κατεφάλλομαι: Difference between revisions
Ζῶμεν πρὸς αὐτὴν τὴν τύχην οἱ σώφρονες → Fortunae arbitrio nos modesti vivimus → Wir Weise leben mit dem Ziel des Glücks allein
(20) |
(5) |
||
| Line 24: | Line 24: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[κατεφάλλομαι]] (Α)<br /><b>1.</b> [[εφορμώ]], [[πηδώ]] [[προς]] τα [[κάτω]], [[εναντίον]] κάποιου<br /><b>2.</b> [[αρπάζω]], [[σαρώνω]] («κῡμα νηὸς [[ὑπὲρ]] πάσης κατεπάλμενον», Απολλ. Ρόδ.)<br /><b>3.</b> [[πηδώ]] από [[κάπου]] («[[οὐρανόθεν]] [[κατεπάλμενος]]», <b>Νόνν.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>κατ</i>(<i>α</i>)- <span style="color: red;">+</span> [[ἐφάλλομαι]] «[[πηδώ]], [[εφορμώ]]»]. | |mltxt=[[κατεφάλλομαι]] (Α)<br /><b>1.</b> [[εφορμώ]], [[πηδώ]] [[προς]] τα [[κάτω]], [[εναντίον]] κάποιου<br /><b>2.</b> [[αρπάζω]], [[σαρώνω]] («κῡμα νηὸς [[ὑπὲρ]] πάσης κατεπάλμενον», Απολλ. Ρόδ.)<br /><b>3.</b> [[πηδώ]] από [[κάπου]] («[[οὐρανόθεν]] [[κατεπάλμενος]]», <b>Νόνν.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>κατ</i>(<i>α</i>)- <span style="color: red;">+</span> [[ἐφάλλομαι]] «[[πηδώ]], [[εφορμώ]]»]. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''κατεφάλλομαι:''' αποθ.,<br /><b class="num">I.</b> [[πηδώ]] [[εναντίον]] κάποιου, [[εφορμώ]], [[κατεπάλμενος]] (συγκοπτ. μτχ. αορ. βʹ), σε Ομήρ. Ιλ., Ανθ.<br /><b class="num">II.</b> για το <i>κατ-έπαλτο</i>, βλ. [[καταπάλλω]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 23:44, 30 December 2018
English (LSJ)
A leap down against, ἐξ ἵππων κατεπάλμενος ἀντίος ἔστη Il.11.94 (where Sch.A read κατ-απ-άλμενος); swoop down upon, κῦμα . . νηὸς ὑπὲρ πάσης κατεπάλμενον A.R.2.583, cf. Opp.C.3.120; κατέπαλτο leapt upon him, Tryph.478; leapt down, οὐρανόθεν Nonn. D.48.614; cf. καταπάλλομαι, καταπάλμενος, καταπαλτός.
German (Pape)
[Seite 1399] (s. ἅλλομαι), herab- u. darauflosspringen; vom Angriff, ἐξ ἵππων κατεπάλμενος ἀντίος ἔστη Il. 11, 94; νηὸς ὑπὲρ πάσης κατεπάλμενον κῦμα Ap. Rh. 2, 583; Opp. Cyn. 3, 130. Vgl. καταπάλλω.
Greek (Liddell-Scott)
κατεφάλλομαι: ἀποθ., ἐπιπηδῶ ἐναντίον τινός, ἐφορμῶ, κατεπάλμενος (μετοχ. ἀορ. β΄ συγκεκομμ.) Ἰλ. Λ. 94, Ὀππ. Κυν. Γ. 120, κτλ.· οὕτω, κατεπάλμενον (κοινῶς: καταπ-) Ἀνθ. Π. 9. 326. ΙΙ. περὶ τοῦ κατέπαλτο, ἴδε καταπάλλω.
French (Bailly abrégé)
f. κατεφαλοῦμαι, ao.2 ind. 3ᵉ sg. sync. κατέπαλτο, part. sync. κατεπάλμενος;
s’élancer d’en haut ; sauter à bas de.
Étymologie: κατά, ἐφάλλομαι.
English (Autenrieth)
only aor. part., κατεπάλμενος, springing down to the attack, Il. 11.94†.
Greek Monolingual
κατεφάλλομαι (Α)
1. εφορμώ, πηδώ προς τα κάτω, εναντίον κάποιου
2. αρπάζω, σαρώνω («κῡμα νηὸς ὑπὲρ πάσης κατεπάλμενον», Απολλ. Ρόδ.)
3. πηδώ από κάπου («οὐρανόθεν κατεπάλμενος», Νόνν.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α)- + ἐφάλλομαι «πηδώ, εφορμώ»].
Greek Monotonic
κατεφάλλομαι: αποθ.,
I. πηδώ εναντίον κάποιου, εφορμώ, κατεπάλμενος (συγκοπτ. μτχ. αορ. βʹ), σε Ομήρ. Ιλ., Ανθ.
II. για το κατ-έπαλτο, βλ. καταπάλλω.
