συριστής: Difference between revisions
Τὸ δὴ τρέφον με τοῦτ' ἐγὼ λέγω θεόν → Denn ich bezeichne das, was mich ernährt, als Gott → Denn was mir Nahrung gibt, bezeichne ich als Gott
m (Text replacement - "[[si varia lectio" to "[[si vera lectio") |
m (LSJ1 replacement) |
||
(4 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=syristis | |Transliteration C=syristis | ||
|Beta Code=suristh/s | |Beta Code=suristh/s | ||
|Definition= | |Definition=συριστοῦ, ὁ, also [[συρικτής]], Arist.Pr.917a8, Corn.ND27; [[συρίγκτης]] ([[si vera lectio|s. v.l.]]) Phot.<br><span class="bld">A</span> [[sub verbo|s.v.]] [[λαπήττειν]]; Dor. [[συρικτάς]] Theoc.7.28, AP6.73 (Maced.), 237 (Antist.); and [[συριστήρ]], -ῆρος, ib.5.205 (Leon.):—[[panpipe player]], [[piper]], SIG 589.45 (Magn. Mae., ii B.C.), 1257 (Ephesus, i A.D.), PGnom.187 (ii A.D.), Luc.Syr.D.43; [[whistling]], of the pipe, AP5 [[l.c.]]; of branches, ib.6.237 (Antist.).<br><span class="bld">II</span> the [[male]] [[crane]], so called from his [[note]], [[Hesychius Lexicographus|Hsch.]] | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1040.png Seite 1040]] ὁ, 1) der Pfeifende, auf der Pfeife Blasende, Spielende, bes. der die Hirtenflöte ([[σῦριγξ]]) spielt, Luc. de dea Syr. 43. – 2) der männliche Kranich, wegen seiner gellenden Stimme, Hesych. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1040.png Seite 1040]] ὁ, 1) der Pfeifende, auf der Pfeife Blasende, Spielende, bes. der die Hirtenflöte ([[σῦριγξ]]) spielt, Luc. de dea Syr. 43. – 2) der männliche Kranich, wegen seiner gellenden Stimme, Hesych. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=οῦ (ὁ) :<br />joueur de flûte <i>ou</i> de chalumeau.<br />'''Étymologie:''' [[συρίζω]]. | |||
}} | |||
{{elnl | |||
|elnltext=συριστής -οῦ, ὁ [συρίζω] [[panfluitspeler]]. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''σῡριστής:''' οῦ ὁ Luc. = [[συρικτής]]. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''σῡριστής''': -οῦ, ὁ, ὁ παίζων τὴν σύριγγα (ἴδε σῦριγξ). [[αὐλητής]]. Λουκ. περὶ τῆς Συρίης Θεοῦ 43· [[ὡσαύτως]] συρικτής, Ἀριστ. Πρβλ. 18. 6, 1· Δωρικ. συρικτάς, Θεόκρ. 7. 28, Ἀνθ. Π. 6. 73, 237· καὶ συριστήρ, ῆρος, [[αὐτόθι]] 206. ΙΙ. «[[γέρανος]] ἄρρην» Ἡσύχ., πρβλ. Εὐρ. Ἑλ. 1483. | |lstext='''σῡριστής''': -οῦ, ὁ, ὁ παίζων τὴν σύριγγα (ἴδε σῦριγξ). [[αὐλητής]]. Λουκ. περὶ τῆς Συρίης Θεοῦ 43· [[ὡσαύτως]] συρικτής, Ἀριστ. Πρβλ. 18. 6, 1· Δωρικ. συρικτάς, Θεόκρ. 7. 28, Ἀνθ. Π. 6. 73, 237· καὶ συριστήρ, ῆρος, [[αὐτόθι]] 206. ΙΙ. «[[γέρανος]] ἄρρην» Ἡσύχ., πρβλ. Εὐρ. Ἑλ. 1483. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
Line 24: | Line 30: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''σῡριστής:''' -οῦ, ὁ ([[συρίζω]]), [[αυλητής]], [[μουσικός]] που παίζει το πνευστό μουσικό όργανο [[σῦριγξ]], δηλ. τον αυλό, σε Λουκ. | |lsmtext='''σῡριστής:''' -οῦ, ὁ ([[συρίζω]]), [[αυλητής]], [[μουσικός]] που παίζει το πνευστό μουσικό όργανο [[σῦριγξ]], δηλ. τον αυλό, σε Λουκ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=σῡριστής, οῦ, ὁ, [[συρίζω]]<br />a [[piper]], Luc. | |mdlsjtxt=σῡριστής, οῦ, ὁ, [[συρίζω]]<br />a [[piper]], Luc. | ||
}} | }} |
Latest revision as of 09:05, 25 August 2023
English (LSJ)
συριστοῦ, ὁ, also συρικτής, Arist.Pr.917a8, Corn.ND27; συρίγκτης (s. v.l.) Phot.
A s.v. λαπήττειν; Dor. συρικτάς Theoc.7.28, AP6.73 (Maced.), 237 (Antist.); and συριστήρ, -ῆρος, ib.5.205 (Leon.):—panpipe player, piper, SIG 589.45 (Magn. Mae., ii B.C.), 1257 (Ephesus, i A.D.), PGnom.187 (ii A.D.), Luc.Syr.D.43; whistling, of the pipe, AP5 l.c.; of branches, ib.6.237 (Antist.).
II the male crane, so called from his note, Hsch.
German (Pape)
[Seite 1040] ὁ, 1) der Pfeifende, auf der Pfeife Blasende, Spielende, bes. der die Hirtenflöte (σῦριγξ) spielt, Luc. de dea Syr. 43. – 2) der männliche Kranich, wegen seiner gellenden Stimme, Hesych.
French (Bailly abrégé)
οῦ (ὁ) :
joueur de flûte ou de chalumeau.
Étymologie: συρίζω.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
συριστής -οῦ, ὁ [συρίζω] panfluitspeler.
Russian (Dvoretsky)
σῡριστής: οῦ ὁ Luc. = συρικτής.
Greek (Liddell-Scott)
σῡριστής: -οῦ, ὁ, ὁ παίζων τὴν σύριγγα (ἴδε σῦριγξ). αὐλητής. Λουκ. περὶ τῆς Συρίης Θεοῦ 43· ὡσαύτως συρικτής, Ἀριστ. Πρβλ. 18. 6, 1· Δωρικ. συρικτάς, Θεόκρ. 7. 28, Ἀνθ. Π. 6. 73, 237· καὶ συριστήρ, ῆρος, αὐτόθι 206. ΙΙ. «γέρανος ἄρρην» Ἡσύχ., πρβλ. Εὐρ. Ἑλ. 1483.
Greek Monolingual
ὁ, Α
βλ. συρικτής.
Greek Monotonic
σῡριστής: -οῦ, ὁ (συρίζω), αυλητής, μουσικός που παίζει το πνευστό μουσικό όργανο σῦριγξ, δηλ. τον αυλό, σε Λουκ.