εἴρων: Difference between revisions
Οὔτ' ἐν φθιμένοις οὔτ' ἐν ζωοῖσιν ἀριθμουμένη, χωρὶς δή τινα τῶνδ' ἔχουσα μοῖραν → Neither among the dead nor the living do I count myself, having a lot apart from these
(big3_13) |
mNo edit summary |
||
| (22 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=eiron | |Transliteration C=eiron | ||
|Beta Code=ei)/rwn | |Beta Code=ei)/rwn | ||
|Definition=ωνος, ὁ, ἡ, | |Definition=ωνος, ὁ, ἡ, [[dissembler]], [[one who says less than he thinks]], Ar.Nu. 449, etc.; opp. [[ἀληθευτικός]], Arist.EN1124b30, Thphr.Char.1.1; opp. [[ἀλαζών]], Arist.EN1108a23; [[ἀλώπηξ]] ἡ μὲν [[εἴρων]] τῇ [[φύσις|φύσει]] Philem.89.6; ὁ εἴρων ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον ἀλαζόνος εἶδος Phld.Vit.p.38J.; εἴρων ἐν τοῖς λόγοις Luc.Anach. 18, cf. Cic.Off.1.30.108, J.BJ1.26.2. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=-ωνος<br /><b class="num">1</b> [[disimulado]], [[fingidor]], [[que habla o actúa con disimulo]] ocultando la verdad: con propósito de engaño, [[falso]], [[hipócrita]], [[engañoso]] Ar.<i>Nu</i>.449, Thphr.<i>Char</i>.1.1, μωκὸς καὶ εἴ. burlón y fingidor</i> Arist.<i>HA</i> 491<sup>b</sup>17, cf. <i>Phgn</i>.808<sup>a</sup>27, [[ἀλώπηξ]]... [[εἴρων]] τῇ [[φύσις|φύσει]] op. [[αὐθέκαστος]] ‘[[sincero]]’, Philem.93.6, cf. Arist.<i>Rh</i>.1382<sup>b</sup>20, equiparado al [[ἀλαζών]] Phld.<i>Vit</i>.21.37, εἴρωνες ἐν τοῖς λόγοις de los atenienses, Luc.<i>Anach</i>.18, οὐκ εὐσυνείδητοι, ἀλλ' εἴρωνές τινες καὶ μόρφωνες εἶναί μοι φαίνονται Ign.<i>Ep</i>.4.4, εἴρωνα δὲ καὶ ἐραστὴν φθόνου καὶ τὸ κακόηθες ἐπαινοῦντα de [[Odiseo]], Philostr.<i>Her</i>.47.23, εἴ., [[δολερός]], [[κατάπλαστος]], [[σκότιος]] ὀργήν, [[διπλοῦς]] Procop.<i>Arc</i>.8.24, τὸ μὲν γὰρ [[ἁπλῶς]] πάντα [[ἐπαινεῖν]] ... οὐκ ἔστι φιλοῦντος, ἀλλ' ἀπατεῶνος καὶ εἴρωνος Chrys.M.51.131, cf. Ph.2.268, Eus.<i>HE</i> 7.32.22, Soz.8.2.4<br /><b class="num">•</b>[[que simula ignorancia a base de hacer preguntas]], de [[Sócrates]], Cic.<i>Off</i>.1.108, ὁ [[Σωκράτης]] [[εἴρων]] τῇ [[φύσις|φύσει]] Iul.<i>Or</i>.7.237b<br /><b class="num">•</b>[[que habla o actúa con falsa modestia]] op. [[ἀλαζών]] ‘[[jactancioso]]’ y [[ἀληθευτικός]] ‘[[sincero]]’, Arist.<i>EN</i> 1127<sup>a</sup>22, cf. 1108<sup>a</sup>23, <i>EE</i> 1221<sup>a</sup>25, 1234<sup>a</sup>1<br /><b class="num">•</b>tb. [[modesto]] en sent. posit. op. [[ἀλαζών]] Plu.2.618e, cf. Sud.<br /><b class="num">•</b>[[astuto]], [[con recursos]], [[habilidoso]], [[escurridizo]] de un [[atleta]], Philostr.<i>Gym</i>.38.<br /><b class="num">2</b> [[irónico]], [[burlón]] I.<i>BI</i> 1.522, Luc.<i>Lex</i>.1, Philostr.<i>VA</i> 3.38. | |||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0735.png Seite 735]] ωνος, ὁ, der sich anders ausspricht, als er es meint; sagt, daß er Etwas nicht könne, was er kann; bei Arist. Eth. 4, 13 dem [[ἀλαζών]] entgeggstzt, der mehr scheinen will, als er ist; Beides Extreme zu [[ἀληθής]], vgl. B. A. p. 243, 20. Bei Philem. Stob. flor. 2, 27 vom Fuchs, im | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0735.png Seite 735]] ωνος, ὁ, der sich anders ausspricht, als er es meint; sagt, daß er Etwas nicht könne, was er kann; bei Arist. Eth. 4, 13 dem [[ἀλαζών]] entgeggstzt, der mehr scheinen will, als er ist; Beides Extreme zu [[ἀληθής]], vgl. B. A. p. 243, 20. Bei Philem. Stob. flor. 2, 27 vom Fuchs, im <span class="ggns">Gegensatz</span> von [[αὐθέκαστος]]. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ωνος (ὁ) :<br />qui interroge en feignant l'ignorance ; [[dissimulé]].<br />'''Étymologie:''' [[ἔρομαι]]. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''εἴρων:''' ωνος ὁ [[притворщик]], [[хитрец]] Arst., Luc., Plut. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''εἴρων''': -ωνος, ὁ, ὁ ἄλλα μὲν φρονῶν, ἄλλα δὲ λέγων, κρυψίνους, Λατ. dissimulator, ἀντίθετον τῷ ἀληθὴς κατ’ Ἀριστ. ἐν Ἠθ. Ν. 4. 7, 3· καὶ τῷ [[ἀλαζὼν]] [[αὐτόθι]] 2. 7, 12· [[ἀλώπηξ]] [[εἴρων]] τῇ φύσει Φιλήμ. ἐν Ἀδήλ. 3. 6· [[εἴρων]] ἐν τοῖς λόγοις Λουκ. Ἀνάχ. 18· πρβλ. Κικ. Off. 1. 30. | |lstext='''εἴρων''': -ωνος, ὁ, ὁ ἄλλα μὲν φρονῶν, ἄλλα δὲ λέγων, κρυψίνους, Λατ. dissimulator, ἀντίθετον τῷ ἀληθὴς κατ’ Ἀριστ. ἐν Ἠθ. Ν. 4. 7, 3· καὶ τῷ [[ἀλαζὼν]] [[αὐτόθι]] 2. 7, 12· [[ἀλώπηξ]] [[εἴρων]] τῇ [[φύσις|φύσει]] Φιλήμ. ἐν Ἀδήλ. 3. 6· [[εἴρων]] ἐν τοῖς λόγοις Λουκ. Ἀνάχ. 18· πρβλ. Κικ. Off. 1. 30. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''εἴρων:''' -ωνος, ὁ, αυτός που λέει λιγότερα από αυτά που έχει στο [[μυαλό]] του, [[υποκριτής]], Λατ. [[dissimulator]], σε Αριστοφ. κ.λπ. | |||
}} | }} | ||
{{ | {{etym | ||
| | |etymtx=Grammatical information: m. f.<br />Meaning: [[who suggests not to know what he does]] (Ar., Arist.; cf. the description in Thphr. Char. 1, 1).<br />Derivatives: [[εἰρωνικός]] <b class="b2">like an εἴρων</b> (Pl.; vgl. Fournier Les verbes "dire" 88); denomin. verb [[εἰρωνεύομαι]] <b class="b2">suggest to be ε.</b> (Att., Arist.) with [[εἰρωνεία]] [[feign not to know]], [[irony]] (Att., hell.; cf. Büchner Hermes 76, 339ff.), [[εἰρωνεύματα]] pl. <b class="b2">id.</b> (Max. Tyr.), [[εἰρωνευτής]] = [[εἴρων]] (Timo) and [[εἰρωνευτικός]] (Sch.); also [[εἰρωνίζω]] <b class="b2">id.</b> (Philostr. VS 7, 1; v. h).<br />Origin: XX [etym. unknown]<br />Etymology: Subst.-individual. fomation in <b class="b3">-ων</b> (Chantr. Form. 161, s. also Hoffmann Münch. Stud. z. Sprachwiss. 6, 35ff.) from an unknown basis. Solmsen connected Unt. 263 [[εἴρω]] [[say]] as "one who for fear (only) says (without meaning it)"; from present? By Prellwitz EtWb. taken as "one who asks" from [[εἴρομαι]] [[ask]]. | ||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=[[εἴρων]], ωνος,<br />a dissembler, one who says [[less]] [[than]] he thinks, Lat. [[dissimulator]], Arist., etc. | |||
}} | |||
{{FriskDe | |||
|ftr='''εἴρων''': {eírōn}<br />'''Grammar''': m. f.<br />'''Meaning''': [[der sich unwissend stellt]], [[sich verstellt]] (Ar., Arist. usw.; vgl. die Beschreibung bei Thphr. ''Char''. 1, 1).<br />'''Derivative''': Davon [[εἰρωνικός]] nach Art und Weise des [[εἴρων]] (Pl., Ar. u. a.; vgl. Fournier Les verbes "dire" 88); denominatives Verb [[εἰρωνεύομαι]] [[sich unwissend stellen]], [[sich verstellen]], [[ironisieren]] (att., Arist. u. a.) mit [[εἰρωνεία]] [[erheuchelte Unwissenheit]], [[Verstellung]], [[Ironie]] (att., hell.; vgl. Büchner Hermes 76, 339ff.), εἰρωνεύματα pl. ib. (Max. Tyr.), [[εἰρωνευτής]] = [[εἴρων]] (Timo) und [[εἰρωνευτικός]] (Sch.); auch [[εἰρωνίζω]] ib. (Philostr. ''VS'' 7, 1; v. h).<br />'''Etymology''': Substantivierend-individualisierende Bildung auf -ων (Chantraine Formation 161, s. auch Hoffmann Münch. Stud. z. Sprachwiss. 6, 35ff.) von einem unbekannten Grundwort. Von Solmsen Unt. 263 zu [[εἴρω]] [[sagen]] gezogen als "einer der etwas (nur) sagt (ohne es zu meinen)"; man geht dann mit Schwyzer 487 A. 9 am einfachsten vom Präsens aus. Von Prellwitz EtWb. als "Frager" aus [[εἴρομαι]] [[fragen]] abgeleitet.<br />'''Page''' 1,471 | |||
}} | }} | ||
{{ | {{mantoulidis | ||
| | |mantxt=(=[[κρυψίνους]], αὐτός πού ἄλλα λέει καί ἄλλα σκέπτεται). Ἀπό ρίζα ϝερ- (τοῦ [[εἴρω]]=[[λέγω]]) + j +ων → ϝερ-j-ων-[[εἴρων]].<br><b>Παράγωγα:</b> [[εἰρωνεία]] (=[[προσποίηση]]), [[εἰρωνεύομαι]], [[εἰρωνικός]], [[εἰρωνευτικός]], [[εἰρωνευτής]]. | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 12:59, 18 November 2023
English (LSJ)
ωνος, ὁ, ἡ, dissembler, one who says less than he thinks, Ar.Nu. 449, etc.; opp. ἀληθευτικός, Arist.EN1124b30, Thphr.Char.1.1; opp. ἀλαζών, Arist.EN1108a23; ἀλώπηξ ἡ μὲν εἴρων τῇ φύσει Philem.89.6; ὁ εἴρων ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον ἀλαζόνος εἶδος Phld.Vit.p.38J.; εἴρων ἐν τοῖς λόγοις Luc.Anach. 18, cf. Cic.Off.1.30.108, J.BJ1.26.2.
Spanish (DGE)
-ωνος
1 disimulado, fingidor, que habla o actúa con disimulo ocultando la verdad: con propósito de engaño, falso, hipócrita, engañoso Ar.Nu.449, Thphr.Char.1.1, μωκὸς καὶ εἴ. burlón y fingidor Arist.HA 491b17, cf. Phgn.808a27, ἀλώπηξ... εἴρων τῇ φύσει op. αὐθέκαστος ‘sincero’, Philem.93.6, cf. Arist.Rh.1382b20, equiparado al ἀλαζών Phld.Vit.21.37, εἴρωνες ἐν τοῖς λόγοις de los atenienses, Luc.Anach.18, οὐκ εὐσυνείδητοι, ἀλλ' εἴρωνές τινες καὶ μόρφωνες εἶναί μοι φαίνονται Ign.Ep.4.4, εἴρωνα δὲ καὶ ἐραστὴν φθόνου καὶ τὸ κακόηθες ἐπαινοῦντα de Odiseo, Philostr.Her.47.23, εἴ., δολερός, κατάπλαστος, σκότιος ὀργήν, διπλοῦς Procop.Arc.8.24, τὸ μὲν γὰρ ἁπλῶς πάντα ἐπαινεῖν ... οὐκ ἔστι φιλοῦντος, ἀλλ' ἀπατεῶνος καὶ εἴρωνος Chrys.M.51.131, cf. Ph.2.268, Eus.HE 7.32.22, Soz.8.2.4
•que simula ignorancia a base de hacer preguntas, de Sócrates, Cic.Off.1.108, ὁ Σωκράτης εἴρων τῇ φύσει Iul.Or.7.237b
•que habla o actúa con falsa modestia op. ἀλαζών ‘jactancioso’ y ἀληθευτικός ‘sincero’, Arist.EN 1127a22, cf. 1108a23, EE 1221a25, 1234a1
•tb. modesto en sent. posit. op. ἀλαζών Plu.2.618e, cf. Sud.
•astuto, con recursos, habilidoso, escurridizo de un atleta, Philostr.Gym.38.
2 irónico, burlón I.BI 1.522, Luc.Lex.1, Philostr.VA 3.38.
German (Pape)
[Seite 735] ωνος, ὁ, der sich anders ausspricht, als er es meint; sagt, daß er Etwas nicht könne, was er kann; bei Arist. Eth. 4, 13 dem ἀλαζών entgeggstzt, der mehr scheinen will, als er ist; Beides Extreme zu ἀληθής, vgl. B. A. p. 243, 20. Bei Philem. Stob. flor. 2, 27 vom Fuchs, im Gegensatz von αὐθέκαστος.
French (Bailly abrégé)
ωνος (ὁ) :
qui interroge en feignant l'ignorance ; dissimulé.
Étymologie: ἔρομαι.
Russian (Dvoretsky)
εἴρων: ωνος ὁ притворщик, хитрец Arst., Luc., Plut.
Greek (Liddell-Scott)
εἴρων: -ωνος, ὁ, ὁ ἄλλα μὲν φρονῶν, ἄλλα δὲ λέγων, κρυψίνους, Λατ. dissimulator, ἀντίθετον τῷ ἀληθὴς κατ’ Ἀριστ. ἐν Ἠθ. Ν. 4. 7, 3· καὶ τῷ ἀλαζὼν αὐτόθι 2. 7, 12· ἀλώπηξ εἴρων τῇ φύσει Φιλήμ. ἐν Ἀδήλ. 3. 6· εἴρων ἐν τοῖς λόγοις Λουκ. Ἀνάχ. 18· πρβλ. Κικ. Off. 1. 30.
Greek Monotonic
εἴρων: -ωνος, ὁ, αυτός που λέει λιγότερα από αυτά που έχει στο μυαλό του, υποκριτής, Λατ. dissimulator, σε Αριστοφ. κ.λπ.
Frisk Etymological English
Grammatical information: m. f.
Meaning: who suggests not to know what he does (Ar., Arist.; cf. the description in Thphr. Char. 1, 1).
Derivatives: εἰρωνικός like an εἴρων (Pl.; vgl. Fournier Les verbes "dire" 88); denomin. verb εἰρωνεύομαι suggest to be ε. (Att., Arist.) with εἰρωνεία feign not to know, irony (Att., hell.; cf. Büchner Hermes 76, 339ff.), εἰρωνεύματα pl. id. (Max. Tyr.), εἰρωνευτής = εἴρων (Timo) and εἰρωνευτικός (Sch.); also εἰρωνίζω id. (Philostr. VS 7, 1; v. h).
Origin: XX [etym. unknown]
Etymology: Subst.-individual. fomation in -ων (Chantr. Form. 161, s. also Hoffmann Münch. Stud. z. Sprachwiss. 6, 35ff.) from an unknown basis. Solmsen connected Unt. 263 εἴρω say as "one who for fear (only) says (without meaning it)"; from present? By Prellwitz EtWb. taken as "one who asks" from εἴρομαι ask.
Middle Liddell
εἴρων, ωνος,
a dissembler, one who says less than he thinks, Lat. dissimulator, Arist., etc.
Frisk Etymology German
εἴρων: {eírōn}
Grammar: m. f.
Meaning: der sich unwissend stellt, sich verstellt (Ar., Arist. usw.; vgl. die Beschreibung bei Thphr. Char. 1, 1).
Derivative: Davon εἰρωνικός nach Art und Weise des εἴρων (Pl., Ar. u. a.; vgl. Fournier Les verbes "dire" 88); denominatives Verb εἰρωνεύομαι sich unwissend stellen, sich verstellen, ironisieren (att., Arist. u. a.) mit εἰρωνεία erheuchelte Unwissenheit, Verstellung, Ironie (att., hell.; vgl. Büchner Hermes 76, 339ff.), εἰρωνεύματα pl. ib. (Max. Tyr.), εἰρωνευτής = εἴρων (Timo) und εἰρωνευτικός (Sch.); auch εἰρωνίζω ib. (Philostr. VS 7, 1; v. h).
Etymology: Substantivierend-individualisierende Bildung auf -ων (Chantraine Formation 161, s. auch Hoffmann Münch. Stud. z. Sprachwiss. 6, 35ff.) von einem unbekannten Grundwort. Von Solmsen Unt. 263 zu εἴρω sagen gezogen als "einer der etwas (nur) sagt (ohne es zu meinen)"; man geht dann mit Schwyzer 487 A. 9 am einfachsten vom Präsens aus. Von Prellwitz EtWb. als "Frager" aus εἴρομαι fragen abgeleitet.
Page 1,471
Mantoulidis Etymological
(=κρυψίνους, αὐτός πού ἄλλα λέει καί ἄλλα σκέπτεται). Ἀπό ρίζα ϝερ- (τοῦ εἴρω=λέγω) + j +ων → ϝερ-j-ων-εἴρων.
Παράγωγα: εἰρωνεία (=προσποίηση), εἰρωνεύομαι, εἰρωνικός, εἰρωνευτικός, εἰρωνευτής.
