ἄητος: Difference between revisions
λύπης ἰατρός ἐστιν ἀνθρώποις λόγος → for men reason cures grief, for men reason is a healer of grief, a physician for grief is to people a word, pain's healer is a word to man, logos is a healer of man's anguish, talking through one's grief is therapeutic
(13_4) |
(6_18) |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0045.png Seite 45]] Hom. einmal, Iliad. 21, 395 [[θάρσος]] ἄητον, vielleicht verw. mit [[ἄημι]], oder mit [[ἅζομαι]], [[ἄγαμαι]], erstaunlich, oder stürmisch; vgl. αἴητον; nach Hesych. auch von Aesch. Atham. frg. 2 für [[μέγας]] gebraucht. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0045.png Seite 45]] Hom. einmal, Iliad. 21, 395 [[θάρσος]] ἄητον, vielleicht verw. mit [[ἄημι]], oder mit [[ἅζομαι]], [[ἄγαμαι]], erstaunlich, oder stürmisch; vgl. αἴητον; nach Hesych. auch von Aesch. Atham. frg. 2 für [[μέγας]] gebraucht. | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''ἄητος''': -ον, παλαιοτάτη [[λέξις]] ἀπαντῶσα μόνον ἐν τῇ φράσει [[θάρσος]] ἄητον, Ἰλ. Φ. 395 (γράφεται [[θάρσος]] ἄᾱτον, ἐν Κόϊντ. Σμ. 1. 217)· ἀλλ’ ἀναφέρεται [[ὡσαύτως]] καὶ ἐκ τοῦ Αἰσχύλ. (Ἀποσπ. 2) ὑπὸ Ἡσύχ. ἀήτους μεγάλας· ― πιθανῶς ἐκ τοῦ [[ἄημι]], [[μετὰ]] τῆς σημασίας [[θυελλώδης]], [[ἄγριος]], [[τρομερός]], ὡς τὸ [[αἴητος]]· ἀλλὰ πρβλ. Βουττμ. Λεξίλ. ἐν λέξ. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 11:16, 5 August 2017
English (LSJ)
(A) ὁ,
A = ἀετός, the constellation Aquila, Arat.315.
ἄητος (B), ον, only in phrase
A θάρσος ἄητον Il.21.395 (=θάρσος ἄᾱτον Q.S.1.217); also ἄητοι; ἀκόρεστοι, ἄπληστοι, and ἀήτους· μεγάλας (A.Fr.3), Hsch. ἄητος (C) ·ὁ ἀκατάπαυστος, Hdn Gr.1.220; perh. insatiate (ἄω); cf. αἴητος.
German (Pape)
[Seite 45] Hom. einmal, Iliad. 21, 395 θάρσος ἄητον, vielleicht verw. mit ἄημι, oder mit ἅζομαι, ἄγαμαι, erstaunlich, oder stürmisch; vgl. αἴητον; nach Hesych. auch von Aesch. Atham. frg. 2 für μέγας gebraucht.
Greek (Liddell-Scott)
ἄητος: -ον, παλαιοτάτη λέξις ἀπαντῶσα μόνον ἐν τῇ φράσει θάρσος ἄητον, Ἰλ. Φ. 395 (γράφεται θάρσος ἄᾱτον, ἐν Κόϊντ. Σμ. 1. 217)· ἀλλ’ ἀναφέρεται ὡσαύτως καὶ ἐκ τοῦ Αἰσχύλ. (Ἀποσπ. 2) ὑπὸ Ἡσύχ. ἀήτους μεγάλας· ― πιθανῶς ἐκ τοῦ ἄημι, μετὰ τῆς σημασίας θυελλώδης, ἄγριος, τρομερός, ὡς τὸ αἴητος· ἀλλὰ πρβλ. Βουττμ. Λεξίλ. ἐν λέξ.
