μυῖα

English (LSJ)

Att. μῦα Thphr.HP3.7.5, Phot.: ἡ:—

   A fly, Il.2.469, 4.131, Simon.32, etc.; carrion-fly, bluebottle, Il.19.25,31; gall-insect, Thphr. l.c.: prov., μυίης θάρσος, of excessive boldness, Il.17.570; ἐάν τις . . ὥσπερ μ. πρόσπτηται X.Mem.3.11.5; δειπνεῖν ἄκλητος μ. a fly for coming to dinner uninvited, Antiph.195.7; ἐλέφαντα ἐκ μυίας ποιεῖν 'to make a mountain out of a molehill', Luc.Musc.Enc.12; μυῖα στρατιῶτις, μ. κύων, ibid.; δραίνω μυῖ' ὅσον Herod.1.15.    II χαλκῆ μυῖα a game like blindman's-buff, Id.9a, Poll.9.123; cf. μυΐνδα.    III used by peasants of bees, Eust.257.6. (Cf. Lith. musià 'fly', Lat. musca, etc.)

German (Pape)

[Seite 215] ἡ (nach den Alten von μύω; auch μύα. vgl. musca, Mücke), die Fliege; ἠΰτε μυιάων ἀδινάων ἔθνεα πολλά, Il. 2, 469, wo die Stechfliege gemeint ist, wie 16, 641; ὡς ὅτε μήτηρ παιδὸς ἐέργει μυῖαν, ὅθ' ἡδέϊ λέξεται ὕπνῳ, 4, 131, die Stubenfliege, als Bild der dreisten Unverschämtheit u. Keckheit, die sich nicht zurückscheuchen läßt; καί οἱ μυίης θάρσος ἐνὶ στήθεσσιν ένῆκεν, 17, 570. Die Aas- oder Schmeißfliege, 19, 25. 31; die sonst gew. μυῖα στρατιῶτις heißt, Luc. enc. musc. 12; ἀπαμύνειν τὰς μυίας, Ar. Vesp. 597. – Sprichwörtlich ἐλέφαντα ἐκ μυίας ποιεῖν, Luc. enc. musc. extr. u. A.; – μυῖα χαλκῆ, ein Kinderspiel, wie unser Blindekuh, Hesych. (vgl. μυΐνδα).

Greek (Liddell-Scott)

μυῖα: Ἀττ. μῦα (Φώτ.), ἡ, «μῦγα», musca domestica, Ἰλ. Δ. 131, κτλ.· περὶ τῶν μυιῶν κατὰ σμήνη γίνεται λόγος ἐν Β. 469, Π. 641· - ἡ τῶν πτωμάτων μυῖα, σκωληκόμυια, Τ. 25, 31, πρβλ. εὐλή· - παροιμ., μυίης θάρσος, ἐπὶ ὑπερβολικῆς τόλμης, καί οἱ μυίης θάρσος ἐνὶ στήθεσσιν ἐνῆκεν, ἥ τε καὶ ἐργομένη μάλα περ χροὸς ἀνδρομέοιο ἰσχανάᾳ δακέειν Ρ. 570· ἐάν τις... ὥσπερ μ. προσπτῆται Ξεν. Ἀπομν. 3. 11, 5· δειπνεῖν ἄκλητος μυῖα (ἐξυπ. εἰμί), νὰ πηγαίνω ἀπρόσκλητος εἰς δεῖπνον εἶμαι ὡς μυῖα, Ἀντιφάνης ἐν «Προγόνοις» 1. 7· ἐλέφαντα ἐκ μυίας ποιεῖν, μεγαλοποιεῖν τὰ πράγματα, Λουκ. Μυίας Ἐγκώμ. ἐν τέλ.· μυῖα στρατιῶτις, μ. κύων, γίνονται δὲ καὶ μέγισταί τινες μυῖαι, ἃς στρατιώτιδας οἱ πολλοὶ καλοῦσιν, οἱ δὲ κύνας αὐτόθι 12. II. χαλκῆ μυῖα, παιδιά τις, ὡς καὶ νῦν, «τυφλομῦγα», Ἰταλ. mosca seca, Πολυδ. Θ΄, 122· μυΐνδα παίζειν αὐτόθι 110, 113, Ἡσύχ. III. ἐν Λέοντ. Τακτ. 19, ἐπὶ ἐλαφρῶν βελῶν, ὡς ἐκ τῆς κεντητικῆς προσβολῆς· πρβλ. musket ἐκ τοῦ muschetta. Ὁ πρῶτος Ἑλλην. τύπος φαίνεται ὅτι ἦτο μυσία, ἢ μυσκία· πρβλ. Σανσκρ. maksh-as, maksh-ikas, Ζενδ. makhsh-i, Λατ. musc-a, mucc-a, (mücke, midge)· Σλαυ. much-a· κτλ.

French (Bailly abrégé)

ας (ἡ) :
mouche, insecte.
Étymologie: cf. lat. musca.

English (Autenrieth)

fly, house-fly or horse-fly; as symbol of audacity, Il. 17.570. (Il.)

Spanish

mosca

Greek Monotonic

μυῖα: ἡ, μύγα, Λατ. musca, σε Ομήρ. Ιλ.· παροιμ., μυίης θάρσος, λόγω της υπερβολικής θρασύτητάς της, στο ίδ.

Russian (Dvoretsky)

μυῖα: ион. μυίη ἡ муха: μυίης θάρσος Hom. мушиная отвага; ἐλέφαντα ἐκ μυίας ποιεῖν погов. Luc. делать из мухи слона.

Frisk Etymological English

Grammatical information: f.
Meaning: fly (Il.).
Other forms: also μῦα
Compounds: Some compp., e.g. μυ(ι)ο-σόβη f. fan against flies, fly-flap (Delos IIIa, Men.), μύωψ m. horse-fly; goad, spur (s. v.), κυνά-μυια f. dog-fly (s. v.).
Derivatives: 1. μυϊ̃τις, -ιδος f. = θλάσπι, Capsella bursa pastoris (Ps.-Dsc.; Redard 71), also μυιό-πτερον (ibd.), as the separating wall of the fruit was compared with the wing of a fly (Strömberg Pflanzennamen 55). -- 2. μυιϊκός belonging to a fly (gloss.), μυιώδης name of a god in Elis, who was also called μυί-αγρος "fly-catcher" (Plin.). -- 3. μυΐνδα παίζειν play the game μυῖα χαλκῆ (Poll., H.).
Origin: IE [Indo-European] [752]
Etymology: Formation with ι̯α-suffix like νῆσσα, κίσσα and other animals' names (Chantraine Form. 98). Old word for fly, mosquito, found in several languages, but because of its popular character subject to all kinds of transformations. PGr. *μύσ-ι̯α, from where μυῖα, agrees best with Lith. mus-ià, mus-ė̃ fly and with Slav., e.g. OCS mьš-i-ca mosquito. Beside it with k-suffix Lat. mus-ca fly, with n-suffix Arm. mun, gen. mn-oy mosquito, if from *mus-no-. Also an s-less basis *mu-no- is possible as a.o. in OWNo. my n. from PNord. *mū-i̯a- n. There are also forms with (secondarily developped ?) velar: Germ., e.g. OHG mucka Mücke, with ou-diphthong: Slav., e.g. OCS and Russ. múcha fly (IE *mousā) etc., s. WP. 2, 311, Pok. 752, W.-Hofmann s. musca, Fraenkel s. musė̃, Vasmer s. móška; everywhere more forms; on the morphology also Specht Ursprung 43, 203 a. 235. -- Onomatop. origin (from the humming) is quite possible, s. e.g. W.-Hofmann.

Middle Liddell

μυῖα, ἡ,
a fly, Lat. musca, Il.:—proverb., μυίης θάρσος, of excessive boldness, Il.