κακορρήμων: Difference between revisions
(Bailly1_3) |
|||
| (19 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=kakorrimon | |Transliteration C=kakorrimon | ||
|Beta Code=kakorrh/mwn | |Beta Code=kakorrh/mwn | ||
|Definition= | |Definition=κακορρήμον, gen. ονος, ([[ῥῆμα]])<br><span class="bld">A</span> [[telling of ill]], [[ill-omened]], [[Aeschylus|A.]]''[[Agamemnon|Ag.]]''1155 (lyr.).<br><span class="bld">2</span> a [[poor]] [[speaker]], D.C.77.11.<br><span class="bld">II</span> τὸ [[κακορρῆμον]], = [[κακορρημοσύνη]] ([[evil-speaking]], [[slander]]), Suid.s.v. [[Ἀρχίλοχος]]. Adv. [[κακορρημόνως]] Poll.8.81. | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ων, ον ; <i>gén.</i> ονος;<br />qui annonce des malheurs.<br />'''Étymologie:''' [[κακός]], [[ῥῆμα]]. | |btext=ων, ον ; <i>gén.</i> ονος;<br />[[qui annonce des malheurs]].<br />'''Étymologie:''' [[κακός]], [[ῥῆμα]]. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[κακορρήμων]], -όρρημον (Α)<br /><b>1.</b> αυτός που λέγει το [[κακό]], που προμηνύει το [[κακό]], [[δυσοίωνος]]<br /><b>2.</b> <b>το αρσ. ως ουσ.</b> ὁ [[κακορρήμων]]<br />[[ευτελής]] [[ρήτωρ]]<br /><b>3.</b> <b>το ουδ. ως ουσ.</b> <i>τὸ κακόρρημον</i><br />η [[κακορρημοσύνη]]·. <br /><b>επίρρ.</b><i>..</i><br /><i>κακορρημόνως</i> (Α)<br />με κακορρήμονα τρόπο.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>κακ</i>(<i>ο</i>)- <span style="color: red;">+</span> -<i>ρρήμων</i> (θ. -<i>ρη</i>-, [[πρβλ]]. [[ρήμα]], [[ρητός]] του [[εἴρω]] «[[λέγω]], [[δηλώνω]]»), [[πρβλ]]. [[αισχρορρήμων]], [[ευθυρρήμων]]]. | |||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''κᾰκορρήμων:''' -ον ([[ῥῆμα]]), [[κακολόγος]], αυτός που προμηνύει το [[κακό]], που μιλάει με δυσοίωνες ρήσεις, σε Αισχύλ. | |||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=ον, <i>Schlechtes [[sprechend]], [[schmähend]]</i>, Aesch. <i>Ag</i>. 1126.<br><b class="num">• Adv.</b>, Poll. 8.81. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''κᾰκορρήμων:''' 2, gen. ονος злоречивый, перен. зловещий (ὅροι θεσπεσίας ὁδοῦ Aesch.). | |||
}} | |||
{{elnl | |||
|elnltext=κακορρήμων -ον, gen. -ονος [[[κακός]], [[ῥῆμα]]] [[onheil aankondigend]]. | |||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=[[ῥῆμα]]<br />[[telling]] of ill, ill omened, Aesch. | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 21:54, 29 October 2024
English (LSJ)
κακορρήμον, gen. ονος, (ῥῆμα)
A telling of ill, ill-omened, A.Ag.1155 (lyr.).
2 a poor speaker, D.C.77.11.
II τὸ κακορρῆμον, = κακορρημοσύνη (evil-speaking, slander), Suid.s.v. Ἀρχίλοχος. Adv. κακορρημόνως Poll.8.81.
French (Bailly abrégé)
ων, ον ; gén. ονος;
qui annonce des malheurs.
Étymologie: κακός, ῥῆμα.
Greek Monolingual
κακορρήμων, -όρρημον (Α)
1. αυτός που λέγει το κακό, που προμηνύει το κακό, δυσοίωνος
2. το αρσ. ως ουσ. ὁ κακορρήμων
ευτελής ρήτωρ
3. το ουδ. ως ουσ. τὸ κακόρρημον
η κακορρημοσύνη·.
επίρρ...
κακορρημόνως (Α)
με κακορρήμονα τρόπο.
[ΕΤΥΜΟΛ. < κακ(ο)- + -ρρήμων (θ. -ρη-, πρβλ. ρήμα, ρητός του εἴρω «λέγω, δηλώνω»), πρβλ. αισχρορρήμων, ευθυρρήμων].
Greek Monotonic
κᾰκορρήμων: -ον (ῥῆμα), κακολόγος, αυτός που προμηνύει το κακό, που μιλάει με δυσοίωνες ρήσεις, σε Αισχύλ.
German (Pape)
ον, Schlechtes sprechend, schmähend, Aesch. Ag. 1126.
• Adv., Poll. 8.81.
Russian (Dvoretsky)
κᾰκορρήμων: 2, gen. ονος злоречивый, перен. зловещий (ὅροι θεσπεσίας ὁδοῦ Aesch.).
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
κακορρήμων -ον, gen. -ονος [κακός, ῥῆμα] onheil aankondigend.
