μονομερής: Difference between revisions
Ὁ δὲ μὴ δυνάμενος κοινωνεῖν ἢ μηδὲν δεόμενος δι' αὐτάρκειαν οὐθὲν μέρος πόλεως, ὥστε ἢ θηρίον ἢ θεός → Whoever is incapable of associating, or has no need to because of self-sufficiency, is no part of a state; so he is either a beast or a god
m (Text replacement - "Theil" to "Teil") |
|||
| (14 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=monomeris | |Transliteration C=monomeris | ||
|Beta Code=monomerh/s | |Beta Code=monomerh/s | ||
|Definition= | |Definition=μονομερές, ([[μέρος]])<br><span class="bld">A</span> [[consisting of one part]], [[single]],opp. [[πολυμερής]], φιλοσοφία S.E.''M.''7.2.<br><span class="bld">2</span> [[for one side]], of a bandage, Gal.18 (1).794.<br><span class="bld">II</span> <b class="b3">ἐκ τοῦ μ.</b> [[after hearing only one side]], Luc.''Cal.''6; <b class="b3">τὰ μ.</b> [[ex parte]] applications, Lyd.''Mag.''3.15; μ. μαρτυρίαι Just.''Nov.''90.9. Adv. [[μονομερῶς]] = [[in a one-sided manner]], Vett.Val.136.2. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0204.png Seite 204]] ές, aus [[einem]] | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0204.png Seite 204]] ές, aus [[einem]] Teile od. Stücke bestehend, einfach; S. Emp. adv. math. 7, 2; Luc. Calumn. 6; Hermogen. Stas. 1 p. 7. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ής, ές :<br />qui ne forme qu'une part, <i>càd</i> un tout, simple ; <i>fig.</i> partial.<br />'''Étymologie:''' [[μόνος]], [[μέρος]]. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''μονομερής:''' [[имеющий лишь одну часть или сторону]] Sext.: ἐκ τοῦ μονομεροῦς Luc. выслушав лишь одну сторону. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''μονομερής''': -ές, ([[μέρος]]) ὁ ἐξ ἑνὸς μόνου μέρους ἀποτελούμενος, [[μόνος]], ἀντίθετ. τῷ [[πολυμερής]], Ἐρανίου Φίλωνος περὶ διαφορᾶς σημασ. σελ. 155 ἐν τῇ ἐκδ. τοῦ Ἀμμωνίου Valck.· ἐκ τοῦ μονομεροῦς, κατὰ μονομέρειαν, Λουκ. π. Διαβολ. 6, Σέξτ. Ἐμπ. Μ. 7. 2, κτλ. ΙΙ. ὁ πρὸς τὸ ἓν μόνον [[μέρος]] κλίνων, [[ἄδικος]], μεροληπτικός, Φωτ. Ἐπιστ. 158. | |lstext='''μονομερής''': -ές, ([[μέρος]]) ὁ ἐξ ἑνὸς μόνου μέρους ἀποτελούμενος, [[μόνος]], ἀντίθετ. τῷ [[πολυμερής]], Ἐρανίου Φίλωνος περὶ διαφορᾶς σημασ. σελ. 155 ἐν τῇ ἐκδ. τοῦ Ἀμμωνίου Valck.· ἐκ τοῦ μονομεροῦς, κατὰ μονομέρειαν, Λουκ. π. Διαβολ. 6, Σέξτ. Ἐμπ. Μ. 7. 2, κτλ. ΙΙ. ὁ πρὸς τὸ ἓν μόνον [[μέρος]] κλίνων, [[ἄδικος]], μεροληπτικός, Φωτ. Ἐπιστ. 158. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=-ές (ΑΜ [[μονομερής]])<br /><b>1.</b> αυτός που αποτελείται από ένα μόνο [[μέρος]] ή [[τεμάχιο]], [[μονομελής]]<br /><b>2.</b> <b>μτφ.</b> αυτός που εξετάζει [[κάτι]] μονόπλευρα, που παραβλέπει ορισμένες πλευρές ενός θέματος, [[μονόπλευρος]], [[μεροληπτικός]] (α. «[[μονομερής]] [[ανάλυση]]» β. | |mltxt=-ές (ΑΜ [[μονομερής]])<br /><b>1.</b> αυτός που αποτελείται από ένα μόνο [[μέρος]] ή [[τεμάχιο]], [[μονομελής]]<br /><b>2.</b> <b>μτφ.</b> αυτός που εξετάζει [[κάτι]] μονόπλευρα, που παραβλέπει ορισμένες πλευρές ενός θέματος, [[μονόπλευρος]], [[μεροληπτικός]] (α. «[[μονομερής]] [[ανάλυση]]» β. «μονομερεῖς μαρτυρίαι», Iουστιν)<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>χημ.</b> <b>το ουδ. ως ουσ.</b> <i>το μονομερές</i><br />χημική [[ένωση]], στον μοριακό τύπο της οποίας οι δείκτες έχουν τις μικρότερες δυνατές τιμές, που καθορίζονται από τα [[σθένη]] τών αντίστοιχων ατόμων<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> (για επίδεσμο) αυτός που προορίζεται μόνο για ένα [[μέρος]]<br /><b>2.</b> <b>φρ.</b> «ἐκ τοῦ μονομεροῦς» — μεροληπτικά, άδικα. <br /><b>επίρρ.</b><i>..</i><br /><i>μονομερώς</i> (ΑΜ [[μονομερῶς]])<br /><b>1.</b> μεροληπτικά, άδικα<br /><b>2.</b> με μονομερή τρόπο, μονόπλευρα<br /><b>μσν.</b><br /><b>1.</b> από τη μία μόνο [[μεριά]]<br /><b>2.</b> αυτοτελώς, μεμονωμένα, ανεξάρτητα.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>μον</i>(<i>ο</i>)- <span style="color: red;">+</span> -<i>μερής</i> (<span style="color: red;"><</span> [[μέρος]]), [[πρβλ]]. [[ισομερής]]]. | ||
}} | }} | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''μονομερής:''' -ές ([[μέρος]]), αυτός που αποτελείται από ένα μόνο [[μέρος]], σε Λουκ. | |lsmtext='''μονομερής:''' -ές ([[μέρος]]), αυτός που αποτελείται από ένα μόνο [[μέρος]], σε Λουκ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=μονο-μερής, ές [[μέρος]]<br />consisting of one [[part]], Luc. | |mdlsjtxt=μονο-μερής, ές [[μέρος]]<br />consisting of one [[part]], Luc. | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 07:40, 10 April 2024
English (LSJ)
μονομερές, (μέρος)
A consisting of one part, single,opp. πολυμερής, φιλοσοφία S.E.M.7.2.
2 for one side, of a bandage, Gal.18 (1).794.
II ἐκ τοῦ μ. after hearing only one side, Luc.Cal.6; τὰ μ. ex parte applications, Lyd.Mag.3.15; μ. μαρτυρίαι Just.Nov.90.9. Adv. μονομερῶς = in a one-sided manner, Vett.Val.136.2.
German (Pape)
[Seite 204] ές, aus einem Teile od. Stücke bestehend, einfach; S. Emp. adv. math. 7, 2; Luc. Calumn. 6; Hermogen. Stas. 1 p. 7.
French (Bailly abrégé)
ής, ές :
qui ne forme qu'une part, càd un tout, simple ; fig. partial.
Étymologie: μόνος, μέρος.
Russian (Dvoretsky)
μονομερής: имеющий лишь одну часть или сторону Sext.: ἐκ τοῦ μονομεροῦς Luc. выслушав лишь одну сторону.
Greek (Liddell-Scott)
μονομερής: -ές, (μέρος) ὁ ἐξ ἑνὸς μόνου μέρους ἀποτελούμενος, μόνος, ἀντίθετ. τῷ πολυμερής, Ἐρανίου Φίλωνος περὶ διαφορᾶς σημασ. σελ. 155 ἐν τῇ ἐκδ. τοῦ Ἀμμωνίου Valck.· ἐκ τοῦ μονομεροῦς, κατὰ μονομέρειαν, Λουκ. π. Διαβολ. 6, Σέξτ. Ἐμπ. Μ. 7. 2, κτλ. ΙΙ. ὁ πρὸς τὸ ἓν μόνον μέρος κλίνων, ἄδικος, μεροληπτικός, Φωτ. Ἐπιστ. 158.
Greek Monolingual
-ές (ΑΜ μονομερής)
1. αυτός που αποτελείται από ένα μόνο μέρος ή τεμάχιο, μονομελής
2. μτφ. αυτός που εξετάζει κάτι μονόπλευρα, που παραβλέπει ορισμένες πλευρές ενός θέματος, μονόπλευρος, μεροληπτικός (α. «μονομερής ανάλυση» β. «μονομερεῖς μαρτυρίαι», Iουστιν)
νεοελλ.
χημ. το ουδ. ως ουσ. το μονομερές
χημική ένωση, στον μοριακό τύπο της οποίας οι δείκτες έχουν τις μικρότερες δυνατές τιμές, που καθορίζονται από τα σθένη τών αντίστοιχων ατόμων
αρχ.
1. (για επίδεσμο) αυτός που προορίζεται μόνο για ένα μέρος
2. φρ. «ἐκ τοῦ μονομεροῦς» — μεροληπτικά, άδικα.
επίρρ...
μονομερώς (ΑΜ μονομερῶς)
1. μεροληπτικά, άδικα
2. με μονομερή τρόπο, μονόπλευρα
μσν.
1. από τη μία μόνο μεριά
2. αυτοτελώς, μεμονωμένα, ανεξάρτητα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < μον(ο)- + -μερής (< μέρος), πρβλ. ισομερής].
Greek Monotonic
μονομερής: -ές (μέρος), αυτός που αποτελείται από ένα μόνο μέρος, σε Λουκ.
