κονίποδες: Difference between revisions
θοῦ, Κύριε, φυλακὴν τῷ στόµατί µου καὶ θύραν περιοχῆς περὶ τὰ χείλη µου → set a guard over my mouth, Lord; keep watch over the door of my lips | set a guard, O Lord, over my mouth; keep watch over the door of my lips (Psalm 140:3, Septuagint version)
m (Text replacement - "οῡ" to "οῦ") |
m (LSJ1 replacement) |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=konipodes | |Transliteration C=konipodes | ||
|Beta Code=koni/podes | |Beta Code=koni/podes | ||
|Definition=[ῑ], οἱ,<br><span class="bld">A</span> [[dusty]]-[[foot]]s, name for the [[serf]]s at Epidaurus, Plu. 2.291e; also [[κονιορτόποδες]] Hsch.s.v. [[κονίποδες]].<br><span class="bld">II</span> kind of [[shoe]] [[cover]]ing a [[small]] [[part]] of the [[foot]], Ar.Ec.848, Poll.7.86: in EM529.2, and Suid., [[κονιόπους]]. | |Definition=[ῑ], οἱ,<br><span class="bld">A</span> [[dusty]]-[[foot]]s, name for the [[serf]]s at Epidaurus, Plu. 2.291e; also [[κονιορτόποδες]] [[Hesychius Lexicographus|Hsch.]]s.v. [[κονίποδες]].<br><span class="bld">II</span> kind of [[shoe]] [[cover]]ing a [[small]] [[part]] of the [[foot]], Ar.Ec.848, Poll.7.86: in EM529.2, and Suid., [[κονιόπους]]. | ||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
Revision as of 09:11, 25 August 2023
English (LSJ)
[ῑ], οἱ,
A dusty-foots, name for the serfs at Epidaurus, Plu. 2.291e; also κονιορτόποδες Hsch.s.v. κονίποδες.
II kind of shoe covering a small part of the foot, Ar.Ec.848, Poll.7.86: in EM529.2, and Suid., κονιόπους.
Greek (Liddell-Scott)
κονίποδες: ῑ, οἱ, ἔχοντες τοὺς πόδας πλήρεις κόνεως, ἐπίθ. τῶν δούλων ἐν Ἐπιδαύρῳ, Πλούτ. 2. 291Ε· καλούμενοι ὑπὸ τοῦ Ἡσύχ. κονιορτόποδες, πρβλ. Thirlw. Ἱστορ. τῆς Ἑλλάδος 1. σελ. 417· εἶδος σανδαλίου καλύπτοντος μόνον μικρὸν μέρος τοῦ ποδός, Ἀριστοφ. Ἐκκλ. 848, Κλήμ. Ἀλ. 241, Πολυδ. Ζ΄, 86, Σουΐδ.· ― ἐν τῷ Μεγ. Ἐτυμ. 529. 3 καὶ Σουΐδ., κονιόπους.
Greek Monolingual
κονίπους, -οδος, ὁ (Α)
συν. στον πληθ. οἱ κονίποδες
α) (ως ονομ. τών δούλων στην Επίδαυρο) αυτός που έχει τα πόδια γεμάτα σκόνη («ἐκαλοῦν το δὲ κονίποδες ώς συμβαλεῖν ἔστιν, ἀπὸ τῶν ποδῶν γνωριζόμενοι κεκονιμένων», Πλούτ.)
β) σανδάλια με στενά πέλματα που κάλυπταν μικρό μόνο μέρος τών ποδιών, ενώ το μεγαλύτερο μέρος ήταν εκτεθειμένο στη σκόνη («οἱ δὲ κονίποδες, λεπτὸν ὑπόδημα πρεσβυτικόν
τὸ δὲ κάττυμα κοῦφον, ὡς ἐγγὺς εἶναι τῆς κόνεως τὸν πόδα», Πολυδ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < κόνις + -πους (< πους), πρβλ. ελεφαντόπους, λεοντόπους].
