διχόνοος: Difference between revisions
From LSJ
Οὕτως γὰρ ἠγάπησεν ὁ Θεὸς τὸν κόσμον, ὥστε τὸν Υἱὸν τὸν μονογενῆ ἔδωκεν, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς Αὐτὸν μὴ ἀπόληται ἀλλ᾽ ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον → For God so loved the world that he gave his only begotten Son that whosoever believeth in him should not perish but have everlasting life (John 3:16)
(6_19) |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (11 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=dichonoos | |Transliteration C=dichonoos | ||
|Beta Code=dixo/noos | |Beta Code=dixo/noos | ||
|Definition= | |Definition=διχόνοον, contr. [[διχόνους]], διχόνουν, [[double-minded]], Ph.2.269, cf. 663. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0647.png Seite 647]] zsgz. -νους, uneinig; tückisch; Philo. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0647.png Seite 647]] zsgz. -νους, uneinig; tückisch; Philo. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ους, ουν :<br />dont l'esprit est double, <i>càd</i> :<br /><b>1</b> [[irrésolu]], [[incertain]];<br /><b>2</b> [[équivoque]], [[fourbe]].<br />'''Étymologie:''' [[δίχα]], [[νόος]]. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''δῐχόνοος''': -ον, συνῃρ. -νους, ουν, διπλοῦν ἔχων τὸ [[φρόνημα]], Φίλων 2. 269. | |lstext='''δῐχόνοος''': -ον, συνῃρ. -νους, ουν, διπλοῦν ἔχων τὸ [[φρόνημα]], Φίλων 2. 269. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''δῐχόνοος:''' -ον, συνηρ. -[[νους]], <i>-ουν</i>, [[αμφίβολος]], διαμοιρασμένος [[ανάμεσα]] σε [[δύο]] γνώμες, [[διπρόσωπος]]. | |||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=δῐχό-νοος, ον <i>n</i><br />[[double]]-[[minded]]. | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 11:45, 25 August 2023
English (LSJ)
διχόνοον, contr. διχόνους, διχόνουν, double-minded, Ph.2.269, cf. 663.
German (Pape)
[Seite 647] zsgz. -νους, uneinig; tückisch; Philo.
French (Bailly abrégé)
ους, ουν :
dont l'esprit est double, càd :
1 irrésolu, incertain;
2 équivoque, fourbe.
Étymologie: δίχα, νόος.
Greek (Liddell-Scott)
δῐχόνοος: -ον, συνῃρ. -νους, ουν, διπλοῦν ἔχων τὸ φρόνημα, Φίλων 2. 269.
Greek Monotonic
δῐχόνοος: -ον, συνηρ. -νους, -ουν, αμφίβολος, διαμοιρασμένος ανάμεσα σε δύο γνώμες, διπρόσωπος.
