Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

coloro: Difference between revisions

From LSJ

Οὐ γὰρ ἀργίας ὤνιονὑγίεια καὶ ἀπραξίας, ἅ γε δὴ μέγιστα κακῶν ταῖς νόσοις πρόσεστι, καὶ οὐδὲν διαφέρει τοῦ τὰ ὄμματα τῷ μὴ διαβλέπειν καὶ τὴν φωνὴν τῷ μὴ φθέγγεσθαι φυλάττοντος ὁ τὴν ὑγίειαν ἀχρηστίᾳ καὶ ἡσυχίᾳ σῴζειν οἰόμενος → For health is not to be purchased by idleness and inactivity, which are the greatest evils attendant on sickness, and the man who thinks to conserve his health by uselessness and ease does not differ from him who guards his eyes by not seeing, and his voice by not speaking

Plutarch, Advice about Keeping Well, section 24
m (Text replacement - "(?s)({{Lewis.*}}\n)({{.*}}\n)({{LaEn.*}}$)" to "$3 $1$2")
(CSV import)
 
Line 10: Line 10:
{{Georges
{{Georges
|georg=colōro, āvī, ātum, āre ([[color]]), I) tr. [[färben]], A) eig.: 1) im allg.: corpora, Cic.: genas, Sen. rhet.: [[lignum]] sinopide, Plin.: colorantur (pira Tiberiana) [[magis]] sole, Plin.: [[nubes]] coloratur, Sen. – 2) insbes., [[rötlich]]-, bräunlich [[färben]], bräunen, cum in sole ambulem, naturā fit ut colorer, Cic.: [[sol]] colorat; [[non]] [[utique]], [[qui]] est [[coloratus]], a sole est, Quint.: [[qui]] in solem venit, colorabitur, Sen.: quîs (ovibus) [[Tarentum]] [[vel]] [[Baetica]] cluet naturā colorante, Tert. – B) übtr.: 1) im allg.: [[haec]] si animum [[non]] coloravit, [[sed]] infecit, [[nicht]] [[ganz]] [[durchdrungen]], [[sondern]] [[nur]] eine [[äußere]] [[Färbung]] gegeben hat, Sen. ep. 71, 31: [[qui]] magisterio quodam et ductu vitae colorat [[mores]] adulescentium et [[velut]] murice probitatis inficit, Ambros. de off. 1, 43, 211. – 2) insbes.: a) der [[Rede]] [[Kolorit]] [[geben]], dah. col. se od. [[Passiv]] colorari (v. der [[Rede]]), [[Kolorit]] [[annehmen]] od. [[erhalten]], Cic. [[Brut]]. 170; de or. 2, 60; or. 42. – b) [[beschönigen]], [[verdecken]], libidinosam liberalitatem debiti nomine, Val. Max. 8, 2, 2: inepta sua vultu [[serio]], Prud. cath. 2, 35. – II) intr. [[Farbe]] [[annehmen]], bräunen, Apic. 7, 295 u. 8, 461.
|georg=colōro, āvī, ātum, āre ([[color]]), I) tr. [[färben]], A) eig.: 1) im allg.: corpora, Cic.: genas, Sen. rhet.: [[lignum]] sinopide, Plin.: colorantur (pira Tiberiana) [[magis]] sole, Plin.: [[nubes]] coloratur, Sen. – 2) insbes., [[rötlich]]-, bräunlich [[färben]], bräunen, cum in sole ambulem, naturā fit ut colorer, Cic.: [[sol]] colorat; [[non]] [[utique]], [[qui]] est [[coloratus]], a sole est, Quint.: [[qui]] in solem venit, colorabitur, Sen.: quîs (ovibus) [[Tarentum]] [[vel]] [[Baetica]] cluet naturā colorante, Tert. – B) übtr.: 1) im allg.: [[haec]] si animum [[non]] coloravit, [[sed]] infecit, [[nicht]] [[ganz]] [[durchdrungen]], [[sondern]] [[nur]] eine [[äußere]] [[Färbung]] gegeben hat, Sen. ep. 71, 31: [[qui]] magisterio quodam et ductu vitae colorat [[mores]] adulescentium et [[velut]] murice probitatis inficit, Ambros. de off. 1, 43, 211. – 2) insbes.: a) der [[Rede]] [[Kolorit]] [[geben]], dah. col. se od. [[Passiv]] colorari (v. der [[Rede]]), [[Kolorit]] [[annehmen]] od. [[erhalten]], Cic. [[Brut]]. 170; de or. 2, 60; or. 42. – b) [[beschönigen]], [[verdecken]], libidinosam liberalitatem debiti nomine, Val. Max. 8, 2, 2: inepta sua vultu [[serio]], Prud. cath. 2, 35. – II) intr. [[Farbe]] [[annehmen]], bräunen, Apic. 7, 295 u. 8, 461.
}}
{{LaZh
|lnztxt=coloro, as, are. :: 上顔色染。— aliquo nomine 借端。推故。Colorari sole 晒黑。
}}
}}

Latest revision as of 17:30, 12 June 2024

Latin > English

coloro colorare, coloravi, coloratus V TRANS :: color; paint; dye; tan; make darker; give deceptive color/gloss/appearance to

Latin > English (Lewis & Short)

cŏlōro: āvi, ātum, 1, v. a. id..
I To give a color to, to color, tinge (class.): corpora, Cic. N. D. 1, 39, 110: lignum sinopide, Plin. 35, 6, 13, § 31: lineas testa trita, id. 35, 3, 5, § 16: medicamentum rubricā vel atramento, Scrib. Comp. 228: coloratum Tithoni conjuge caelum, Ov. Am. 2, 5, 35.—
   B In partic., to color reddish or brownish, to tinge: cum in sole ambulem, natura fit ut colorer, Cic. de Or. 2, 14, 60; Quint. 5, 10, 81; Sen. Ep. 108, 4: pira sole, Plin. 15, 15, 16, § 54; Prop. 3 (4), 13, 16: colorat aequora Nilus, Cat. 11, 7.—
II Trop. (cf. color, II.).
   A In gen., to imbue thoroughly: sapientia nisi alte descendit et diu sedit animum non coloravit, sed infecit, Sen. Ep. 71, 30.—
   B Esp.
   1    Of discourse, to give it a coloring; and in pass., to retain or receive a coloring, to be tinged: cum istos libros studiosius legerim, sentio orationem meam illorum tactu quasi colorari, Cic. de Or. 2, 14, 60; id. Or. 13, 42: urbanitate quādam quasi colorata oratio, id. Brut. 46, 170. —
   2    (In a bad sense.) To give a coloring, to gloss over, palliate, Val. Max. 8, 2, 2: inepta sua serio vultu, Prud. Cath. 2, 35 (cf. color, II. B. b.).—Hence, cŏlōrātus, a, um, P. a.
   A Colored, having color: arcus, Cic. N. D. 3, 20, 51: uvae, Col. 11, 2: pira, Plin. 15, 15, 16, § 56.—
   2    Esp., colored red, red, imbrowned, Quint. 5, 10, 81: corpora, having a healthy color, id. 8, prooem. § 19; cf. virtus, Sen. Vit. Beat. 7, 3: aliquis speciosior et coloratior, Cels. 2, 2: Indi, Verg. G. 4, 293: Seres, Ov. Am. 1, 14, 6: Etrusci, Mart. 10, 68.—
   B Trop., colored, specious: ficta et colorata, Sen. Ep. 16, 2.—Adv.: cŏlōrātē, in a specious or plausible manner: offert tale patrocinium, Quint. Decl. 285.

Latin > French (Gaffiot 2016)

cŏlōrō,¹³ āvī, ātum, āre (color), tr., colorer, donner une couleur : Cic. Nat. 1, 110 ; Plin. 35, 31, etc.; [en part.] brunir, hâler : cum in sole ambulem, natura fit ut colorer Cic. de Or. 2, 60, en me promenant au soleil, tout naturellement je me hâle || [fig.] donner une simple teinte : animum non colorare, sed inficere Sen. Ep. 71, 31, non pas donner à l’âme une teinte légère, mais l’imprégner profondément || [rhét.] : eloquentia se colorat Cic. Or. 42, l’éloquence prend les couleurs de la santé, prend de la force ; sentio illorum tactu orationem meam quasi colorari Cic. de Or. 2, 60, je sens qu’au contact de ces écrits mon style prend en quelque sorte de la couleur ; urbanitate quadam quasi colorata oratio Cic. Br. 170, style ayant pour ainsi dire un teint spécial, celui des gens de la ville (de Rome) || [fig.] colorer, déguiser : Val. Max. 8, 2, 2.

Latin > German (Georges)

colōro, āvī, ātum, āre (color), I) tr. färben, A) eig.: 1) im allg.: corpora, Cic.: genas, Sen. rhet.: lignum sinopide, Plin.: colorantur (pira Tiberiana) magis sole, Plin.: nubes coloratur, Sen. – 2) insbes., rötlich-, bräunlich färben, bräunen, cum in sole ambulem, naturā fit ut colorer, Cic.: sol colorat; non utique, qui est coloratus, a sole est, Quint.: qui in solem venit, colorabitur, Sen.: quîs (ovibus) Tarentum vel Baetica cluet naturā colorante, Tert. – B) übtr.: 1) im allg.: haec si animum non coloravit, sed infecit, nicht ganz durchdrungen, sondern nur eine äußere Färbung gegeben hat, Sen. ep. 71, 31: qui magisterio quodam et ductu vitae colorat mores adulescentium et velut murice probitatis inficit, Ambros. de off. 1, 43, 211. – 2) insbes.: a) der Rede Kolorit geben, dah. col. se od. Passiv colorari (v. der Rede), Kolorit annehmen od. erhalten, Cic. Brut. 170; de or. 2, 60; or. 42. – b) beschönigen, verdecken, libidinosam liberalitatem debiti nomine, Val. Max. 8, 2, 2: inepta sua vultu serio, Prud. cath. 2, 35. – II) intr. Farbe annehmen, bräunen, Apic. 7, 295 u. 8, 461.

Latin > Chinese

coloro, as, are. :: 上顔色染。— aliquo nomine 借端。推故。Colorari sole 晒黑。