εὐήκοος: Difference between revisions

From LSJ

Βίος κέκληται δ' ὡς βίᾳ πορίζεται → Vi quia paratur vita, vita dicitur → Weil's auf gewaltsamem Streben beruht, heißt's Lebensgut

Menander, Monostichoi, 66
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)(<\/b>) ([a-zA-ZÀ-ÿ'Œœ ]+), ([a-zA-ZÀ-ÿŒœ ]+);" to "$1 $2, $3;")
m (LSJ1 replacement)
 
(2 intermediate revisions by the same user not shown)
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=evikoos
|Transliteration C=evikoos
|Beta Code=eu)h/koos
|Beta Code=eu)h/koos
|Definition=Dor. ἐυάκος[ᾱ], ον, ([[ἀκοή]] <span class="sense"><span class="bld">A</span> [[hearing well]] or [[easily]], <span class="bibl">Hp.<span class="title">Aph.</span>3.17</span> (Comp.). </span><span class="sense"><span class="bld">2</span> [[hearing willingly]], [[obedient]], <span class="bibl">Arist.<span class="title">EN</span>1102b27</span> (Comp.). </span><span class="sense"><span class="bld">3</span> [[inclined to give ear]], of the gods, θνατοῖς <span class="title">AP</span>9.316.5 (Leon.), cf. <span class="title">IG</span>12(2).101, 105 (Mytil.); written [[εὐήκουος]], <span class="bibl"><span class="title">Sammelb.</span>4607.5</span>: generally, [[inclined]], πρὸς μεταβολήν <span class="bibl">Thphr.<span class="title">CP</span> 2.14.5</span> (Sup.). Adv. -όως, διακεῖσθαι πρός τι <span class="bibl">Plb.27.7.7</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">II</span> Pass., [[easily heard]], [[audible]], <span class="bibl">Arist.<span class="title">Top.</span>107b2</span>; -οώτερα τὰ τῆς νυκτός <span class="bibl">Id.<span class="title">Pr.</span> 899a19</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">2</span> [[pleasant to the ear]], [[agreeable]], <b class="b3">τὸ εὐ</b>. <span class="bibl">Demetr.<span class="title">Eloc.</span>48</span>, al.</span>
|Definition=Dor. [[ἐυάκος]] [ᾱ], ον, ([[ἀκοή]]<br><span class="bld">A</span> [[hearing well]] or [[easily]], Hp.''Aph.''3.17 (Comp.).<br><span class="bld">2</span> [[hearing willingly]], [[obedient]], [[Aristotle|Arist.]]''[[Nicomachean Ethics|EN]]''1102b27 (Comp.).<br><span class="bld">3</span> [[inclined to give ear]], of the gods, θνατοῖς ''AP''9.316.5 (Leon.), cf. ''IG''12(2).101, 105 (Mytil.); written [[εὐήκουος]], ''Sammelb.''4607.5: generally, [[inclined]], πρὸς μεταβολήν [[Theophrastus|Thphr.]] ''[[De Causis Plantarum|CP]]'' 2.14.5 (Sup.). Adv. [[εὐηκόως]], διακεῖσθαι πρός τι Plb.27.7.7.<br><span class="bld">II</span> Pass., [[easily heard]], [[audible]], Arist.''Top.''107b2; -οώτερα τὰ τῆς νυκτός Id.''Pr.'' 899a19.<br><span class="bld">2</span> [[pleasant to the ear]], [[agreeable]], <b class="b3">τὸ εὐ.</b> Demetr.''Eloc.''48, al.
}}
}}
{{pape
{{pape
Line 14: Line 14:
}}
}}
{{bailly
{{bailly
|btext=οος, οον;<br /><b>I.</b> <i>au propre</i> <b>1</b> qui entend bien, qui a l'ouïe fine;<br /><b>2</b> facile à entendre;<br /><b>II.</b> <i>fig.</i> <b>1</b> [[docile]], [[obéissant]];<br /><b>2</b> [[disposé à écouter]], [[qui exauce]];<br /><b>3</b> enclin à <i>en gén.</i><br />'''Étymologie:''' [[εὖ]], [[γωνία]].
|btext=οος, οον;<br /><b>I.</b> <i>au propre</i> <b>1</b> qui entend bien, qui a l'ouïe fine;<br /><b>2</b> [[facile à entendre]];<br /><b>II.</b> <i>fig.</i> <b>1</b> [[docile]], [[obéissant]];<br /><b>2</b> [[disposé à écouter]], [[qui exauce]];<br /><b>3</b> [[enclin à]] <i>en gén.</i><br />'''Étymologie:''' [[εὖ]], [[γωνία]].
}}
}}
{{elru
{{elru

Latest revision as of 10:15, 25 August 2023

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: εὐήκοος Medium diacritics: εὐήκοος Low diacritics: ευήκοος Capitals: ΕΥΗΚΟΟΣ
Transliteration A: euḗkoos Transliteration B: euēkoos Transliteration C: evikoos Beta Code: eu)h/koos

English (LSJ)

Dor. ἐυάκος [ᾱ], ον, (ἀκοή
A hearing well or easily, Hp.Aph.3.17 (Comp.).
2 hearing willingly, obedient, Arist.EN1102b27 (Comp.).
3 inclined to give ear, of the gods, θνατοῖς AP9.316.5 (Leon.), cf. IG12(2).101, 105 (Mytil.); written εὐήκουος, Sammelb.4607.5: generally, inclined, πρὸς μεταβολήν Thphr. CP 2.14.5 (Sup.). Adv. εὐηκόως, διακεῖσθαι πρός τι Plb.27.7.7.
II Pass., easily heard, audible, Arist.Top.107b2; -οώτερα τὰ τῆς νυκτός Id.Pr. 899a19.
2 pleasant to the ear, agreeable, τὸ εὐ. Demetr.Eloc.48, al.

German (Pape)

[Seite 1067] gut, leicht hörend, Hippocr. u. Folgde; εὐηκοωτέρα ἡ νὺξ τῆς ἡμέρας, in der Nacht hört man leichter als bei Tage, Arist. probl. 11, 5; – leicht auf Etwas hörend, willig Folge leistend, gehorsam, Arist. Eth. 1, 13 u. A. – Von den Göttern, zu erhören geneigt, dor. Form εὐάκοος θνατοῖς, Leon. Tar. 29 (IX, 316); Inscr. – Adv., εὐηκόως διακεῖσθαι πρός τι, gehorsam sein gegen, Pol. 27, 6, 7.

French (Bailly abrégé)

οος, οον;
I. au propre 1 qui entend bien, qui a l'ouïe fine;
2 facile à entendre;
II. fig. 1 docile, obéissant;
2 disposé à écouter, qui exauce;
3 enclin à en gén.
Étymologie: εὖ, γωνία.

Russian (Dvoretsky)

εὐήκοος: дор. Anth. εὐάκοος 2
1 слушающийся, послушный (τῷ λόγῳ Arst., Plut.);
2 склонный внимать, внемлющий (θνατοῖς Anth.);
3 легко воспринимаемый слухом, хорошо слышимый (φωνή Arst.);
4 хорошо пропускающий звуки: εὐηκοώτερον ἡ νὺξ τῆς ἡμέρας ἐστίν Arst. ночью звуки слышнее, чем днем.

Greek (Liddell-Scott)

εὐήκοος: -ον, (ἀκοὴ) ἀκούων καλῶς ἢ εὐκόλως, Ἱππ. Ἀφ. 1247. 2) προθύμως ἀκούων ὑπακούων, εὐπειθής, Ἀριστ. Ἠθ. Νικ. 1. 13, 17: - μεταφ., ὑστέραι εὐήκοοι ὁ αὐτ. π. Ζ. Ἱστ. 10. 1, 7. 3) προθύμως εἰσακούων, ἐπὶ τῶν θεῶν, θνατοῖς Ἀνθ. Π. 9. 316· - καθόλου, κλίνων ἢ ἔχων διάθεσιν, πρὸς μεταβολὴν Θεοφρ. π. Φυτ. Αἰτ. 2. 14, 5. - Ἐπιρρ., εὐηκόως διακεῖσθαι πρός τι. Πολύβ. 27. 6, 7. ΙΙ. εὐκόλως ἀκουόμενος, ἀκουστός, Ἀριστ. Τοπ. 1. 15, 13· εὐηκοώτερα τὰ τῆς νυκτὸς ὁ αὐτ. ἐν Πρβλ. 11. 5. 2) εὐχάριστος εἰς τὸ οὖς, εὐάρεστος μνημονεύεται ἐκ Δημ. τοῦ Φαληρ.

Greek Monolingual

-η, -ο (ΑΜ εὐήκοος, -ον
Α και εὐάκοος, -ον)
αυτός που ακούει τα αιτήματα τών άλλων με προσοχή και ευμενή διάθεση («εὐήκοον οὖς»)
αρχ.-μσν.
1. όποιος έχει καλή ακοή, όποιος ακούει καλά
2. εκείνος που εισακούεται από τον θεό
3. το ουδ. ως ουσ. τὸ εὐήκοον
α) η καλή κατάσταση της ακοής
β) η ευμένεια με την οποία ο θεός εισακούει τις προσευχές
αρχ.
1. αυτός που έχει κλίση ή προδιάθεση για κάτιεὐήκοος πρὸς μεταβολήν»)
2. εκείνος που ακούγεται καθαρά
3. ευχάριστος στην ακοή.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + ακούω. Το -η- οφείλεται στον νόμο της εκτάσεως εν συνθέσει (πρβλ. επήκοος, υπήκοος)].

Greek Monotonic

εὐήκοος: -ον (ἀκοή), αυτός που πρόθυμα ακούει, λέγεται για τους θεούς, σε Ανθ.

Mantoulidis Etymological

(=αὐτός πού πρόθυμα ἀκούει. Ἀπό τό εὖ + ἀκούω, ὅπου δές γιά περισσότερα παράγωγα.