Ἀρκτοῦρος

English (LSJ)

ὁ, (οὖρος
A guard) Arcturus (Bearward), a bright star in the Boötes constellation. (v. ἄρκτος 1.2), Hes.Op.566,610, Anaxag.20, etc.
II the time of Arcturus' heliacal rising, i.e. the middle of September, Hp.Aër.10, S.OT1137; τὴν ὥραν τὴν τοῦ τρυγᾶν Ἀρκτούρῳ σύνδρομον Pl.Lg.844e (cf. Τρυγητής) Ἀρκτούρου ἐπιτολαί Th.2.78, etc.

Spanish (DGE)

-ου, ὁ
• Morfología: [gen. -οιο Arat.405, A.R.2.1099]
Arcturo o Arturo
I mit.
1 antiguo n. de Fasis, dios-río de la Cólquide, Plu.Fluu.5.1.
2 padre de Quíona, Plu.Fluu.5.3.
II astr. estrella de la constelación del Boyero, frente a la Osa Mayor, que aparece a mediados de Septiembre y marca el equinocio de otoño, Hes.Op.566, 610, S.OT 1137, Th.2.78, D.35.10, Pl.Lg.844e, Arist.HA 599^b11, Thphr.HP 5.1.2, CP 3.4.1, Arat.95, l.c., A.R.l.c., AP 7.495 (Alc.Mess.), Plu.Dio 25, 2.832a, Poll.1.62, Hsch.
III bot. énula, ínula, ínula heterolepis Boiss., Dsc.4.105, Plin.HN 27.33, cf. Hsch.

French (Bailly abrégé)

ου (ὁ) :
Arctouros :
1 litt. gardien de l'Ourse, étoile dans la constellation du Bouvier, en face de la Grande-Ourse;
2 temps où cette étoile est visible, milieu de septembre.
Étymologie: ἄρκτος, οὖρος.

Russian (Dvoretsky)

Ἀρκτοῦρος: ου и Ἀρκτοφύλαξ, ακος ὁ Арктур, «Страж Большой Медведицы» (звезда в созвездии Волопаса) Hes., Thuc., Plat., Plut.: ἐξ ἦρος εἰς Ἀρκτοῦρον Soph. от весны до (восхода) Арктура, т. е. до середины сентября.

Greek (Liddell-Scott)

Ἀρκτοῦρος: ὁ (οὖρος, φύλαξ), ὁ τὴν Ἄρκτον φυλάττων (ἴδε ἄρκτος Ι. 2), Ἡσ. Ἔργ, κ. Ἡμ. 564, 608. ΙΙ. ὁ χρόνος τῆς ἐπιτολῆς αὐτοῦ, περὶ τὰ μέσα Σεπτεμβρίου, Ἱππ. π. Ἀέρ. 288· ἡ ὥρα τοῦ ἔτους, καθ’ ἣν τὰ κτήνη κατελίμπανον τὰς ὀρεινὰς νομάς, ὡς οὔσας θυελλώδεις, Plaut. Rud. prol. 69, κἑξ., Σοφ. Ο. Τ. 1137· ὁ καιρὸς τοῦ τρυγητοῦ, Πλάτ. Νόμ. 844Ε· Ἀρκτούρου ἐπιτολαὶ Θουκ. 2. 78, κτλ.

Greek Monolingual

ο (Α Ἀρκτοῦρος)
αστέρι που βρίσκεται κοντά στη Μεγάλη Άρκτο
αρχ.
ο χρόνος εμφάνισης αυτού του αστέρα, δηλ. τα μέσα Σεπτεμβρίου.
[ΕΤΥΜΟΛ. < άρκτος + -ορος < όρος «επόπτης, επιτηρητής» (πρβλ. όρομαι «επιτηρώ, επιβλέπω, άλλος τ. αρχαϊκού ενεστώτα του ρ. ορώ (-άω). Ο όρος πέρασε και στην ξένη επιστημονική ορολογία (πρβλ. νεολατ. Arcturus)].

Greek Monotonic

Ἀρκτοῦρος: ὁ (οὖρος, φύλακας)·
I. Αρκτούρος (βλ. ἄρκτος II), σε Ησίοδ.
II. χρόνος όπου επιτέλλει, μέσα του Σεπτέμβρη, σε Σοφ.

Middle Liddell

οὖρος, guard]
I. arcturus (v. ἄρκτος II), Hes.
II. the time of his rising, the middle of September, Soph.

Lexicon Thucydideum

arcturus, north star, 2.79.2.