λυσσάω: Difference between revisions
Κακὸν μέγιστον ἐν βροτοῖς ἀπληστία → Malumm est hominibus maximum immoderatio → Das größte Übel ist bei Menschen Völlerei
(3) |
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)(?s)Medium diacritics=(\w+)(άω)(?s)(.*)btext=(-ῶ)" to "Medium diacritics=$1$2$3btext=$1ῶ") |
||
(21 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=lyssao | |Transliteration C=lyssao | ||
|Beta Code=lussa/w | |Beta Code=lussa/w | ||
|Definition=Att. λυττάω, Ep. part. < | |Definition=Att. [[λυττάω]], Ep. part.<br><span class="bld">A</span> λυσσώων Man.1.244, ''AP''5.265 (Paul. Sil.):—to [[be raging]] in battle, [[Herodotus|Hdt.]]9.71; cf. [[λύσσα]] init.<br><span class="bld">2</span> [[rave]], [[be mad]], [[Sophocles|S.]]''[[Oedipus Tyrannus|OT]]''1258, ''Ant.''492, [[Plato|Pl.]]''[[Republic|R.]]'' 329c, Epicur.''Sent.Vat.''11, Man., ''AP''ll.cc., etc.; λ. πρὸς μεῖξιν Ps.-Phoc.214; ἔρωτες λυττῶντες [[Plato|Pl.]]''[[Republic|R.]]'' 586c: c. inf., [[desire madly]] to do, Hld.2.20.<br><span class="bld">II</span> of dogs, [[suffer from rabies]], Ar.''Lys.'' 298, [[Aristotle|Arist.]]''[[Historia Animalium|HA]]''604a6; of wolves, Theoc.4.11; of horses, [[Aristotle|Arist.]]''[[Historia Animalium|HA]]'' 604b13.<br><span class="bld">III</span> causal, [[make mad]], <b class="b3">κἂν λελυσσήκῃ τινά</b> (''[[sc.]]'' <b class="b3">τὰ δήγματα</b>) Damocr. ap. Gal.13.821. ([[Hesychius Lexicographus|Hsch.]] has λύσσεται· μαίνεται.) | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=[[λυσσῶ]], <i>att.</i> [[λυττάω]]-ῶ :<br /><b>1</b> [[être enragé]];<br /><b>2</b> <i>fig.</i> être dans un transport violent (de colère, de passion, <i>etc.</i>).<br />'''Étymologie:''' [[λύσσα]]. | |||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=att. [[λυττάω]], <i>[[wütend]] sein</i>, eigtl. von [[tollen]] Hunden, oft von [[Menschen]], bes. <i>[[leidenschaftlich]] aufgeregten</i>, Soph. <i>Ant</i>. 488, <i>O.R</i>. 1258; [[ὥσπερ]] λυττῶν τά τινα καὶ [[ἄγριον]] δεσπότην ἀποφυγών Plat. <i>Rep</i>. I.329c; λυττῶν κατά τε [[σῶμα]] καὶ ψυχήν <i>Legg</i>. VI.775c; Folgde, wie Luc.; von Wölfen, Theocr. 4.11; ep. [[gedehnt]] λυσσώων, Paul.Sil. 26 (V.266); λυσσώοντες, Man. 1.244; – λυσσηθείς, <i>[[rasend]] [[gemacht]]</i>, Nic. <i>Al</i>. 283. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''λυσσάω:''' атт. [[λυττάω]]<br /><b class="num">1</b> [[быть охваченным яростью]]: λυσσέοντα ἔργα [[ἀποδέξασθαι]] [[μεγάλα]] Her. (говорят, что Аристодем) в припадке ярости совершил великие дела;<br /><b class="num">2</b> [[быть в исступлении]], [[неистовствовать]] ([[εἶδον]] λισσῶσαν αὐτήν Soph.);<br /><b class="num">3</b> (о животных), [[быть бешеным]] Arph., Arst., Theocr. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''λυσσάω''': Ἀττ. λυττάω, εἶμαι [[πλήρης]] μανίας ἢ ὁρμῆς ἐν τῇ μάχῃ, Ἡρόδ. 9. 71· πρβλ. [[λύσσα]] ἐν ἀρχῇ. 2) εἶμαι [[λυσσώδης]], [[μανιώδης]], Σοφ. Ο. Τ. 1258, Ἀντ. 492, Πλάτ. Πολ. 329C, κτλ.· λ. πρὸς μῖξιν Ψευδο-Φωκυλ. 202· ἔρωτες λυττῶντες Πλάτ. Πολ. 586C· ― μετ’ ἀπαρ., μανιωδῶς ἐπιθυμῶ νὰ πράξω τι, Ἡλιόδ. 2. 20. ΙΙ. ἐπὶ κυνῶν, Ἀριστοφ. Λυσ. 298, Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 8. 22, 1· ἐπὶ λύκων, Θεόκρ. 4. 11 (ἐν ἀμφιβόλῳ τινὶ χωρίῳ)· ἐπὶ ἵππων, Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 8. 24, 4. | |lstext='''λυσσάω''': Ἀττ. λυττάω, εἶμαι [[πλήρης]] μανίας ἢ ὁρμῆς ἐν τῇ μάχῃ, Ἡρόδ. 9. 71· πρβλ. [[λύσσα]] ἐν ἀρχῇ. 2) εἶμαι [[λυσσώδης]], [[μανιώδης]], Σοφ. Ο. Τ. 1258, Ἀντ. 492, Πλάτ. Πολ. 329C, κτλ.· λ. πρὸς μῖξιν Ψευδο-Φωκυλ. 202· ἔρωτες λυττῶντες Πλάτ. Πολ. 586C· ― μετ’ ἀπαρ., μανιωδῶς ἐπιθυμῶ νὰ πράξω τι, Ἡλιόδ. 2. 20. ΙΙ. ἐπὶ κυνῶν, Ἀριστοφ. Λυσ. 298, Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 8. 22, 1· ἐπὶ λύκων, Θεόκρ. 4. 11 (ἐν ἀμφιβόλῳ τινὶ χωρίῳ)· ἐπὶ ἵππων, Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 8. 24, 4. | ||
}} | }} | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''λυσσάω:''' Αττ. [[λυττάω]] ([[λύσσα]])·<br /><b class="num">I. 1.</b> είμαι [[γεμάτος]] [[μανία]] ή [[ορμή]] στη [[μάχη]], σε Ηρόδ.<br /><b class="num">2.</b> είμαι [[λυσσώδης]], [[μανιώδης]], σε Σοφ., Πλάτ.<br /><b class="num">II.</b> λέγεται για σκύλους, σε Αριστοφ.· λέγεται για λύκους, σε Θεόκρ. | |lsmtext='''λυσσάω:''' Αττ. [[λυττάω]] ([[λύσσα]])·<br /><b class="num">I. 1.</b> είμαι [[γεμάτος]] [[μανία]] ή [[ορμή]] στη [[μάχη]], σε Ηρόδ.<br /><b class="num">2.</b> είμαι [[λυσσώδης]], [[μανιώδης]], σε Σοφ., Πλάτ.<br /><b class="num">II.</b> λέγεται για σκύλους, σε Αριστοφ.· λέγεται για λύκους, σε Θεόκρ. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{mdlsj | ||
| | |mdlsjtxt=[[λυσσάω]], [[λύσσα]]<br /><b class="num">I.</b> to be [[raging]] in [[battle]], Hdt.<br /><b class="num">2.</b> to [[rave]], be mad, Soph., Plat.<br /><b class="num">II.</b> of dogs, Ar.; of wolves, Theocr. | ||
}} | }} |
Latest revision as of 07:30, 29 May 2024
English (LSJ)
Att. λυττάω, Ep. part.
A λυσσώων Man.1.244, AP5.265 (Paul. Sil.):—to be raging in battle, Hdt.9.71; cf. λύσσα init.
2 rave, be mad, S.OT1258, Ant.492, Pl.R. 329c, Epicur.Sent.Vat.11, Man., APll.cc., etc.; λ. πρὸς μεῖξιν Ps.-Phoc.214; ἔρωτες λυττῶντες Pl.R. 586c: c. inf., desire madly to do, Hld.2.20.
II of dogs, suffer from rabies, Ar.Lys. 298, Arist.HA604a6; of wolves, Theoc.4.11; of horses, Arist.HA 604b13.
III causal, make mad, κἂν λελυσσήκῃ τινά (sc. τὰ δήγματα) Damocr. ap. Gal.13.821. (Hsch. has λύσσεται· μαίνεται.)
French (Bailly abrégé)
λυσσῶ, att. λυττάω-ῶ :
1 être enragé;
2 fig. être dans un transport violent (de colère, de passion, etc.).
Étymologie: λύσσα.
German (Pape)
att. λυττάω, wütend sein, eigtl. von tollen Hunden, oft von Menschen, bes. leidenschaftlich aufgeregten, Soph. Ant. 488, O.R. 1258; ὥσπερ λυττῶν τά τινα καὶ ἄγριον δεσπότην ἀποφυγών Plat. Rep. I.329c; λυττῶν κατά τε σῶμα καὶ ψυχήν Legg. VI.775c; Folgde, wie Luc.; von Wölfen, Theocr. 4.11; ep. gedehnt λυσσώων, Paul.Sil. 26 (V.266); λυσσώοντες, Man. 1.244; – λυσσηθείς, rasend gemacht, Nic. Al. 283.
Russian (Dvoretsky)
λυσσάω: атт. λυττάω
1 быть охваченным яростью: λυσσέοντα ἔργα ἀποδέξασθαι μεγάλα Her. (говорят, что Аристодем) в припадке ярости совершил великие дела;
2 быть в исступлении, неистовствовать (εἶδον λισσῶσαν αὐτήν Soph.);
3 (о животных), быть бешеным Arph., Arst., Theocr.
Greek (Liddell-Scott)
λυσσάω: Ἀττ. λυττάω, εἶμαι πλήρης μανίας ἢ ὁρμῆς ἐν τῇ μάχῃ, Ἡρόδ. 9. 71· πρβλ. λύσσα ἐν ἀρχῇ. 2) εἶμαι λυσσώδης, μανιώδης, Σοφ. Ο. Τ. 1258, Ἀντ. 492, Πλάτ. Πολ. 329C, κτλ.· λ. πρὸς μῖξιν Ψευδο-Φωκυλ. 202· ἔρωτες λυττῶντες Πλάτ. Πολ. 586C· ― μετ’ ἀπαρ., μανιωδῶς ἐπιθυμῶ νὰ πράξω τι, Ἡλιόδ. 2. 20. ΙΙ. ἐπὶ κυνῶν, Ἀριστοφ. Λυσ. 298, Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 8. 22, 1· ἐπὶ λύκων, Θεόκρ. 4. 11 (ἐν ἀμφιβόλῳ τινὶ χωρίῳ)· ἐπὶ ἵππων, Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 8. 24, 4.
Greek Monotonic
λυσσάω: Αττ. λυττάω (λύσσα)·
I. 1. είμαι γεμάτος μανία ή ορμή στη μάχη, σε Ηρόδ.
2. είμαι λυσσώδης, μανιώδης, σε Σοφ., Πλάτ.
II. λέγεται για σκύλους, σε Αριστοφ.· λέγεται για λύκους, σε Θεόκρ.
Middle Liddell
λυσσάω, λύσσα
I. to be raging in battle, Hdt.
2. to rave, be mad, Soph., Plat.
II. of dogs, Ar.; of wolves, Theocr.