ταλασίφρων: Difference between revisions
κρατίστην εἶναι δημοκρατίαν τὴν μήτε πλουσίους ἄγαν μήτε πένητας ἔχουσαν πολίτας → the best democracy is that in which the citizens are neither very rich nor very poor (Thales/Plutarch)
m (LSJ1 replacement) |
m (Text replacement - "muthig" to "mutig") |
||
Line 11: | Line 11: | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1065.png Seite 1065]] ονος, mit duldender, ausharrender Seele, mit wagendem, kühnem Geiste, unerschrocken, | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1065.png Seite 1065]] ονος, mit duldender, ausharrender Seele, mit wagendem, kühnem Geiste, unerschrocken, mutig; bei Hom. gewöhnliches Beiwort des Odysseus, Il. 11, 466 u. oft in der Od.; eben so bei Hes. Th. 1012; ὑπό κεν ταλασίφρονά περ [[δέος]] εἷλεν, Il. 4, 421. | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly |
Latest revision as of 07:34, 28 June 2024
English (LSJ)
-ονος, ὁ, ἡ, (Τλάω) patient of mind, stout-hearted, ὑπό κεν ταλασίφρονά περ δέος εἷλεν Il.4.421; mostly as epithet of Odysseus, 11.466, Od.1.87,129, al., Hes.Th.1012; δμῶες τ. Theoc.24.50.
German (Pape)
[Seite 1065] ονος, mit duldender, ausharrender Seele, mit wagendem, kühnem Geiste, unerschrocken, mutig; bei Hom. gewöhnliches Beiwort des Odysseus, Il. 11, 466 u. oft in der Od.; eben so bei Hes. Th. 1012; ὑπό κεν ταλασίφρονά περ δέος εἷλεν, Il. 4, 421.
French (Bailly abrégé)
ων, ον ; gén. ονος;
à l'âme courageuse.
Étymologie: τλάω, φρήν.
Russian (Dvoretsky)
τᾰλᾰσίφρων: 2, gen. ονος крепкий духом, терпеливый, выносливый, стойкий (Ὀδυσσεύς Hom., Hes.; δμῶες Theocr.).
Greek (Liddell-Scott)
τᾰλᾰσίφρων: -ονος, ὁ, ἡ, (*τλάω) καρτερικός, καρτερόψυχος, ὑπομενητικός, ἀπτόητος, ὑπό κεν ταλασίφρονά περ δέος εἷλεν, «καὶ τὸν πάνυ καρτερικὸν φόβος ἔλαβε» (Σχόλ.), Ἰλ. Δ. 421· ὡς τὸ ἐπὶ τὸ πλεῖστον ἐπίθετον τοῦ Ὀδυσσέως, Λ. 466, Ἡσ. Θ. 1012, καὶ συχν. ἐν τῇ Ὀδ.· ταλ. δμῶες Θεόκρ. 24. 50.
English (Autenrieth)
(root ταλ, φρήν): stouthearted; epithet especially of Odysseus.
Greek Monolingual
-ονος, ὁ, ἡ, Α
1. ο ταλάφρων («ὑπό κεν ταλασίφρονά περ δέος εἷλεν», Ομ. Ιλ.)
2. (ιδίως ως προσωνυμία του Οδυσσέως) καρτερόψυχος, γενναιόψυχος («Ὀδυσσῆος ταλασίφρονος ἵστατο πολλά», Ομ. Οδ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. Βλ. ταλάφρων.
Greek Monotonic
τᾰλᾰσίφρων: -ονος, ὁ, ἡ (*τλάω, φρήν), καρτερικός, καρτερόψυχος, υπομονετικός, σε Ομήρ. Ιλ.· επίθ. του Οδυσσέα, σε Όμηρ.
Middle Liddell
τᾰλᾰσί-φρων, ονος, ὁ, ἡ, [*τλάω, φρήν
patient of mind, stout-hearted, Il.; epithet of Ulysses, Hom.