ἄφραστος: Difference between revisions
Πατὴρ οὐχ ὁ γεννήσας, ἀλλ' ὁ θρέψας σε → Non qui te genuit, est qui nutrivit pater → Dein Vater ist, wer Nahrung dir, nicht Leben gab | nicht Vater ist, wer Leben, sondern Nahrung gab
(6_15) |
(Bailly1_1) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἄφραστος''': -ον, ([[φράζω]]) [[ἀνέκφραστος]], [[ἀνεκλάλητος]], [[παράδοξος]], [[θαυμαστός]], Ὕμν. Ὁμ. εἰς Ἑρμ. 80· Ἐπιγράμμ. 5. 2· [[πέδη]] Σοφ. Τρ. 1029· ― [[ἀπερίγραπτος]], [[μέριμνα]] Αἰσχύλ. Πέρσ. 165· [[φάτις]] Σοφ. Τρ. 694· ― [[ἄφατος]], [[ἀναρίθμητος]], σταγόνες ἄφρ., διάφ. γραφ. ἀντὶ ἄφρακτοι Αἰσχύλ. Χο. 186. ΙΙ. (φράζομαι) μὴ διακρινόμενος, [[ἀόρατος]], [[ἄφραστος]], γένετ’ ὦκα βοῶν [[στίβος]] Ὕμν. Ὁμ. εἰς Ἑρμ. 353· ὃν δὲν δύναταί τις να παρατηρήσῃ, γνωρίσῃ ἢ εἰκάσῃ, Αἰσχύλ. Ἱκ. 94· τὸ ἀφραστότατον [[χωρίον]], [[θέσις]] περὶ ἧς ἥκιστα πάντων ἠδύνατο νὰ σκεφθῇ τις, Ἡρόδ. 5. 92, 4 ἀπρόβλεπτος, [[ὄλεθρος]] Ἀπόλλ. Ρόδ. Β. 224. ― Ἐπίρρ. -τως, ἀπροσδοκήτως, Σοφ. Ἠλ. 1263. 2) ἐπὶ προσ., [[ἀλόγιστος]], ἄφραστοι γελόωσι «ἀλογίστως» (Σχόλ.) Νικ. Θ. 776. | |lstext='''ἄφραστος''': -ον, ([[φράζω]]) [[ἀνέκφραστος]], [[ἀνεκλάλητος]], [[παράδοξος]], [[θαυμαστός]], Ὕμν. Ὁμ. εἰς Ἑρμ. 80· Ἐπιγράμμ. 5. 2· [[πέδη]] Σοφ. Τρ. 1029· ― [[ἀπερίγραπτος]], [[μέριμνα]] Αἰσχύλ. Πέρσ. 165· [[φάτις]] Σοφ. Τρ. 694· ― [[ἄφατος]], [[ἀναρίθμητος]], σταγόνες ἄφρ., διάφ. γραφ. ἀντὶ ἄφρακτοι Αἰσχύλ. Χο. 186. ΙΙ. (φράζομαι) μὴ διακρινόμενος, [[ἀόρατος]], [[ἄφραστος]], γένετ’ ὦκα βοῶν [[στίβος]] Ὕμν. Ὁμ. εἰς Ἑρμ. 353· ὃν δὲν δύναταί τις να παρατηρήσῃ, γνωρίσῃ ἢ εἰκάσῃ, Αἰσχύλ. Ἱκ. 94· τὸ ἀφραστότατον [[χωρίον]], [[θέσις]] περὶ ἧς ἥκιστα πάντων ἠδύνατο νὰ σκεφθῇ τις, Ἡρόδ. 5. 92, 4 ἀπρόβλεπτος, [[ὄλεθρος]] Ἀπόλλ. Ρόδ. Β. 224. ― Ἐπίρρ. -τως, ἀπροσδοκήτως, Σοφ. Ἠλ. 1263. 2) ἐπὶ προσ., [[ἀλόγιστος]], ἄφραστοι γελόωσι «ἀλογίστως» (Σχόλ.) Νικ. Θ. 776. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br /><b>I.</b> indicible, inexprimable;<br /><b>II.</b> imperceptible :<br /><b>1</b> invisible (trace de pas, <i>etc.</i>);<br /><b>2</b> caché, secret;<br /><b>3</b> incompréhensible, étrange ; mystérieux;<br /><i>Sp.</i> ἀφραστότατος.<br />'''Étymologie:''' ἀ, [[φράζω]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:49, 9 August 2017
English (LSJ)
ον, (φράζω)
A unutterable, marvellous, ἄ. ἠδ' ἀνόητα h.Merc.80; οὐδὲν -ότερον πέλεται νόου ἀνθρώποισιν Hom.Epigr.5.2; πέδη S.Tr.1057; inexpressible, μέριμνα A.Pers.165 codd.; too wonderful for words, φάτις S.Tr.694. II (φράζομαι) not perceived, unseen, h.Merc.353; not to be observed, known, or guessed, A.Supp.95 (lyr.); incomprehensible, Orph.L.46; κατακρύπτει ἐς τὸ -ότατόν οἱ ἐφαίνετο εἶναι [χωρίον] the place least likely to be thought of, Hdt.5.92.δ; unforeseen, A.R.2.824. Adv. -τως beyond thought, S.El.1262 (lyr.). III Act., of persons, beside themselves, Nic.Th.776. 2 giving no sign, Nonn.D.9.134, 22.82.
German (Pape)
[Seite 414] 1) unbemerkt, unbekannt, ἔργα H. h. Merc. 80, Ilgen. ἄφρατος, was kein Wort ist; ἄφραστοι κατιδεῖν, unverständlich, Aesch. Suppl. 89; φάτις, worüber man nicht urtheilen kann, Soph. Tr. 691, neben ἀξύμβλητος ἀνθρώπῳ μαθεῖν, Schol. ἀνεκδιήγητος; unsichtbar, στίβος H. h. Merc. 353; πέδη Soph. Trach. 1046; unvorhergesehen, unerwartet, ὄλεθρος Ap. Rh. 2, 224, vgl. 825. – 2) nicht zu sagen, unaussprechlich, Aesch. Pers. 161; ungeheuer, Heliod. 5, 22. – 3) unvernünftig, wahnsinnig, γελᾶν Nic. Th. 776, Schol. ἀλογίστως. – Adv. ἀφράστως, unerwartet, Soph. El. 1254.
Greek (Liddell-Scott)
ἄφραστος: -ον, (φράζω) ἀνέκφραστος, ἀνεκλάλητος, παράδοξος, θαυμαστός, Ὕμν. Ὁμ. εἰς Ἑρμ. 80· Ἐπιγράμμ. 5. 2· πέδη Σοφ. Τρ. 1029· ― ἀπερίγραπτος, μέριμνα Αἰσχύλ. Πέρσ. 165· φάτις Σοφ. Τρ. 694· ― ἄφατος, ἀναρίθμητος, σταγόνες ἄφρ., διάφ. γραφ. ἀντὶ ἄφρακτοι Αἰσχύλ. Χο. 186. ΙΙ. (φράζομαι) μὴ διακρινόμενος, ἀόρατος, ἄφραστος, γένετ’ ὦκα βοῶν στίβος Ὕμν. Ὁμ. εἰς Ἑρμ. 353· ὃν δὲν δύναταί τις να παρατηρήσῃ, γνωρίσῃ ἢ εἰκάσῃ, Αἰσχύλ. Ἱκ. 94· τὸ ἀφραστότατον χωρίον, θέσις περὶ ἧς ἥκιστα πάντων ἠδύνατο νὰ σκεφθῇ τις, Ἡρόδ. 5. 92, 4 ἀπρόβλεπτος, ὄλεθρος Ἀπόλλ. Ρόδ. Β. 224. ― Ἐπίρρ. -τως, ἀπροσδοκήτως, Σοφ. Ἠλ. 1263. 2) ἐπὶ προσ., ἀλόγιστος, ἄφραστοι γελόωσι «ἀλογίστως» (Σχόλ.) Νικ. Θ. 776.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
I. indicible, inexprimable;
II. imperceptible :
1 invisible (trace de pas, etc.);
2 caché, secret;
3 incompréhensible, étrange ; mystérieux;
Sp. ἀφραστότατος.
Étymologie: ἀ, φράζω.
