ἑταίρα: Difference between revisions
ἀλλ’ οὔτε πολλὰ τραύματ’ ἐν στέρνοις λαβὼν θνῄσκει τις, εἰ μὴ τέρμα συντρέχοι βίου, οὔτ’ ἐν στέγῃ τις ἥμενος παρ’ ἑστίᾳ φεύγει τι μᾶλλον τὸν πεπρωμένον μόρον → But a man will not die, even though he has been wounded repeatedly in the chest, should the appointed end of his life not have caught up with him; nor can one who sits beside his hearth at home escape his destined death any the more
(2) |
(1ab) |
||
| Line 33: | Line 33: | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''ἑταίρα:''' эп. тж. [[ἑτάρη]], ион. [[ἑταίρη]] ἡ<br /><b class="num">1)</b> подруга, спутница ([[Ἔρις]], [[Ἄρεος]] [[κασιγνήτη]] [[ἑτάρη]] τε и [[φόρμιγξ]], δαιτὶ ἑ. Hom.; ἑταῖροι καὶ ἑταῖραι Plat.): [[φύζα]] φόβου ἑ. Hom. бегство, сопутствующее страху;<br /><b class="num">2)</b> гетера, любовница Her., Arph., Arst. | |elrutext='''ἑταίρα:''' эп. тж. [[ἑτάρη]], ион. [[ἑταίρη]] ἡ<br /><b class="num">1)</b> подруга, спутница ([[Ἔρις]], [[Ἄρεος]] [[κασιγνήτη]] [[ἑτάρη]] τε и [[φόρμιγξ]], δαιτὶ ἑ. Hom.; ἑταῖροι καὶ ἑταῖραι Plat.): [[φύζα]] φόβου ἑ. Hom. бегство, сопутствующее страху;<br /><b class="num">2)</b> гетера, любовница Her., Arph., Arst. | ||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=<br /><b class="num">1.</b> a [[companion]], Il.; [[φόρμιγξ]], ἣν δαιτὶ θεοὶ ποίησαν ἑταίρην Od.; [[πενία]] [[σφιν]] [[ἑταίρα]] Theocr.<br /><b class="num">2.</b> opp. to a [[lawful]] [[wife]], a [[concubine]], a [[courtesan]], Hdt., [[attic]] | |||
}} | }} | ||
Revision as of 22:35, 9 January 2019
English (LSJ)
Ion. ἑταίρ-η, ἡ, v. sub
A ἑταῖρος 11.
German (Pape)
[Seite 1046] ἡ, fem. von ἑταῖρος, ep. auch ἑτάρη, Il. 4, 441, die Genossinn, Freundinn, Il. u. sonst; auch übertr., φόβου ἑταίρη, der Flucht, Il. 9, 2; die Leier heißt δαιτὶ ἑτ., Od. 17, 271. – Bei den Attikern = die Geliebte, Beischläferinn, Ar. u. A.; an sich drückt es keinen Vorwurf aus u. beschimpft nicht, dah. es für die so ganz andern griechischen Verhältnisse am besten durch Hetäre wiedergegeben wird. Vgl. z. B. Antiphan. bei Ath..XIII, 572 e.
Greek (Liddell-Scott)
ἑταίρα: Ἰων. -ρη, ἡ, ἴδε ἑταῖρος ΙΙ.
French (Bailly abrégé)
ας (ἡ) :
1 compagne, amie de, gén. : fig. φύζα φόβου ἑταίρη (ion.) IL la fuite, compagne de la peur ; φόρμιγξ δαιτὶ ἑταίρη OD la lyre, compagne des festins;
2 maîtresse, courtisane.
Étymologie: fém. de ἑταῖρος.
English (Slater)
ἑταίρα
1 companion ὑμεναίων, ἅλικες οἷα παρθένοι φιλέοισιν ἑταῖραι ἑσπερίαις ὑποκουρίζεσθ' ἀοιδαῖς companions of the bride (P. 3.18) ἐφίλησεν οὔτε δείπνων οἰκουριᾶν μεθ' ἑταιρᾶν τέρψιας (P. 9.19)
Spanish
Greek Monolingual
η
βλ. εταίρος.
Greek Monotonic
ἑταίρα: Ιων. -ρη, ἡ, βλ. ἑταῖρος II.
Russian (Dvoretsky)
ἑταίρα: эп. тж. ἑτάρη, ион. ἑταίρη ἡ
1) подруга, спутница (Ἔρις, Ἄρεος κασιγνήτη ἑτάρη τε и φόρμιγξ, δαιτὶ ἑ. Hom.; ἑταῖροι καὶ ἑταῖραι Plat.): φύζα φόβου ἑ. Hom. бегство, сопутствующее страху;
2) гетера, любовница Her., Arph., Arst.
Middle Liddell
1. a companion, Il.; φόρμιγξ, ἣν δαιτὶ θεοὶ ποίησαν ἑταίρην Od.; πενία σφιν ἑταίρα Theocr.
2. opp. to a lawful wife, a concubine, a courtesan, Hdt., attic
