Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

labo: Difference between revisions

From LSJ

Μούνη γὰρ ἄγειν οὐκέτι σωκῶ λύπης ἀντίρροπον ἄχθος → I have no longer strength to bear alone the burden of grief that weighs me down

Sophocles, Electra, 119-120
(6_9)
 
(D_5)
Line 1: Line 1:
{{Lewis
{{Lewis
|lshtext=<b>lăbo</b>: āvi, ātum, 1, v. n. from the [[same]] [[root]] as 1. [[labor]],<br /><b>I</b> to [[totter]], be [[ready]] to [[fall]], [[begin]] to [[sink]], to [[give]] [[way]], be loosened (syn.: [[vacillo]], [[titubo]], [[nato]]).<br /><b>I</b> Lit.: labat, labuntur saxa, caementae cadunt, Enn. ap. Non. 196, 3 (Trag. v. 142 Vahl.): [[signum]] labat, Cic. Verr. 2, 4, 43, 95: si ex ictu ... labant dentes, Cels. 7, 12, 1: labat ariete [[crebro]] Janua, Verg. A. 2, 492: labant curvae naves, [[roll]], Ov. M. 2, 163: pressaeque labant sub gurgite turres, id. ib. 1, 290: ([[turris]]) [[qua]] [[summa]] labantis Juncturas tabulata dabant, Verg. A. 2, 463: [[littera]] labat, written [[with]] a [[trembling]] [[hand]], Ov. H. 10, 140: labare sermone, to [[stutter]], [[speak]] [[indistinctly]], Plin. 14, 22, 28, § 146: si labat [[oculus]] et hac [[atque]] [[illac]] movetur, is [[unsteady]], Cels. 7, 7, 14: tarda trementi genua labant, [[sink]], Verg. A. 5, 432; so, [[pedes]], Ov. F. 6, 676: vincla labant, are loosed, id. A. A. 2, 85.—Poet., of [[dying]] persons: [[inde]] labant populi, [[fall]], [[sink]], Luc. 6, 93; cf.: omnia tum [[vero]] vitaï [[claustra]] lababant, Lucr. 6, 1153.—With Gr. acc.: egressi labant vestigia prima, Verg. A. 10, 283 Forbig. (Rib. egressisque).—<br /><b>II</b> Trop.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>A</b> To [[waver]], to be [[unstable]], [[undecided]], to [[hesitate]] (in [[opinion]], [[resolution]], etc.): si res labat, Itidem amici collabascunt, Plaut. Stich. 4, 1, 16; cf.: scito, labare [[meum]] [[consilium]] illud, [[quod]] [[satis]] jam fixum videbatur, Cic. Att. 8, 14, 2: labamus mutamusque sententiam, id. Tusc. 1, 32, 78: cum ei labare M. [[Antonius]] videretur, id. Phil. 6, 4, 10: animumque labantem inpulit, Verg. A. 4, 22: labantia [[corda]], id. ib. 12, 223: socii labant, [[waver]] in [[fidelity]], Liv. 22, 61; cf.: [[fides]] sociorum, id. 32, 30, 9: [[animus]] regis, id. 40, 54; 2, 39: quīs lababat [[fides]], whose [[fidelity]] [[was]] [[wavering]], Sil. 2, 392: [[mens]], Ov. M. 6, 629: tu mente labantem dirige me, Luc. 2, 244: ex nimia matrem pietate labare sensit, Ov. M. 6, 629: [[memoria]] labat, becomes [[weak]], Liv. 5, 18; cf.: [[mens]] in illis (phreneticis) labat, in hoc (cordiaco) [[constat]], Cels. 3, 19: nec dubium habebatur labare hostes, Tac. A. 2, 26: labante jam [[Agrippina]], id. H. 14, 22: labantem ordinem contirmare, Suet. Caes. 14: [[acies]] labantes restituere, Tac. G. 8 init.: sustinere labantem aciem, id. H. 3, 23; 5, 18.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>B</b> To [[sink]], [[fall]] to pieces, go to [[ruin]]: [[quid]] non sic aliud ex [[alio]] nectitur, ut non, si unam litteram moveris, labent omnia? Cic. Fin. 3, 22, 74: omnes rei publicae partes aegras et labantes sanare et confirmare, id. Mil. 25, 68; cf.: sustinuisse labantem fortunam populi Romani, Liv. 26, 41: [[sicuti]] [[populo]] Romano sua [[fortuna]] labet, id. 42, 50: labante egregia [[quondam]] [[disciplina]], id. 36, 6: cum res Trojana labaret, Ov. M. 15, 437: labantibus Vitellii rebus, Tac. H. 2, 86: si [[quid]] in moribus labaret, id. A. 2, 33.
|lshtext=<b>lăbo</b>: āvi, ātum, 1, v. n. from the [[same]] [[root]] as 1. [[labor]],<br /><b>I</b> to [[totter]], be [[ready]] to [[fall]], [[begin]] to [[sink]], to [[give]] [[way]], be loosened (syn.: [[vacillo]], [[titubo]], [[nato]]).<br /><b>I</b> Lit.: labat, labuntur saxa, caementae cadunt, Enn. ap. Non. 196, 3 (Trag. v. 142 Vahl.): [[signum]] labat, Cic. Verr. 2, 4, 43, 95: si ex ictu ... labant dentes, Cels. 7, 12, 1: labat ariete [[crebro]] Janua, Verg. A. 2, 492: labant curvae naves, [[roll]], Ov. M. 2, 163: pressaeque labant sub gurgite turres, id. ib. 1, 290: ([[turris]]) [[qua]] [[summa]] labantis Juncturas tabulata dabant, Verg. A. 2, 463: [[littera]] labat, written [[with]] a [[trembling]] [[hand]], Ov. H. 10, 140: labare sermone, to [[stutter]], [[speak]] [[indistinctly]], Plin. 14, 22, 28, § 146: si labat [[oculus]] et hac [[atque]] [[illac]] movetur, is [[unsteady]], Cels. 7, 7, 14: tarda trementi genua labant, [[sink]], Verg. A. 5, 432; so, [[pedes]], Ov. F. 6, 676: vincla labant, are loosed, id. A. A. 2, 85.—Poet., of [[dying]] persons: [[inde]] labant populi, [[fall]], [[sink]], Luc. 6, 93; cf.: omnia tum [[vero]] vitaï [[claustra]] lababant, Lucr. 6, 1153.—With Gr. acc.: egressi labant vestigia prima, Verg. A. 10, 283 Forbig. (Rib. egressisque).—<br /><b>II</b> Trop.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>A</b> To [[waver]], to be [[unstable]], [[undecided]], to [[hesitate]] (in [[opinion]], [[resolution]], etc.): si res labat, Itidem amici collabascunt, Plaut. Stich. 4, 1, 16; cf.: scito, labare [[meum]] [[consilium]] illud, [[quod]] [[satis]] jam fixum videbatur, Cic. Att. 8, 14, 2: labamus mutamusque sententiam, id. Tusc. 1, 32, 78: cum ei labare M. [[Antonius]] videretur, id. Phil. 6, 4, 10: animumque labantem inpulit, Verg. A. 4, 22: labantia [[corda]], id. ib. 12, 223: socii labant, [[waver]] in [[fidelity]], Liv. 22, 61; cf.: [[fides]] sociorum, id. 32, 30, 9: [[animus]] regis, id. 40, 54; 2, 39: quīs lababat [[fides]], whose [[fidelity]] [[was]] [[wavering]], Sil. 2, 392: [[mens]], Ov. M. 6, 629: tu mente labantem dirige me, Luc. 2, 244: ex nimia matrem pietate labare sensit, Ov. M. 6, 629: [[memoria]] labat, becomes [[weak]], Liv. 5, 18; cf.: [[mens]] in illis (phreneticis) labat, in hoc (cordiaco) [[constat]], Cels. 3, 19: nec dubium habebatur labare hostes, Tac. A. 2, 26: labante jam [[Agrippina]], id. H. 14, 22: labantem ordinem contirmare, Suet. Caes. 14: [[acies]] labantes restituere, Tac. G. 8 init.: sustinere labantem aciem, id. H. 3, 23; 5, 18.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>B</b> To [[sink]], [[fall]] to pieces, go to [[ruin]]: [[quid]] non sic aliud ex [[alio]] nectitur, ut non, si unam litteram moveris, labent omnia? Cic. Fin. 3, 22, 74: omnes rei publicae partes aegras et labantes sanare et confirmare, id. Mil. 25, 68; cf.: sustinuisse labantem fortunam populi Romani, Liv. 26, 41: [[sicuti]] [[populo]] Romano sua [[fortuna]] labet, id. 42, 50: labante egregia [[quondam]] [[disciplina]], id. 36, 6: cum res Trojana labaret, Ov. M. 15, 437: labantibus Vitellii rebus, Tac. H. 2, 86: si [[quid]] in moribus labaret, id. A. 2, 33.
}}
{{Gaffiot
|gf=<b>lăbō</b>,¹⁰ āvī, ātum, āre, intr.,<br /><b>1</b> chanceler, vaciller, vouloir tomber : [[signum]] labat Cic. Verr. 2, 4, 95, la statue chancelle ; [[littera]] labat Ov. H. 10, 140, l’écriture tremble ; sermone labare Plin. 14, 146, bredouiller<br /><b>2</b> [fig.] menacer ruine, être ébranlé : omnes [[rei]] publicæ partes labantes confirmare Cic. Mil. 68, affermir tout le corps chancelant de l’État ; labantem fortunam populi [[Romani]] sustinere Liv. 26, 41, 17, soutenir la fortune chancelante du peuple romain || vaciller, n’être pas [[ferme]] (stable) : labat [[meum]] [[consilium]] Cic. Att. 8, 14, 2, mon projet [[est]] vacillant ; labamus Cic. Tusc. 1, 78, nous hésitons, cf. Cic. Phil. 6, 10 ; cohortes labare dicuntur Cic. Att. 10, 15, 1, ces cohortes menacent, dit-on, de faire défection.
}}
}}

Revision as of 06:57, 14 August 2017

Latin > English (Lewis & Short)

lăbo: āvi, ātum, 1, v. n. from the same root as 1. labor,
I to totter, be ready to fall, begin to sink, to give way, be loosened (syn.: vacillo, titubo, nato).
I Lit.: labat, labuntur saxa, caementae cadunt, Enn. ap. Non. 196, 3 (Trag. v. 142 Vahl.): signum labat, Cic. Verr. 2, 4, 43, 95: si ex ictu ... labant dentes, Cels. 7, 12, 1: labat ariete crebro Janua, Verg. A. 2, 492: labant curvae naves, roll, Ov. M. 2, 163: pressaeque labant sub gurgite turres, id. ib. 1, 290: (turris) qua summa labantis Juncturas tabulata dabant, Verg. A. 2, 463: littera labat, written with a trembling hand, Ov. H. 10, 140: labare sermone, to stutter, speak indistinctly, Plin. 14, 22, 28, § 146: si labat oculus et hac atque illac movetur, is unsteady, Cels. 7, 7, 14: tarda trementi genua labant, sink, Verg. A. 5, 432; so, pedes, Ov. F. 6, 676: vincla labant, are loosed, id. A. A. 2, 85.—Poet., of dying persons: inde labant populi, fall, sink, Luc. 6, 93; cf.: omnia tum vero vitaï claustra lababant, Lucr. 6, 1153.—With Gr. acc.: egressi labant vestigia prima, Verg. A. 10, 283 Forbig. (Rib. egressisque).—
II Trop.
   A To waver, to be unstable, undecided, to hesitate (in opinion, resolution, etc.): si res labat, Itidem amici collabascunt, Plaut. Stich. 4, 1, 16; cf.: scito, labare meum consilium illud, quod satis jam fixum videbatur, Cic. Att. 8, 14, 2: labamus mutamusque sententiam, id. Tusc. 1, 32, 78: cum ei labare M. Antonius videretur, id. Phil. 6, 4, 10: animumque labantem inpulit, Verg. A. 4, 22: labantia corda, id. ib. 12, 223: socii labant, waver in fidelity, Liv. 22, 61; cf.: fides sociorum, id. 32, 30, 9: animus regis, id. 40, 54; 2, 39: quīs lababat fides, whose fidelity was wavering, Sil. 2, 392: mens, Ov. M. 6, 629: tu mente labantem dirige me, Luc. 2, 244: ex nimia matrem pietate labare sensit, Ov. M. 6, 629: memoria labat, becomes weak, Liv. 5, 18; cf.: mens in illis (phreneticis) labat, in hoc (cordiaco) constat, Cels. 3, 19: nec dubium habebatur labare hostes, Tac. A. 2, 26: labante jam Agrippina, id. H. 14, 22: labantem ordinem contirmare, Suet. Caes. 14: acies labantes restituere, Tac. G. 8 init.: sustinere labantem aciem, id. H. 3, 23; 5, 18.—
   B To sink, fall to pieces, go to ruin: quid non sic aliud ex alio nectitur, ut non, si unam litteram moveris, labent omnia? Cic. Fin. 3, 22, 74: omnes rei publicae partes aegras et labantes sanare et confirmare, id. Mil. 25, 68; cf.: sustinuisse labantem fortunam populi Romani, Liv. 26, 41: sicuti populo Romano sua fortuna labet, id. 42, 50: labante egregia quondam disciplina, id. 36, 6: cum res Trojana labaret, Ov. M. 15, 437: labantibus Vitellii rebus, Tac. H. 2, 86: si quid in moribus labaret, id. A. 2, 33.

Latin > French (Gaffiot 2016)

lăbō,¹⁰ āvī, ātum, āre, intr.,
1 chanceler, vaciller, vouloir tomber : signum labat Cic. Verr. 2, 4, 95, la statue chancelle ; littera labat Ov. H. 10, 140, l’écriture tremble ; sermone labare Plin. 14, 146, bredouiller
2 [fig.] menacer ruine, être ébranlé : omnes rei publicæ partes labantes confirmare Cic. Mil. 68, affermir tout le corps chancelant de l’État ; labantem fortunam populi Romani sustinere Liv. 26, 41, 17, soutenir la fortune chancelante du peuple romain