θρηνητικός: Difference between revisions
Θάλασσα καὶ πῦρ καὶ γυνὴ τρίτον κακόν → Tria magna mala sunt: aequor, ignis, femina → Das dritte Übel ist nach Meer und Brand die Frau
(13_3) |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (19 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=thrinitikos | |Transliteration C=thrinitikos | ||
|Beta Code=qrhnhtiko/s | |Beta Code=qrhnhtiko/s | ||
|Definition= | |Definition=θρηνητική, θρηνητικόν,<br><span class="bld">A</span> [[inclined to lament]], [[querulous]], [[Aristotle|Arist.]]''[[Nicomachean Ethics|EN]]''1171b10.<br><span class="bld">2</span> of or for a [[dirge]], [[αὔλημα]], [[μόναυλος]], Poll.4.73,75; <b class="b3">τὸ θ.</b> [[matter for lament]], Plu. 2.623a. Adv. [[θρηνητικῶς]] Poll.6.202. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1217.png Seite 1217]] zum Wehklagen geneigt; Arist. Eth. 9, 11; [[αὐλός]], [[αὔλημα]], Poll. 4, 73. 75; τὸ θρηνητικόν, das Klägliche, Plut. Symp. 1, 5, 2. – Adv., Poll. 6, 202. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1217.png Seite 1217]] zum Wehklagen geneigt; Arist. Eth. 9, 11; [[αὐλός]], [[αὔλημα]], Poll. 4, 73. 75; τὸ θρηνητικόν, das Klägliche, Plut. Symp. 1, 5, 2. – Adv., Poll. 6, 202. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ή, όν :<br /><b>1</b> [[porté à se lamenter]];<br /><b>2</b> [[propre aux lamentations]] ; τὸ θρηνητικόν PLUT chant plaintif.<br />'''Étymologie:''' [[θρηνέω]]. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''θρηνητικός:''' [[склонный к жалобам]], [[к сетованию]], [[легко предающийся скорби]] Arst. | |||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''θρηνητικός''': -ή, -όν, ἔχων κλίσιν πρὸς τὸ θρηνεῖν, ἀγαπῶν νὰ θρηνῇ. Ἀριστ. Ἠθ. Ν. 9. 11. 4. 2) ἀνήκων ἢ ἁρμόζων εἰς θρῆνον, [[αὔλημα]], αὐλὸς Πολυδ. Δ΄, 73, 75· τὸ θρ., ὕλη πρὸς θρῆνον, Πλούτ. 2. 623Α. - Ἐπίρρ. -κῶς, Πολυδ. Ζ΄, 902. | |||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=-ή, -ό (ΑΜ [[θρηνητικός]], -ή, -όν) [[θρηνητής]]<br /><b>1.</b> [[επιρρεπής]] στον θρήνο, αυτός που ανακουφίζεται με τον θρήνο<br /><b>2.</b> [[πένθιμος]], [[θλιβερός]], [[λυπητερός]]<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> [[κατάλληλος]] για θρήνο<br /><b>2.</b> <b>το ουδ. ως ουσ.</b> <i>τὸ θρηνητικόν</i><br />[[αιτία]] για θρήνο. <br /><b>επίρρ.</b><i>..</i><br /><i>θρηνητικώς</i> και -<i>ά</i> (ΑΜ θρηνητικῶς)<br />με θρηνητικό τρόπο. | |||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''θρηνητικός:''' -ή, -όν ([[θρηνέω]]), [[παραπονιάρης]], κλαψιάρης, [[θρηνητικός]], σε Αριστ. | |||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=[[θρηνητικός]], ή, όν [[θρηνέω]]<br />[[querulous]], Arist. | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 10:36, 25 August 2023
English (LSJ)
θρηνητική, θρηνητικόν,
A inclined to lament, querulous, Arist.EN1171b10.
2 of or for a dirge, αὔλημα, μόναυλος, Poll.4.73,75; τὸ θ. matter for lament, Plu. 2.623a. Adv. θρηνητικῶς Poll.6.202.
German (Pape)
[Seite 1217] zum Wehklagen geneigt; Arist. Eth. 9, 11; αὐλός, αὔλημα, Poll. 4, 73. 75; τὸ θρηνητικόν, das Klägliche, Plut. Symp. 1, 5, 2. – Adv., Poll. 6, 202.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
1 porté à se lamenter;
2 propre aux lamentations ; τὸ θρηνητικόν PLUT chant plaintif.
Étymologie: θρηνέω.
Russian (Dvoretsky)
θρηνητικός: склонный к жалобам, к сетованию, легко предающийся скорби Arst.
Greek (Liddell-Scott)
θρηνητικός: -ή, -όν, ἔχων κλίσιν πρὸς τὸ θρηνεῖν, ἀγαπῶν νὰ θρηνῇ. Ἀριστ. Ἠθ. Ν. 9. 11. 4. 2) ἀνήκων ἢ ἁρμόζων εἰς θρῆνον, αὔλημα, αὐλὸς Πολυδ. Δ΄, 73, 75· τὸ θρ., ὕλη πρὸς θρῆνον, Πλούτ. 2. 623Α. - Ἐπίρρ. -κῶς, Πολυδ. Ζ΄, 902.
Greek Monolingual
-ή, -ό (ΑΜ θρηνητικός, -ή, -όν) θρηνητής
1. επιρρεπής στον θρήνο, αυτός που ανακουφίζεται με τον θρήνο
2. πένθιμος, θλιβερός, λυπητερός
αρχ.
1. κατάλληλος για θρήνο
2. το ουδ. ως ουσ. τὸ θρηνητικόν
αιτία για θρήνο.
επίρρ...
θρηνητικώς και -ά (ΑΜ θρηνητικῶς)
με θρηνητικό τρόπο.
Greek Monotonic
θρηνητικός: -ή, -όν (θρηνέω), παραπονιάρης, κλαψιάρης, θρηνητικός, σε Αριστ.
Middle Liddell
θρηνητικός, ή, όν θρηνέω
querulous, Arist.
