τυμβεύω
English (LSJ)
A bury, σῶμα τυμβεῦσαι τάφῳ = bury this body S.Aj.1063, cf. E.Hel. 1245:—Pass., ποῦ δ' ἐτυμβεύθη τάφῳ; Ar.Th.885:—Med., Nonn. D.5.549, al.
2 πατρὶ τυμβεῦσαι χοάς = pour libations on my father's grave, S.El.406.
II intr., dwell entombed, ἐν τοιαύτῃ ζῶσα τυμβεύειν στέγῃ = live entombed in such a home Id.Ant.888.
French (Bailly abrégé)
I. tr. 1 ensevelir, enterrer;
2 répandre sur une tombe : τυμβεύω χοάς τινι SOPH des libations en l'honneur d'un mort;
II. intr. être couché dans la tombe.
Étymologie: τύμβος.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
τυμβεύω [τύμβος] in een graf leggen, begraven:; σῶμα τυμβεῦσαι τάφῳ het lichaam in een graf begraven Soph. Ai. 1063; intrans.: in een graf liggen:. ζῶσα τυμβεύειν levend in het graf verblijven Soph. Ant. 888. grafoffers brengen:. πατρὶ τυμβεῦσαι χοάς voor mijn vader plengoffers op zijn graf brengen Soph. El. 406.
German (Pape)
eine Leiche bestatten, verbrennen, begraben, σῶμα τυμβεῦσαι τάφῳ Soph. Aj. 1042; Eur. Hel. 1261; Ar. Th. 885; – χοὰς τυμβεῦσαί τινι, Einem auf seinem Grabe ein Totenopfer ausgießen, Soph. El. 406. – Intr., begraben sein, im Grabe ruhen, ἐν τοιαύτῃ ζῶσα τυμβεύσει στέγῃ Soph. Ant. 879; sp.D., wie Nonn. D. 13.382.
Russian (Dvoretsky)
τυμβεύω:
1 хоронить, погребать (σῶμα τάφῳ Soph.; ναύτας ὀλομένους Eur.);
2 (о погребальных возлияниях), совершать над могилой (χοάς τινι Soph.);
3 (v.l. νυμφεύω) быть погребенным (ἐν τοιαύτῃ στέγῃ Soph.).
Greek (Liddell-Scott)
τυμβεύω: (τύμβος) θάπτω ἢ καίω νεκρόν, σῶμα τυμβεῦσαι τάφῳ Σοφ. Αἴ. 1063, πρβλ. Εὐρ. Ἑλ. 1245. - Παθ., ποῦ δ’ ἐτυμβεύθη τάφῳ; Εὐρ. ἐν Ἀριστοφ. Θεσμοφ. 885· - τὸ μέσον ἀπαντᾷ παρὰ Νόννῳ. 2) χοὰς τυμβεύω τινί, ἐπιχέω σπονδὰς ἐπὶ τοῦ τάφου τινός, Σοφ. Ἠλ. 406. ΙΙ. ἀμεταβ., κατοικῶ ἐντὸς τάφου, ἐν τοιαύτῃ ζῶσα τυμβεύειν στέγῃ ὁ αὐτ. ἐν Ἀντ. 888.
Greek Monolingual
Α τύμβος
1. αποτεφρώνω ή θάβω νεκρό, κηδεύω
2. (αμτβ.) είμαι ενταφιασμένος («εἴτε χρῇ θανεῖν εἴτ' ἐν τοιαύτῃ ζῶσα τυμβεύειν στέγῃ», Σοφ.)
3. φρ. «χοὰς τυμβεύω τινί» — επιχύνω σπονδές στον τάφο κάποιου.
Greek Monotonic
τυμβεύω: μέλ. τυμβεύσω, (τύμβος)·
I. 1. θάπτω, καίω νεκρό, σε Σοφ., Ευρ.
2. χοὰς τυμβεῦσαί τινι, χύνω σπονδές στον τάφο κάποιου, σε Σοφ.
II. αμτβ., κατοικώ μέσα σε τάφο, στον ίδ.
Middle Liddell
τυμβεύω, fut. -σω τύμβος
I. to bury, entomb, Soph., Eur.
2. χοὰς τυμβεῦσαί τινι to pour libations on one's grave, Soph.
II. intr. to dwell entombed, Soph.
