εναντίον: Difference between revisions
συνετῶν μὲν ἀνδρῶν, πρὶν γενέσθαι τὰ δυσχερῆ, προνοῆσαι ὅπως μὴ γένηται· ἀνδρείων δέ, γενόμενα εὖ θέσθαι → it is the part of prudent men, before difficulties arise, to provide against their arising; and of courageous men to deal with them when they have arisen
m (Text replacement - "τοῡ" to "τοῦ") |
m (Text replacement - "εῑν" to "εῖν") |
||
Line 1: | Line 1: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=και εναντίο και ενάντιο(ν) (AM [[ἐναντίον]]<br />Μ και ἐναντίο και ἐνάντιο[ν])<br /><b>επίρρ.</b><br /><b>1.</b> (με εχθρ. διάθ.) [[κατά]] κάποιου («και θανάσιμο τινάζεις εναντίο τους κεραυνό», <b>Σολωμ.</b>)<br /><b>2.</b> αντίθετα με κάποιον ή με [[κάτι]]<br /><b>3.</b> σε αντίθετη [[κατεύθυνση]], [[κόντρα]] σε κάποιον ή σε [[κάτι]]<br /><b>4.</b> αντιστρόφως, αντιθέτως [[προς]] [[κάτι]]<br /><b>5.</b> (με [[άρθρο]]) [[τουναντίον]]<br />αντιθέτως, αντιστρόφως<br /><b>μσν.</b><br />[[αλλιώς]], [[ειδεμή]] («ὅσοι Ρωμαῑοι ἔχουν φέουδα νὰ τουρκεύουν καὶ τὰ παίρνουν, ἐνάντιο τὰ χάνουν», Έγγρ. 1637, Σάθας)<br /><b>2.</b> <b>(τοπικ.)</b> [[απέναντι]], [[αντίκρυ]], αντικριστά («σταίνουσιν οἱ δυο τωνε ἐνάντιον τὰ κοντάρια», Ιμπ.)<br /><b>3.</b> ([[αναφορά]]) [[απέναντι]] σε κάποιον («ὅσα ἐφταίξαμεν [[ἐναντίον]] τοῦ Θεοῡ καὶ τῶν ἀνθρώπων», Ιερόθ.)<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> ενώπιον, [[μπροστά]] σε κάποιον (α. «τὸν | |mltxt=και εναντίο και ενάντιο(ν) (AM [[ἐναντίον]]<br />Μ και ἐναντίο και ἐνάντιο[ν])<br /><b>επίρρ.</b><br /><b>1.</b> (με εχθρ. διάθ.) [[κατά]] κάποιου («και θανάσιμο τινάζεις εναντίο τους κεραυνό», <b>Σολωμ.</b>)<br /><b>2.</b> αντίθετα με κάποιον ή με [[κάτι]]<br /><b>3.</b> σε αντίθετη [[κατεύθυνση]], [[κόντρα]] σε κάποιον ή σε [[κάτι]]<br /><b>4.</b> αντιστρόφως, αντιθέτως [[προς]] [[κάτι]]<br /><b>5.</b> (με [[άρθρο]]) [[τουναντίον]]<br />αντιθέτως, αντιστρόφως<br /><b>μσν.</b><br />[[αλλιώς]], [[ειδεμή]] («ὅσοι Ρωμαῑοι ἔχουν φέουδα νὰ τουρκεύουν καὶ τὰ παίρνουν, ἐνάντιο τὰ χάνουν», Έγγρ. 1637, Σάθας)<br /><b>2.</b> <b>(τοπικ.)</b> [[απέναντι]], [[αντίκρυ]], αντικριστά («σταίνουσιν οἱ δυο τωνε ἐνάντιον τὰ κοντάρια», Ιμπ.)<br /><b>3.</b> ([[αναφορά]]) [[απέναντι]] σε κάποιον («ὅσα ἐφταίξαμεν [[ἐναντίον]] τοῦ Θεοῡ καὶ τῶν ἀνθρώπων», Ιερόθ.)<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> ενώπιον, [[μπροστά]] σε κάποιον (α. «τὸν ξεῖνον [[ἐναντίον]] ὧδε κάλεσσον», Ομήρ. Οδ.<br />β. «[[ἐναντίον]] ἁπάντων λέγειν», <b>Θουκ.</b>)<br /><b>2.</b> [[κατά]] [[πρόσωπο]] («αἰσχύνομαί σε προσβλέπειν [[εναντίον]]», <b>Αισχ.</b>)<br /><b>3.</b> (με [[άρθρο]]) [[τοὐναντίον]]<br />α) αντιθέτως, αντιστρόφως<br />β) εξάλλου («ἤ [[πάλιν]] [[τοὐναντίον]]», Μένανδρ.). | ||
}} | }} |
Revision as of 08:37, 27 March 2021
Greek Monolingual
και εναντίο και ενάντιο(ν) (AM ἐναντίον
Μ και ἐναντίο και ἐνάντιο[ν])
επίρρ.
1. (με εχθρ. διάθ.) κατά κάποιου («και θανάσιμο τινάζεις εναντίο τους κεραυνό», Σολωμ.)
2. αντίθετα με κάποιον ή με κάτι
3. σε αντίθετη κατεύθυνση, κόντρα σε κάποιον ή σε κάτι
4. αντιστρόφως, αντιθέτως προς κάτι
5. (με άρθρο) τουναντίον
αντιθέτως, αντιστρόφως
μσν.
αλλιώς, ειδεμή («ὅσοι Ρωμαῑοι ἔχουν φέουδα νὰ τουρκεύουν καὶ τὰ παίρνουν, ἐνάντιο τὰ χάνουν», Έγγρ. 1637, Σάθας)
2. (τοπικ.) απέναντι, αντίκρυ, αντικριστά («σταίνουσιν οἱ δυο τωνε ἐνάντιον τὰ κοντάρια», Ιμπ.)
3. (αναφορά) απέναντι σε κάποιον («ὅσα ἐφταίξαμεν ἐναντίον τοῦ Θεοῡ καὶ τῶν ἀνθρώπων», Ιερόθ.)
αρχ.
1. ενώπιον, μπροστά σε κάποιον (α. «τὸν ξεῖνον ἐναντίον ὧδε κάλεσσον», Ομήρ. Οδ.
β. «ἐναντίον ἁπάντων λέγειν», Θουκ.)
2. κατά πρόσωπο («αἰσχύνομαί σε προσβλέπειν εναντίον», Αισχ.)
3. (με άρθρο) τοὐναντίον
α) αντιθέτως, αντιστρόφως
β) εξάλλου («ἤ πάλιν τοὐναντίον», Μένανδρ.).