μακκοάω

English (LSJ)

fut. -άσω [ᾱ], to be stupid, μακκοᾷ καθήμενος Ar.Eq.396: pf. part. μεμακκοακώς (v.l. -ηκώς) sitting mooning, ib.62, cf. Com.Adesp. 1210, Luc.Lex.19.—Derived from Μακκώ, a stupid woman, by Suid.

French (Bailly abrégé)

μακκοῶ :
être insensé, idiot.
Étymologie: DELG formation pop.

German (Pape)

von den Alten ἀνοηταίνω, μωραίνω erklärt und von μὴ ἀκούω, oder richtiger von μὴ κοέω abgeleitet, oder auf Μακκώ, zurückgeführt, – einfältig, dumm sein, μεμακκοᾱκώς, Ar. Eq. 62, καὶ τὸ τοῦ δήμου πρόσωπον μακκοᾷ καθήμενον, 395. Man kann auch das lat. maccus, = stolidus, vergleichen.

Russian (Dvoretsky)

μακκοάω: [предполож. от имени глупой старухи Μακκώ] быть глупым: μεμακκοηκώς, v.l. μεμακκοᾱκώς Arph. поглупевший, отупевший.

Greek (Liddell-Scott)

μακκοάω: μέλλ. -άσω [ᾱ]· ἀνοηταίνω, παραφρονῶ, μωραίνω, μακκοᾷ καθήμενος Ἀριστοφ. Ἱππ. 396· μετοχ. πρκμ. μεμακκοηκώς, καθήμενος καὶ ληρῶν, ἀνοηταίνων, αὐτόθι 62, πρβλ. Λουκ. Λεξιφ. 19. - Καθ’ ἃ λέγεται, παράγεται ἐκ τοῦ Μακκώ, ὅπερ δηλοῖ ἀνόητον, βλακίζουσαν γυναῖκα, Σουΐδ.· οὕτω Λατ. maccus = stolidus παρ’ Ἀπουληΐῳ καὶ Maccus ἢ ἀδηφάγος ἐν τοῖς Fabulae Atellanae. - Καθ’ Ἡσύχ.: «μακοᾶν· παραφρονεῖν. προσποιεῖσθαι μὴ ἀκούειν».

Greek Monotonic

μακκοάω: μέλ. -άσω [ᾱ], είμαι ηλίθιος, σε Αριστοφ.· μτχ. παρακ. μεμακκοηκώς, μένοντας αδρανής, στον ίδ. (αμφίβ. προέλ.).

Frisk Etymological English

Grammatical information: v.
Meaning: be stupid (Ar. Eq. 62, 396, Com. Adesp. 1210, Luc. Lex. 19); Μακκώ f. name of a stupid woman (Suid.).
Origin: XX [etym. unknown]
Etymology: Popular formation with expressive gemination; further unclear. Here Lat. (Osc.) maccus person of the Atellana, fool, buffoon, on which details with diff. explanations in W.-Hofmann s. v.

Middle Liddell

μακκοάω,
to be stupid, Ar.; part. perf. μεμακκοηκώς sitting mooning, Ar. [deriv. uncertain]

Frisk Etymology German

μακκοάω: {makkoáō}
Meaning: stumpfsinnig, von Sinnen sein (Ar. Eq. 62, 396, Kom. Adesp. 1210, Luk. Lex. 19),
Derivative: Μακκώ f. N. einer stumpfsinnigen Frau (Suid.).
Etymology: Volkstümliche Bildung mit expressiver Gemination; im übrigen dunkel. Hierher lat. (osk.) maccus Person der Atellana, Narr, Hanswurst, worüber Einzelheiten mit verschiedenen Erklärungsversuchen bei W.-Hofmann s. v.
Page 2,164