μυθώδης

English (LSJ)

ες, legendary, fabulous, λόγοι μυθώδεις, opp. ἀληθινοί, Pl.R.522a, cf. D.23.65, etc.; τὸ μυθῶδες the domain of fable, Th.1.21; τὸ μὴ μυθῶδες αὐτῶν their non-fabulous character, ib.22; τὰ μυθώδη καὶ παιδαριώδη Arist.Metaph.995a4: Comp. μυθωδέστερος Antig.Mir.1, Str.4.4.6: Sup. μυθωδέστατος Isoc.2.48, Plb.34.11.20, Phld.Po.5.4. Adv. μυθωδῶς = in fabulous style, in mythic style Aristeas 168, D.S.4.6.

German (Pape)

[Seite 215] ες, einer Fabel ähnlich, fabelhaft; Thuc. 1, 21; Ggstz von ἀληθινός, Plat. Rep. VII, 522 a; ὁ λόγος γέγονεν, Isocr. 4, 28; μυθωδέστατοι λόγοι, 2, 48; öfter Plut. u. Luc. – Adv., D. Sic. 4, 6, wo für τοὺς παλαιοὺς μυθωδῶς ὀνομάζειν v.l. μυθῳδο ύς, Fabelsänger.

French (Bailly abrégé)

ης, ες:
qui ressemble à une fiction, fabuleux : τὸ μυθῶδες PLUT caractère fabuleux d'une chose;
Sp. μυθωδέστατος.
Étymologie: μῦθος, -ωδης.

Greek (Liddell-Scott)

μῡθώδης: -ες, (εἶδος) μυθικός, μύθῳ ὅμοιος, λόγοι μ., ἀντίθετ. τῷ ἀληθινοί, Πλάτ. Πολ. 522Α, κτλ.· τὸ μυθῶδες, οἱ μῦθοι, Θουκ. 1. 21· τὸ μὴ μ. αὐτῶν, τὸ μέρος τὸ μὴ μυθικόν, αὐτόθι 22· τὰ μ. καὶ παιδαριώδη Ἀριστ. Μετὰ τὰ Φυσ. Α. ΕΛΑΤΤΟΝ. 3. 1· - ὑπερθετ. -έστατος, Ἰσοκρ. 24Β. Ἐπίρρ. -δῶς, Διόδ. 4. 6.

Greek Monolingual

-ες (Α μυθώδης, -ῶδες) μύθος
αυτός που μοιάζει με μύθο, ο πλαστός («καὶ τὰ περὶ Κοίρανον ὄντα μυθώδη πίστιν ἔσχε», Πλούτ.)
νεοελλ.
μτφ. αυτός που υπερβαίνει τα όρια της πραγματικότητας, υπερβολικός, αφάνταστος, αμύθητος, παροιμιώδης («μυθώδη πλούτη»)
αρχ.
το ουδ. ως ουσ. τὸ μυθώδες
οι μύθοι.
επίρρ...
μυθωδώς (Α μυθωδῶς)
κατά τρόπο μυθώδη.

Greek Monotonic

μῡθώδης: -ες (εἶδος), θρυλικός, μυθικός, σε Πλάτ.· τὸ μυθῶδες, το πεδίο του μύθου, σε Θουκ.· τὸ μὴ μυθῶδες αὐτῶν, το μέρος από αυτά, που είναι σα να μην ανήκει στον μύθο, στον ίδ.

Russian (Dvoretsky)

μῡθώδης: сказочный, баснословный (λόγοι Isocr.).

Middle Liddell

μῡθ-ώδης, ες εἶδος
legendary, fabulous, Plat.: τὸ μ. the domain of fable, Thuc.; τὸ μὴ μ. αὐτῶν such part of them as is not fabulous, Thuc.

English (Woodhouse)

legendary