γήϊνος: Difference between revisions
οὐκ ἐπιλογιζόμενος ὅτι ἅμα μὲν ὀδύρῃ τὴν ἀναισθησίαν, ἅμα δὲ ἀλγεῖς ἐπὶ σήψεσι καὶ στερήσει τῶν ἡδέων, ὥσπερ εἰς ἕτερον ζῆν ἀποθανούμενος, ἀλλ᾿ οὐκ εἰς παντελῆ μεταβαλῶν ἀναισθησίαν καὶ τὴν αὐτὴν τῇ πρὸ τῆς γενέσεως → you do not consider that you are at one and the same time lamenting your want of sensation, and pained at the idea of your rotting away, and of being deprived of what is pleasant, as if you are to die and live in another state, and not to pass into insensibility complete, and the same as that before you were born
m (Text replacement - "<br /><br />" to "<br />") |
mNo edit summary |
||
| Line 6: | Line 6: | ||
}} | }} | ||
{{DGE | {{DGE | ||
|dgtxt=-η, -ον<br /><b class="num">• Alolema(s):</b> dór. [[γάϊνος]] <i>CID</i> 2.49A.1.9, 56.1A.46 (IV a.C.); γαΐνος <i>SEG</i> 9.72.118 (Cirene IV a.C.); tard. [[γέϊνος]] Phryn.69, Hsch.s.u. γηγενῶν<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>[[de tierra]], [[hecho de tierra]], [[de arcilla]] τὴν δὲ (γυναῖκα) πλάσαντες γηίνην Ὀλύμπιοι Semon.8.21, τείχη Pl.<i>Lg</i>.778d, πλίνθοι X.<i>An</i>.7.8.14, <i>CID</i> ll.cc., ἀγάλματα Artem.2.39, cf. <i>SEG</i> l.c., D.C.56.30.3, Ach.Tat.3.25.5<br /><b class="num">•</b>[[térreo]] de seres cuyo componente principal es el elemento tierra por op. a πύρινος Plot.6.3.9, γ. [[ἔμπυρος]] ... ἡ τῶν ἀστέρων οὐσία Ach.Tat.<i>Intr.Arat</i>.11, ἡ γῆ πρωτότυπος λέγεται, παράγωγον δέ, οἷον γ. Sch.D.T.573.3.<br /><b class="num">2</b> [[que tiene su origen en la tierra]] οὐδὲ τὸ ξύλον γῆ ἀλλὰ γήϊνον Arist.<i>Metaph</i>.1049<sup>a</sup>20, γ. ἔριον copo que nace de la tierra</i> ref. al lino, Philostr.<i>VA</i> 1.32, αἰθέριόν τε νόον φορέειν, οὐ γήινον <i>App.Anth</i>.3.146.7 (Theo Al.)<br /><b class="num">•</b>del número cinco ὁ γὰρ ἀριθμὸς γηϊνώτατος el número más ligado a la tierra</i> Lyd.<i>Ost</i>.45.<br /><b class="num">3</b> [[terrenal]], fig. [[perecedero]] σῶμα Pl.<i>Phdr</i>.246c, Plot.4.3.9, Clem.Al.<i>Strom</i>.5.14.99, Hierocl.<i>in CA</i> 4.1, γένος Pl.<i>Plt</i>.272d, las palabras, Luc.<i>Prom.Es</i>.1, φυτὰ καὶ ποιήματα ... οὐ γήινα ἀλλ' οὐράνια D.C.30.3, τόπος Aristid.Quint.86.31, πλάσματα Clem.Al.<i>Prot</i>.2.25, χρήματα Eun.<i>VS</i> 470.<br /><b class="num">4</b> [[terrenal]] fig., en sent moral [[pecaminoso]] κακοί Hld.3.16.4, κακία Clem.Al.<i>Prot</i>.11.111<br /><b class="num">•</b>subst. τὰ γήϊνα [[las cosas terrenales]] como causa del pecado, Thdt.<i>H.Rel</i>.2.2.<br /><b class="num">II</b> adv. | |dgtxt=-η, -ον<br /><b class="num">• Alolema(s):</b> dór. [[γάϊνος]] <i>CID</i> 2.49A.1.9, 56.1A.46 (IV a.C.); γαΐνος <i>SEG</i> 9.72.118 (Cirene IV a.C.); tard. [[γέϊνος]] Phryn.69, Hsch.s.u. γηγενῶν<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>[[de tierra]], [[hecho de tierra]], [[de arcilla]] τὴν δὲ (γυναῖκα) πλάσαντες γηίνην Ὀλύμπιοι Semon.8.21, τείχη Pl.<i>Lg</i>.778d, πλίνθοι X.<i>An</i>.7.8.14, <i>CID</i> ll.cc., ἀγάλματα Artem.2.39, cf. <i>SEG</i> l.c., D.C.56.30.3, Ach.Tat.3.25.5<br /><b class="num">•</b>[[térreo]] de seres cuyo componente principal es el elemento tierra por op. a πύρινος Plot.6.3.9, γ. [[ἔμπυρος]] ... ἡ τῶν ἀστέρων οὐσία Ach.Tat.<i>Intr.Arat</i>.11, ἡ γῆ πρωτότυπος λέγεται, παράγωγον δέ, οἷον γ. Sch.D.T.573.3.<br /><b class="num">2</b> [[que tiene su origen en la tierra]] οὐδὲ τὸ ξύλον γῆ ἀλλὰ γήϊνον Arist.<i>Metaph</i>.1049<sup>a</sup>20, γ. ἔριον copo que nace de la tierra</i> ref. al lino, Philostr.<i>VA</i> 1.32, αἰθέριόν τε νόον φορέειν, οὐ γήινον <i>App.Anth</i>.3.146.7 (Theo Al.)<br /><b class="num">•</b>del número cinco ὁ γὰρ ἀριθμὸς γηϊνώτατος el número más ligado a la tierra</i> Lyd.<i>Ost</i>.45.<br /><b class="num">3</b> [[terrenal]], fig. [[perecedero]] [[σῶμα]] Pl.<i>Phdr</i>.246c, Plot.4.3.9, Clem.Al.<i>Strom</i>.5.14.99, Hierocl.<i>in CA</i> 4.1, γένος Pl.<i>Plt</i>.272d, las palabras, Luc.<i>Prom.Es</i>.1, φυτὰ καὶ ποιήματα ... οὐ γήινα ἀλλ' οὐράνια D.C.30.3, τόπος Aristid.Quint.86.31, πλάσματα Clem.Al.<i>Prot</i>.2.25, χρήματα Eun.<i>VS</i> 470.<br /><b class="num">4</b> [[terrenal]] fig., en sent moral [[pecaminoso]] κακοί Hld.3.16.4, κακία Clem.Al.<i>Prot</i>.11.111<br /><b class="num">•</b>subst. [[τὰ γήϊνα]] = [[las cosas terrenales]] como causa del pecado, Thdt.<i>H.Rel</i>.2.2.<br /><b class="num">II</b> adv. [[γηΐνως]] = [[de forma terrenal]], fig. [[perecederamente]] [[πολιτεύειν]] Origenes <i>Hom</i>.17.4 <i>in Ier</i>.(p.147.22), φρονεῖν Didym.<i>Trin</i>.1.27.7. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
Revision as of 10:57, 12 May 2022
German (Pape)
[Seite 489] ον, von Erde gemacht, irden, πλίνθοι Xen. An. 7, 8, 14; γένος, σῶμα, irdisch, Plat. Polit. 272 d; Phaedr. 246 c.
French (Bailly abrégé)
η, ον :
fait de terre.
Étymologie: γῆ.
Spanish (DGE)
-η, -ον
• Alolema(s): dór. γάϊνος CID 2.49A.1.9, 56.1A.46 (IV a.C.); γαΐνος SEG 9.72.118 (Cirene IV a.C.); tard. γέϊνος Phryn.69, Hsch.s.u. γηγενῶν
I 1de tierra, hecho de tierra, de arcilla τὴν δὲ (γυναῖκα) πλάσαντες γηίνην Ὀλύμπιοι Semon.8.21, τείχη Pl.Lg.778d, πλίνθοι X.An.7.8.14, CID ll.cc., ἀγάλματα Artem.2.39, cf. SEG l.c., D.C.56.30.3, Ach.Tat.3.25.5
•térreo de seres cuyo componente principal es el elemento tierra por op. a πύρινος Plot.6.3.9, γ. ἔμπυρος ... ἡ τῶν ἀστέρων οὐσία Ach.Tat.Intr.Arat.11, ἡ γῆ πρωτότυπος λέγεται, παράγωγον δέ, οἷον γ. Sch.D.T.573.3.
2 que tiene su origen en la tierra οὐδὲ τὸ ξύλον γῆ ἀλλὰ γήϊνον Arist.Metaph.1049a20, γ. ἔριον copo que nace de la tierra ref. al lino, Philostr.VA 1.32, αἰθέριόν τε νόον φορέειν, οὐ γήινον App.Anth.3.146.7 (Theo Al.)
•del número cinco ὁ γὰρ ἀριθμὸς γηϊνώτατος el número más ligado a la tierra Lyd.Ost.45.
3 terrenal, fig. perecedero σῶμα Pl.Phdr.246c, Plot.4.3.9, Clem.Al.Strom.5.14.99, Hierocl.in CA 4.1, γένος Pl.Plt.272d, las palabras, Luc.Prom.Es.1, φυτὰ καὶ ποιήματα ... οὐ γήινα ἀλλ' οὐράνια D.C.30.3, τόπος Aristid.Quint.86.31, πλάσματα Clem.Al.Prot.2.25, χρήματα Eun.VS 470.
4 terrenal fig., en sent moral pecaminoso κακοί Hld.3.16.4, κακία Clem.Al.Prot.11.111
•subst. τὰ γήϊνα = las cosas terrenales como causa del pecado, Thdt.H.Rel.2.2.
II adv. γηΐνως = de forma terrenal, fig. perecederamente πολιτεύειν Origenes Hom.17.4 in Ier.(p.147.22), φρονεῖν Didym.Trin.1.27.7.
Russian (Dvoretsky)
γήϊνος:
1) сделанный из земли, т. е. глиняный (πλίνθος Xen.) или земляной, глинобитный Plat.;
2) имеющий земную природу, земного происхождения (σῶμα Plat.; τὸ ξύλον οὐ γῆ, ἀλλὰ γήϊνον Arst.);
3) земной, т. е. преходящий, смертный (γένος Plat.).
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
γήϊνος -η -ον [γῆ] van aarde, aarden.
