Αίας: Difference between revisions
πάντα χωρεῖ καὶ οὐδὲν μένει καὶ δὶς ἐς τὸν αὐτὸν ποταμὸν οὐκ ἂν ἐμβαίης → all things move and nothing remains still, and you cannot step twice into the same stream
m (Text replacement - "<b>πρβλ.</b>" to "πρβλ.") |
m (Text replacement - "ΕΤΥΜΟΛ." to "ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ") |
||
| Line 1: | Line 1: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=(-αντος), ο (Α [[Αἴας]])<br />όνομα δύο γνωστών ομηρικών ηρώων, του Αίαντος του Τελαμώνιου, βασιλιά της Σαλαμίνας, και του Αίαντος του Οϊλήος, ηγεμόνα των Λοκρών.<br />[<b><span style="color: brown;"> | |mltxt=(-αντος), ο (Α [[Αἴας]])<br />όνομα δύο γνωστών ομηρικών ηρώων, του Αίαντος του Τελαμώνιου, βασιλιά της Σαλαμίνας, και του Αίαντος του Οϊλήος, ηγεμόνα των Λοκρών.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ</span></b> Κατά την επικρατέστερη [[άποψη]], πρόκειται για όνομα χθόνιου θεού, που παράγεται από την λ. <i>αἶα</i> με τη [[σημασία]] της «γης». Άλλοι ετυμολογούν το όνομα [[επίσης]] από το <i>αἶα</i>, [[αλλά]] με τη σημ. της «μητέρας (γης)» ή της «μητέρας» ως γνήσιας συζύγου, σε [[αντίθεση]] με το όνομα του <i>Τεύκρου</i> (αδελφού του Αίαντος), που δήλωνε τον νόθο γιο, τον γιο της παλλακίδας («[[τεῦχρος]] ἀδελφὸς [[νόθος]]», <b>Ησύχ.</b> στη λ.). Απίθανη φαίνεται η [[ετυμολογία]] της λ. [[Αἴας]] από τ. αί-wa (<i>AἴFavs</i>) της Μυκηναϊκής (από [[πινακίδα]] της Κνωσού), που σήμαινε πιθανόν όνομα βοδιού ([[οπότε]] το <i>AἴFavs</i> [[είναι]] πιθ. υποκοριστικό του <i>ΑἴFολος</i> <span style="color: red;"><</span> <i>aἴFolos</i> «[[ταχύς]]» — πρβλ. <i>Βουκάς</i> <span style="color: red;"><</span> [[βουκόλος]]).<br /><b><span style="color: brown;">ΠΑΡ.</span></b> <b>αρχ.</b> [[Αἰάντειος]], [[Αἰαντίδης]]. | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 21:30, 29 December 2020
Greek Monolingual
(-αντος), ο (Α Αἴας)
όνομα δύο γνωστών ομηρικών ηρώων, του Αίαντος του Τελαμώνιου, βασιλιά της Σαλαμίνας, και του Αίαντος του Οϊλήος, ηγεμόνα των Λοκρών.
[ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ Κατά την επικρατέστερη άποψη, πρόκειται για όνομα χθόνιου θεού, που παράγεται από την λ. αἶα με τη σημασία της «γης». Άλλοι ετυμολογούν το όνομα επίσης από το αἶα, αλλά με τη σημ. της «μητέρας (γης)» ή της «μητέρας» ως γνήσιας συζύγου, σε αντίθεση με το όνομα του Τεύκρου (αδελφού του Αίαντος), που δήλωνε τον νόθο γιο, τον γιο της παλλακίδας («τεῦχρος ἀδελφὸς νόθος», Ησύχ. στη λ.). Απίθανη φαίνεται η ετυμολογία της λ. Αἴας από τ. αί-wa (AἴFavs) της Μυκηναϊκής (από πινακίδα της Κνωσού), που σήμαινε πιθανόν όνομα βοδιού (οπότε το AἴFavs είναι πιθ. υποκοριστικό του ΑἴFολος < aἴFolos «ταχύς» — πρβλ. Βουκάς < βουκόλος).
ΠΑΡ. αρχ. Αἰάντειος, Αἰαντίδης.
