ἀνηκουστέω: Difference between revisions

From LSJ

ἀναγκαίως δ' ἔχει βίον θερίζειν ὥστε κάρπιμον στάχυν, καὶ τὸν μὲν εἶναι, τὸν δὲ μή → But it is our inevitable lot to harvest life like a fruitful crop, for one of us to live, one not. (Euripides, Hypsipyle fr. 60.94ff.)

Source
(Autenrieth)
(big3_4)
Line 18: Line 18:
{{Autenrieth
{{Autenrieth
|auten=([[ἀνήκουστος]], [[ἀκούω]]): be [[disobedient]], w. genitive. Cf. [[νηκουστέω]]. (Il.)
|auten=([[ἀνήκουστος]], [[ἀκούω]]): be [[disobedient]], w. genitive. Cf. [[νηκουστέω]]. (Il.)
}}
{{DGE
|dgtxt=<b class="num">• Morfología:</b> [impf. jón. ἀνηκούστεε Hdt.1.115]<br />[[no prestar oído a]], [[desobedecer]] c. gen. οὐδ' [[ἄρα]] πατρὸς ἀνηκούστησεν [[Ἀπόλλων]] <i>Il</i>.15.236, 16.676, τῶν πατρὸς λόγων A.<i>Pr</i>.40, αὐτών (τῶν νόμων) Th.1.84, ἂν οἱ ναῦται τῶν κυβερνητῶν ἀνηκουστῶσι D.C.41.33.3<br /><b class="num">•</b>c. dat. τοῖσι στρατηγοῖσι Hdt.6.14<br /><b class="num">•</b>abs. Hdt.1.115, Aen.Tact.10.3.
}}
}}

Revision as of 11:57, 21 August 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἀνηκουστέω Medium diacritics: ἀνηκουστέω Low diacritics: ανηκουστέω Capitals: ΑΝΗΚΟΥΣΤΕΩ
Transliteration A: anēkoustéō Transliteration B: anēkousteō Transliteration C: anikousteo Beta Code: a)nhkouste/w

English (LSJ)

   A to be unwilling to hear, disobey, c. gen., οὐδ' ἄρα πατρὸς ἀνηκούστησε Il.15.236; τῶν πατρὸς λόγων A.Pr.40; τῶν νόμων Th.1.84: c. dat., ἀ. τοῖσι στρατηγοῖσι Hdt.6.14: also abs., 1.115, Aen.Tact.10.3.

Greek (Liddell-Scott)

ἀνηκουστέω: μέλλ. -ήσω, δὲν θέλω νὰ ἀκούσω, παρακούω, μετὰ γεν., οὐδ’ ἄρα πατρὸς ἀνηκούστησεν Ἰλ. Ο. 236, ΙΙ. 676· τῶν πατρὸς λόγων Αἰσχύλ. Προμ. 40· τῶν νόμων Θουκ. 1. 84: - μετὰ δοτ., ἀν. τοῖσι στρατηγοῖσι Ἡρόδ. 6. 14: ὡσαύτως ἀπολ., 1. 115· πρβλ. τὸν ποιητ. τύπον νηκουστέω.

French (Bailly abrégé)

-ῶ :
ne pas entendre, ne pas écouter, désobéir à, gén. ou dat..
Étymologie: ἀνήκουστος.

English (Autenrieth)

(ἀνήκουστος, ἀκούω): be disobedient, w. genitive. Cf. νηκουστέω. (Il.)

Spanish (DGE)

• Morfología: [impf. jón. ἀνηκούστεε Hdt.1.115]
no prestar oído a, desobedecer c. gen. οὐδ' ἄρα πατρὸς ἀνηκούστησεν Ἀπόλλων Il.15.236, 16.676, τῶν πατρὸς λόγων A.Pr.40, αὐτών (τῶν νόμων) Th.1.84, ἂν οἱ ναῦται τῶν κυβερνητῶν ἀνηκουστῶσι D.C.41.33.3
c. dat. τοῖσι στρατηγοῖσι Hdt.6.14
abs. Hdt.1.115, Aen.Tact.10.3.