ἐπανατέλλω

English (LSJ)

poet. ἐπαντέλλω,

   A raise, ποδὸς ἴχνος E.Ph.105 (anap.); ἐ. κέρας ἐκ μετώπου send forth, Opp.C.2.97.    II intr., rise, [τὸν ἤλιον] ἐπανατεῖλαι Hdt.2.142; ἡλίου ἐπανατείλαντος Id.3.84; ὡς ἐπανέτελλε ὁ ἥλιος Id.7.54; ἐπαντέλλων ἀστράσιν ἠέλιος AP12.178 (Strat.); ἐπανατεταλκέτω τὸ H Arist.Mete.376b29; of a star, Sammelb.2134.7; rise again, Gem.6.10; εὐνῆς ἐπαντείλασαν Having risen from bed, A.Ag.27; ἐκ τοῦ χάρακος Plu.Aem.18; show oneself, appear, λευκὰς δὲ κόρσας τῇδ' ἐπαντέλλειν νόσῳ A.Ch.282; φόνος -τέλλει E.HF1053 (anap.); ὁ ἐπαντέλλων χρόνος the time coming to light, the future, Pi.O.8.28.

German (Pape)

[Seite 901] poet. ἐπαντ., auch Her. 2, 142 ἐπαντεῖλαι; auf-, hervorgehen lassen, erheben; ποδὸς ἴχνος ἐπαντέλλων Eur. Phoen. 103. – Gew. intr., sich erheben, aufgehen, ἡλίου ἐπανατέλλοντος Her. 3, 84; ἐπανατεταλκέτω Arist. Meteor. 3, 5; Sp., αἱ ἐπανατέλλουσαι φάλαγγες ἐκ τοῦ χάρακος Plut. Aemil. Paul. 18; – ἐπαντέλλων χρόνος, von der, Zukunft, Pind. Ol. 8, 28; εὐνῆς ἐπαντείλασα, sich erhebend vom Lager, Aesch. Ag. 27, vgl. Ch. 280 u. Opp. Cyn. 2, 563 (aber 2, 97 sagt er transit. ἔκ τε μέσον κέρας αἰνὸν ἐπαντέλλουσι μετώπου).

Greek (Liddell-Scott)

ἐπανατέλλω: καὶ ποιητ. ἐπαντέλλω: - ὡς τὸ ἀνατέλλω, ὑψώνω, ποδὸς ἴχνος Εὐρ. Φοίν. 104· ἔκ τε μέσον κέρας αἰνὸν ἐπανατέλλουσι μετώπου Ὀππ. Κυν. 2. 97. Ι. ἀμεταβ., ἀνατέλλω, ἡλίου ἐπανατέλλοντος ὁ αὐτὸς 3. 84· ὡς ἐπανέτελλε ὁ ἥλιος ὁ αὐτὸς 7. 54· οἷος ἐπανατέλλων ἀστράσιν ἠέλιος Ἀν. Π. 12. 178· εὐνῆς ἐπαντείλασαν, ἐγερθεῖσαν τῆς κλίνης, Αἰσχύλ. Ἀγ. 27· ἐκ τοῦ χάρακος Πλουτ. Αἰμίλ. 18· ἀναφαίνομαι, Αἰσχύλ. Χο. 282, Εὐρ. Ἡρ. Μαιν. 1053· ἐπαντέλλων χρόνος, ὁ ἐπερχόμενος χρόνος, τὸ μέλλον, Πινδ. Ο. 8. 37.

French (Bailly abrégé)

impf. ἐπανέτελλον;
1 se lever abs. en parl. du soleil ; en gén. ἐπ. εὐνῆς ESCHL se lever de sa couche ; ἐκ τοῦ χάρακος PLUT surgir du fond d’un fossé;
2 se montrer, apparaître.
Étymologie: ἐπί, ἀνατέλλω.

Greek Monolingual

(AM ἐπανατέλλω και Α ποιητ. τ. ἐπαντέλλω)
νεοελλ.
επανεμφανίζομαι, ξαναφαίνομαι
μσν.
κάνω κάτι να ανατείλει, να εκδηλωθεί ξανά
αρχ.
1. υψώνω, σηκώνω («ἀπὸ κλιμάκων ποδὸς ἴχνος ἐπαντέλλων», Ευρ.)
2. φυτρώνω
3. (αμτβ.) εγείρομαι, σηκώνομαι («εὐνής ἐπαντείλασαν», Αισχύλ.)
4. φαίνομαι, αναφαίνομαι («λευκὰς δὲ κόρσας τῇδ' ἐπαντέλλειν νόσῳ», Αισχύλ.)
5. (για ήλιο, αστέρα κ.λπ.) ανατέλλω ξανά, επιτέλλω
6. ο επερχόμενος χρόνος, το μέλλον («ὁ ἐπανατέλλων χρόνος», Πίνδ.).

Greek Monotonic

ἐπανατέλλω: ποιητ. -αντέλλω, αόρ. αʹ -ανέτειλα·
I. σηκώνω, υψώνω, σε Ευρ.
II. αμτβ., ανατέλλω, λέγεται για τον ήλιο, σε Ηρόδ.· σηκώνομαι από το κρεβάτι, σε Αισχύλ.· εμφανίζομαι, στον ίδ., σε Ευρ.

Russian (Dvoretsky)

ἐπανατέλλω: ион.-поэт. ἐπαντέλλω
1) (тж. ἐ. ποδὸς ἴχνος Eur.) подниматься, вставать (εὐνῆς Aesch.);
2) всходить Anth.: ὡς ἐπανέτελλε ὁ ἥλιος Her. когда всходило солнце (с восходом солнца);
3) подниматься, выходить (αἱ ἐπανατέλλουσαι φάλαγγες ἐκ τοῦ χάρακος Plut.);
4) возникать, появляться Aesch.: ἐπαντέλλων χρόνος Pind. надвигающееся время, т. е. будущее.

Middle Liddell

poet. -αντέλλω aor1 -ανέτειλα
I. to lift up, raise, Eur.
II. intr. to rise, of the sun, Hdt.; to rise from bed, Aesch.:— to appear, Aesch., Eur.