λευκάς

English (LSJ)

άδος, fem. of λευκός: Λ. πέτρη as pr.n. of mythical and real promontories, Od.24.11, Anacr.19, cf. E. Cyc.166; Λ. alone, Th.1.30, etc.    II λ. ὀρεινή mountain deadnettle, Lamium maculatum, Dsc.3.99; λ. ἥμερος dead-nettle, L. Moschatum, ibid.    2 epith. of ἤρυγγος, white, Nic.Th.849.

German (Pape)

[Seite 33] άδος, ἡ, bes. fem. zu λευκός, Nonn. – Als subst. eine Pflanze, Nic. Ther. 848; Diosc. – S. nom. pr.

Greek (Liddell-Scott)

λευκάς: -άδος, ποιητ. θηλ. τοῦ λευκός, Νόνν. Εὐαγγ. κ. Ἰω. γ΄, 20, κτλ.· πέτρα λ. Εὐρ. Κύκλ. 166· ἐντεῦθεν τὸ ἀκρωτήριον τῆς Ἠπείρου ἐκαλεῖτο Λευκάς, πρῶτον ἐν Ὀδ. Ω. 11. ΙΙ. φυτόν τι ἐκ τοῦ εἴδους, lamium, εἶναι δὲ δύο εἰδῶν, ἡ ἥμερος καὶ ἡ ὀρεινή, χρησιμεύουσι δὲ ἀμφότεραι ὡς ἀντιφάρμακον κατὰ τῶν ἰοβόλων καὶ μάλιστα τῶν θαλασσίων, Διοσκ. 3. 113, πρβλ. Νικ. Θ. 849.

French (Bailly abrégé)

άδος
adj. f.
blanc ; ἡ λευκάς lamier, plante ; fig. clair, éclatant en parl. de la voix.
Étymologie: λευκός.

Greek Monolingual

λευκάς, -άδος, ἡ (Α) λευκός
1. (ως θηλ. του λευκός) λευκή («λευκὰς χαίτη», Νόνν.)
2. φύλλο φοινικιάς
3. ονομασία διαφόρων φυτών («λευκὰς ὀρεινή» Διοσκ.)
4. φρ. α) «Λευκάς πέτρη» ή, απλώς, «Λευκάς» — ονομασία διαφόρων βράχων ή ακρωτηρίων
β) «λευκάς φωνή»
μτφ. καθαρή, διαυγής φωνή.

Greek Monotonic

λευκάς: -άδος,
I. ποιητ. θηλ. του λευκός, σε Ευρ.
II. όνομα ακρωτηρίου της Ηπείρου, σε Ομήρ. Οδ.

Middle Liddell

λευκάς, άδος,
I. poet. fem. of λευκός, Eur.