 11:20, 25 August 2023
English (LSJ)
κακόχαρτον, rejoicing in evil, Ἔρις, ζῆλος, Hes.Op.28, 196, cf. Hsch.
German (Pape)
[Seite 1305] der sich über Anderer Unglück freu't, schadenfroh, Hes. O. 28. 193. Nach Andern auch = worüber sich Böse freuen.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui se réjouit du malheur d'autrui.
Étymologie: κακός, χαίρω.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
κακόχαρτος -ον [κακός, χαίρω] genietend van ruzie.
Russian (Dvoretsky)
κᾰκόχαρτος: радующийся чужому горю, злорадный Hes.
Greek Monolingual
κακόχαρτος, -ον (Α)
αυτός που χαίρεται για τις ξένες συμφορές, χαιρέκακος («Ἔρις κακόχαρτος», Ησίοδ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < κακ(ο)- + χαρτός «αυτός που χαροποιεί» (< χαίρω)].
Greek Monotonic
κᾰκόχαρτος: -ον (χαίρω), αυτός που χαίρεται για τα ξένα βάσανα, χαιρέκακος, σε Ησίοδ.
Greek (Liddell-Scott)
κακόχαρτος: -ον, χαιρέκακος, χαίρων ἐπὶ τοῖς ἀλλοτρίοις κακοῖς, Ἔρις κακόχαρτος, «ἡ χαίρουσα ἐν τοῖς κακοῖς, ἢ ἐν ᾗ χαίρουσιν οἱ κακοὶ» (Τζέτζ.), Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 28. 194.
