ὑποτρέχω

English (LSJ)

aor. -έδρᾰμον (v. infr.): poet. pf.

   A -δέδρομα h.Ap.284; -δεδρόμηκα (v. infr. IV):—run in under, ὑπέδραμε καὶ λάβε γούνων ran in under the spear or sword and clasped his knees, Il.21.68, Od. 10.323 (though it may be only, ran up to him); ὑ. πρὸς στέρνα πατρός E.IA631, cf. [636]; ὑπὸ τοὺς πόδας τοῦ ἵππου ὑπέδραμε Hdt. 7.88; ὑ. ὑπὸ τὴν τοῦ ἀκοντίου φοράν in under, within the dart's range, Antipho 3.2.4: later c. acc., νησίον ὑ. run under the lee of . ., Act.Ap. 27.16; ὑ. πρῶνας Them.Or.13.168b; τὸν τρίβωνα Philostr.Ep.7: c. dat., [ταῖς πλατάνοις] Plu.2.185e; ναυλόχοις ib.243e.    II run under, stretch away under, ὑποδέδρομε βῆσσα h.Ap.284.    III run in between, intercept, λῃστάς X.Cyr.1.2.12; τὰ κορίανν' ἐπριάμην ὑποδραμών Ar.Eq.676; ἐν ταῖς συνόδοις ἡ σελήνη τὸν [τοῦ ἡλίου] κύκλον ὑποτρέχουσα Jul.Or.2.80d (cf. ὑποθέω 1.2); ὅταν [ἡ σελήνη] ὑπὸ τὴν φλόγα [τοῦ ἡλίου] ὑποδράμῃ D.C.60.26; pass between a star and the earth, Ptol.Alm.8.4.    2 = ὑποσκελίζω, trip up, overreach, τῶν στρατηγῶν ὑποδραμὼν τοὺς (Bentl. for τῶν) ἐκ Πύλου Ar.Eq.742 (dub. l.).    3 interrupt, Diusap.Stob.4.21.17.    4 usurp, τὴν Ἡρακλέους προσηγορίαν S.E.M.9.36; τὴν τῶν θεῶν τιμήν ib.38:—Pass., τὰς ὑποδεδραμημένας ἐπιστατείας the posts into which they have crept, PTeb.24.67 (ii B. C.).    IV overrun, steal over, ἔρευθος ὑ. steals over the skin, Hp.Fract.27; καί τις οἷον ἀπελπισμὸς ὑπέδραμεν τοὺς ἀνθρώπους a kind of despair came over people, Plb.30.32.11; καί τις ἔλεος αὐτὸν ὑποτρέχει Id.9.10.7: also c. dat., αὔτικα χρῷ τῦρ ὐπαδεδρόμακεν Sapph.2.10; in slightly different sense, ὑπέδραμέ τις ἔννοια . . τοῖς ἀνθρώπις occurred to people, Plb.16.6.10; οὐχ ὑπέδραμε δέ it did not occur to him, Str.12.3.27, cf. Arr.Epict.4.2.2: c. acc. et inf., Plb.14.12.5.    V insinuate oneself into any one's good graces, flatter, fawn upon, ὑ. τινὰ θωπείᾳ E.Or.670, cf. Aeschin.3.162; ὃς δ' ἂν . . χαρίζηται ὑποτρέχων Pl.R.426c; θωπείαις ὑποδραμών Id.Lg.923b; ὑ. καὶ κολακεύειν Phld.Ir.p.66 W.    VI Medic., ἢν οἷον λίθοι ὑποτρέχωσιν if what seem to be stones get into the eye, Hp.Loc.Hom.13; but ὡς τὸ δάκρυον συμπεπηγὸς ὑποτρέχειν ποιέῃς so as to make the coagulated tears run off, ibid.

Greek (Liddell-Scott)

ὑποτρέχω: μέλλ. -θρέξομαι καὶ -δραμοῦμαι· ἀόρ. -έδρᾰμον· ποιητ. πρκμ. -δέδρομα Ὕμν. Ὁμ. εἰς Ἀπόλλ. 284· -δεδρόμηκα (ἴδε κατωτ. ΙΙΙ). Τρέχω ὑποκάτω, ἦ τοι ὁ μὲν δόρυ μακρὸν ἀνέσχετο δῖος Ἀχιλλεὺς οὐτάμεναι μεμαώς, ὁ δὲ ὑπέδραμε καὶ λάβε γούνων κύψας, ἔδραμεν (ὑπὸ τὸν ὑψωθέντα βραχίονα τοῦ Ἀχιλλέως) καὶ κύψας ἐλάβετο τῶν γονάτων αὐτοῦ, Ἰλ. Φ. 68, Ὀδ. Κ. 323 (ἂν καὶ δύναται νὰ σημαίνῃ ἁπλῶς, ἔδραμε πρὸς αὐτόν)· ὑπ. πρὸς στέρνα πατρὸς Εὐρ. Ἰφ. ἐν Αὐλ. 631, πρβλ. 636· ὑπέδραμε ὑπὸ τοὺς πόδας τοῦ ἵππου Ἡρόδ. 7. 88· ὑπ. ὑπὸ τὴν τοῦ ἀκοντίου φορὰν Ἀντιφῶν 121. 30· μεταγεν. μετ’ αἰτ., ὑπ. πρῶνας Θεμίστ. 168Β· πτωχὸς ὁ Σωκράτης ἀλλ’ ὑπέτρεχεν αὐτοῦ τὸν τρίβωνα Ἀλκιβιάδης, ἔτρεχεν ὑπὸ τὸν τρ., Φιλοστρ. Ἐπιστ. 44· μετὰ δοτ., ὑπ. ταῖς πλατάνοις Πλούτ. 2. 185Ε· ναυλόχοις αὐτόθι 243Ε. ΙΙ. ἐκτείνομαι ὑποκάτω, ὑποδέδρομε βῆσσα Ὕμν. Ὁμ. εἰς Ἀπόλλ. 284. ΙΙΙ. εἰσέρχομαι δρομαίως μεταξύ, διακόπτω, ἀποχωρίζω ἢ ἀποκλείω, ὡς τὸ ὑποτέμνομαι, Ξεν. Κύρ. Παιδ. 1. 2, 12· τὰ κορίανν’ ἐπριάμην ὑποδραμὼν Ἀριστοφ. Ἱππ. 676· ἡ σελήνη ὑπ. τὸν ἥλιον Θεμίστ. 2) = ὑποσκελίζω, ἀνατρέπω, ἐξαπατῶ, τῶν στρατηγῶν ὑποδραμὼν τοὺς (οὕτως ὁ Bentl. ἀντὶ τῶν) ἐν Πύλῳ Ἀριστοφ. Ἱππ. 742. 3) διακόπτω, Δῖος παρὰ Στοβ. 409. 15. 4) ζητῶ νὰ λάβω, νὰ ἀποκτήσω, νὰ κερδήσω, δόξαν, τιμὴν Σέξτ. Ἐμπ. π. Μ. 9. 38, κλπ. IV. εἰσέρχομαι ἐξ ἀπροόπτου ἢ ἀνεπαισθήτως, Λατ. subire, χρῶ πῦρ ὑποδεδρόμακε Σαπφὼ 2. 10· - ὡσαύτως, ἐπέρχομαι εἰς τὸν νοῦν τινος, ἐπέρχομαι εἴς τινα, ὡς τὸ Λατ. succurrit mihi, ἐπὶ διανοημάτων καὶ αἰσθημάτων, ὑπ. τις ἔννοιά τινι Πολύβ. 16. 6, 10· ἀπελπισμὸς ὑπ. τινι ὁ αὐτ. 31. 8, 11· ὡσαύτως, μετ’ αἰτ., ἀπελπισμὸς ὑποτρέχει τινὰ ὁ αὐτ. 31. 8, 11· ἀπολ., ὁ αὐτ. 9. 10, 6· οὐχ ὑπέδραμε δέ, δὲν ἐπῆλθε δέ..., Στράβ. 554, πρβλ. Ἀρριαν. Ἐπίκτ. 4. 2, 2· - μετ’ αἰτ. καὶ ἀπαρ., Πολύβ. 14. 12, 5. V. ὡς τὸ ὑπέρχομαι, εἰσάγω ἐμαυτὸν εἰς τὴν εὔνοιάν τινος, κολακεύω ἢ ἀπατῶ, ὑπ. τινὰ θωπείᾳ Εὐρ. Ὀρ. 669, πρβλ. Αἰσχίν. 76. 40· ὃς δ’ ἄν... χαρίζηται ὑποτρέχων Πλάτ. Πολ. 426Β· θωπείαις ὑποδραμὼν ὁ αὐτ. ἐν Νόμ. 923C. - Καθ’ Ἡσύχ.: «ὑποτρέχοντες· ὑπεισερχόμενοι, σπεύδοντες».

French (Bailly abrégé)

f. ὑποθρέξομαι ou ὑποδραμοῦμαι, ao.2 ὑπέδραμον, pf. ὑποδέδρομα et ὑποδεδρόμηκα;
I. 1 courir sous : ταῖς πλατάνοις ὑποτρέχειν PLUT courir se réfugier sous les platanes ; ὑπέδραμε καὶ λάβε γούνων IL, OD il courut se jeter à ses pieds et prit ses genoux ; ὑπ. τινα courir avant qqn, prendre les devants;
2 se glisser sous, pénétrer dans, acc. ou dat. ; avec un suj. de ch. (pensée, pitié, etc.) : ἄν σ’ ὑποτρέχῃ ARR s’il te vient à l’esprit de ; en mauv. part s’insinuer auprès de : τινα auprès de qqn, chercher à capter qqn;
II. courir après, à la suite de : λῃστάς XÉN courir après des brigands;
III. courir près de, le long de ; abs. au part. ὑποδραμών en passant à la course.
Étymologie: ὑπό, τρέχω.