νέκρωσις

English (LSJ)

εως, ἡ,

   A mortification, Aret.SA2.10, Gal.18(1).156; μήτρας Ep.Rom.4.19: metaph., νεκροὺς ὁρῶν νέκρωσιν ἕξεις πραγμάτων Astramps.Onir.p.6R.    II death, τὴν ν. τοῦ Ἰησοῦ ἐν τῷ σώματι περιφέροντες 2 Ep.Cor.4.10.

German (Pape)

[Seite 238] ἡ, das Tödten, Sp., N. T.; auch das Absterben einzelner Glieder.

Greek (Liddell-Scott)

νέκρωσις: ἡ, ἀπονέκρωσις, Ἀρετ. π. Αἰτ. Ὀξ. Παθ. 2. 10. Ἐπιστ. π. Ρωμ. δ΄, 19· ν. πραγμάτων Ποιητὴς παρὰ Σουΐδ.· πρβλ. ἀπονέκρωσις. ΙΙ. θάνατος ἢ νεκρικὴ κατάστασις, Β΄ Ἐπιστ. π. Κορ. δ΄, 10.

French (Bailly abrégé)

εως (ἡ) :
1 mortification;
2 mort.
Étymologie: νεκρόω.

English (Strong)

from νεκρόω; decease; figuratively, impotency: deadness, dying.

English (Thayer)

νεκρωσεως, ἡ (νεκρόω);
1. properly, a putting to death (Vulg. mortificatio in killing.
2. equivalent to τό νεκρουσθαι (the being put to death), with τοῦ Ἰησοῦ added, i. e. the (protracted) death (A. V. the dying) which Jesus underwent in God's service (on the genitive cf. Winer's Grammar, 189 (178) note), Paul so styles the marks of perpetual trials, misfortunes, hardships attended with peril of death, evident in his body (cf. Meyer), τό νενεκρωμένον εἶναι, the dead state (A. V. deadness), utter sluggishness (of bodily members and organs, Galen): Romans 4:19.

Greek Monotonic

νέκρωσις: ἡ, κατάσταση θανάτου, απονέκρωση, θάνατος, σε Καινή Διαθήκη

Russian (Dvoretsky)

νέκρωσις: εως ἡ омертвение NT.

Middle Liddell

νέκρωσις, ιος, ἡ,
a state of death, deadness: death, NTest.

Chinese

原文音譯：nškrwsij 尼克羅西士
詞類次數：名詞（2）
原文字根：（治）死（著）
字義溯源：死亡，處死，斷絕；源自（νεκρόω）=治死）；而 （νεκρόω）出自（νεκρός）=死）， （νεκρός）又出自（νέκρωσις）X*=屍體）
出現次數：總共（2）；羅（1）；林後（1）
譯字彙編：
1） 死（1） 林後4:10；
2） 已斷絕（1） 羅4:19