θέορτος: Difference between revisions
ὅτι χρὴ τοῦ μέλιτος ἄκρῳ δακτύλῳ, ἀλλὰ μὴ κοίλῃ χειρὶ γεύεσθαι → that honey should be tasted with the fingertip and not by the handful
m (Text replacement - " <span class="bld">" to "<span class="bld">") |
|||
| (10 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=theortos | |Transliteration C=theortos | ||
|Beta Code=qe/ortos | |Beta Code=qe/ortos | ||
|Definition= | |Definition=θέορτον, ([[ὄρνυμαι]]) [[sprung from the gods]], ὄλβος Pi.''O.''2.36; θέορτον ἢ βρότειον [[Aeschylus|A.]]''[[Prometheus Vinctus|Pr.]]''765. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1197.png Seite 1197]] von Gott herrührend; [[ὄλβος]] Pind. Ol. 2, 40; Aesch. Prom. 764. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1197.png Seite 1197]] von Gott herrührend; [[ὄλβος]] Pind. Ol. 2, 40; Aesch. Prom. 764. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br /><b>1</b> [[suscité]], [[envoyé par la divinité]];<br /><b>2</b> contracté avec une déesse (hymen).<br />'''Étymologie:''' [[θεός]], ὄρνυμαι. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''θέορτος:'''<br /><b class="num">1</b> [[возникший от божества]], [[порожденный божеством]] ([[ὄλβος]] Pind.);<br /><b class="num">2</b> [[заключенный с божеством]] ([[γάμος]] Aesch.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''θέορτος''': -ον, (ὄρνυμαι) ἐκ τῶν θεῶν ἐγερθείς, [[θεόπεμπτος]], [[οὐράνιος]], [[ὄλβος]] Πίνδ. Ο. 2. 67∙ θέορτον ἢ βρότειον (πρβλ. [[θεόσυτος]]) Αἰσχύλ. Πρ. 765∙ - πρβλ. [[παλίνορτος]]. | |lstext='''θέορτος''': -ον, (ὄρνυμαι) ἐκ τῶν θεῶν ἐγερθείς, [[θεόπεμπτος]], [[οὐράνιος]], [[ὄλβος]] Πίνδ. Ο. 2. 67∙ θέορτον ἢ βρότειον (πρβλ. [[θεόσυτος]]) Αἰσχύλ. Πρ. 765∙ - πρβλ. [[παλίνορτος]]. | ||
}} | }} | ||
{{Slater | {{Slater | ||
|sltr=[[θέορτος]] | |sltr=[[θέορτος]] sprung [[from]] the gods Μοῖρ' θεόρτῳ σὺν ὄλβῳ [[ἐπί]] τι καὶ πῆμ [[ἄγει]] (O. 2.36) | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[θέορτος]], -ον (Α)<br />αυτός που πηγάζει από τους θεούς, ο [[θεόσταλτος]] («[[θέορτος]] [[ὄλβος]]», <b>Πίνδ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>θε</i>- (<b>βλ.</b> <i>θεο</i>-) <span style="color: red;">+</span> -<i>ορτος</i> (<span style="color: red;"><</span> <i>όρνυμαι</i> «[[πηγάζω]]»), | |mltxt=[[θέορτος]], -ον (Α)<br />αυτός που πηγάζει από τους θεούς, ο [[θεόσταλτος]] («[[θέορτος]] [[ὄλβος]]», <b>Πίνδ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>θε</i>- (<b>βλ.</b> <i>θεο</i>-) <span style="color: red;">+</span> -<i>ορτος</i> (<span style="color: red;"><</span> <i>όρνυμαι</i> «[[πηγάζω]]»), [[πρβλ]]. <i>κονι</i>-[[ορτός]], <i>νέ</i>-<i>ορτος</i>]. | ||
}} | }} | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''θέορτος:''' -ον (ὄρνυμαι), αυτός που αναβλύζει, πηγάζει, εκπορεύεται από τους θεούς, [[θεσπέσιος]], [[ουράνιος]], [[θείος]], σε Πίνδ., Αισχύλ. | |lsmtext='''θέορτος:''' -ον (ὄρνυμαι), αυτός που αναβλύζει, πηγάζει, εκπορεύεται από τους θεούς, [[θεσπέσιος]], [[ουράνιος]], [[θείος]], σε Πίνδ., Αισχύλ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
Latest revision as of 08:56, 7 February 2024
English (LSJ)
θέορτον, (ὄρνυμαι) sprung from the gods, ὄλβος Pi.O.2.36; θέορτον ἢ βρότειον A.Pr.765.
German (Pape)
[Seite 1197] von Gott herrührend; ὄλβος Pind. Ol. 2, 40; Aesch. Prom. 764.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 suscité, envoyé par la divinité;
2 contracté avec une déesse (hymen).
Étymologie: θεός, ὄρνυμαι.
Russian (Dvoretsky)
θέορτος:
1 возникший от божества, порожденный божеством (ὄλβος Pind.);
2 заключенный с божеством (γάμος Aesch.).
Greek (Liddell-Scott)
θέορτος: -ον, (ὄρνυμαι) ἐκ τῶν θεῶν ἐγερθείς, θεόπεμπτος, οὐράνιος, ὄλβος Πίνδ. Ο. 2. 67∙ θέορτον ἢ βρότειον (πρβλ. θεόσυτος) Αἰσχύλ. Πρ. 765∙ - πρβλ. παλίνορτος.
English (Slater)
θέορτος sprung from the gods Μοῖρ' θεόρτῳ σὺν ὄλβῳ ἐπί τι καὶ πῆμ ἄγει (O. 2.36)
Greek Monolingual
θέορτος, -ον (Α)
αυτός που πηγάζει από τους θεούς, ο θεόσταλτος («θέορτος ὄλβος», Πίνδ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < θε- (βλ. θεο-) + -ορτος (< όρνυμαι «πηγάζω»), πρβλ. κονι-ορτός, νέ-ορτος].
Greek Monotonic
θέορτος: -ον (ὄρνυμαι), αυτός που αναβλύζει, πηγάζει, εκπορεύεται από τους θεούς, θεσπέσιος, ουράνιος, θείος, σε Πίνδ., Αισχύλ.
Middle Liddell
θέ-ορτος, ον [ὄρνυμαι]
sprung from the gods, celestial, Pind., Aesch.
