βάραθρον: Difference between revisions
ἅτε γὰρ ἐννάλιον πόνον ἐχοίσας βαθύν σκευᾶς ἑτέρας, ἀβάπτιστος εἶμι φελλὸς ὣς ὑπὲρ ἕρκος ἅλμας → for just as when the rest of the tackle labors in the depths of the sea, like a cork I shall go undipped over the surface of the brine | as when the other part of the tackle is laboring deep in the sea, I go unsoaked like a cork above the surface of the sea
(6_12) |
(Bailly1_1) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''βάραθρον''': Ἰων. Βέρεθρον (πρβλ. [[ζέρεθρον]]), συντετμημένον: | |lstext='''βάραθρον''': Ἰων. Βέρεθρον (πρβλ. [[ζέρεθρον]]), συντετμημένον: | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ου (τό) :<br />abîme, gouffre ; <i>particul., à Athènes</i> barathre, gouffre où l’on précipitait les condamnés (<i>cf. à Sparte</i> [[καιάδας]]).<br />'''Étymologie:''' R. Βορ, dévorer ; cf. <i>lat.</i> vorago. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:43, 9 August 2017
English (LSJ)
[βᾰ], Ep. and Ion. βέρεθρον (q. v., cf. ζέρεθρον), shortd. βέθρον (q. v.), τό,
A gulf, pit, Arist.Pr.947a19; esp.at Athens, a cleft into which criminals were thrown, Hdt.7.133, Ar.Nu.1450, Com.Adesp. 24.10 D., Pl.Grg.516c, AB219, Sch.Ar.Pl.431. 2 metaph., ἐν τῷ β. χειμάζειν D.8.45; ruin, perdition, Luc.Am.5, etc.; name of a courtesan, Theophil.Com.11. II a woman's ornament, Ar.Fr. 320.8. III = βράθυ, f.l. for βόρατον, Dsc.1.76. (Root gseq[uglide]er 'devour', cf. βορά.)
German (Pape)
[Seite 432] ion. βέρεθρον (vgl. βάθρον, βόθρος), τό, 1) Kluft, Abgrund, bes. in Athen ein Felsenschlund hinter der Burg, in den zum Tode verurtheilte Verbrecher gestürzt wurden, εἰς τὸ β. ἐμβαλεῖν Plat. Gorg. 516 d; Ar. Equ. 1359 u. öfter; vgl. Schol. ad Ar. Plut. 431; Dem. 8, 45; auch Sp. Uebertr., Untergang, Verderben, bes. Sp. – 2) ein Weiberschmuck, Ar. bei Clem. Al. u. Poll. 7, 95, vielleicht mit Anspielung auf 1).
Greek (Liddell-Scott)
βάραθρον: Ἰων. Βέρεθρον (πρβλ. ζέρεθρον), συντετμημένον:
French (Bailly abrégé)
ου (τό) :
abîme, gouffre ; particul., à Athènes barathre, gouffre où l’on précipitait les condamnés (cf. à Sparte καιάδας).
Étymologie: R. Βορ, dévorer ; cf. lat. vorago.
