ἀτύμβευτος

English (LSJ)

ἀτύμβευτον, without tomb, unentombed; θάνατος ἀτύμβευτος = unentombed death, corpse AP9.439 (Crin.); ὕβρις contemptuous neglect of burial, Onos.36.2; τάφος ἀτύμβευτος = burial but not in a tomb Opp.H.5.346.

Spanish (DGE)

-ον
1 que no tiene tumba, insepulto θάνατος AP 9.439 (Crin.), παῖς Nonn.D.10.63, νεκρός Nonn.D.11.222, τάφος Opp.H.5.346.
2 que desprecia la tumba e.e. el ser sepultado en una tumba ἐπαχθῶς φέρει τὴν ἀτύμβευτον ὕβριν Onas.36.2.

German (Pape)

[Seite 390] unbegraben, τάφος, ohne Grabhügel, Opp. H. 5, 346; θανάτου ἀτυμβεύτου λείψανον Crinag. 35 (IX, 439).

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
non enseveli dans une tombe, sans tombeau.
Étymologie: ἀ, τυμβεύω.

Russian (Dvoretsky)

ἀτύμβευτος: оставленный без погребения (θάνατος Anth.).

Greek (Liddell-Scott)

ἀτύμβευτος: -ον, ἄνευ τάφου, θάνατος Ἀνθ. Π. 9. 439· τάφος ἀτ., ταφὴ οὐχί ἐν τύμβῳ, Ὀππ. Ἁλ. 5. 346.

Greek Monotonic

ἀτύμβευτος: -ον (τυμβεύω), αυτός που δεν έχει ταφεί, σε Ανθ.

Middle Liddell

τυμβεύω
without burial, Anth.

Translations

unburied

German: unbeerdigt, unbegraben; Greek: άταφος, άθαφτος, άθαπτος; Ancient Greek: ἄθαπτος, ἀκήδεστος, ἀκήδευτος, ἀκηδής, ἀκτερέϊστος, ἀτάρχυτος, ἄταφος, ἀτύμβευτος, περιερριμμένος; Italian: insepolto; Latin: insepultus, intumulatus; Manx: gyn oanluckey, neuoanluckit; Spanish: no enterrado, insepulto