φλόος: Difference between revisions
Ἐχθροὺς ἀμύνου μὴ ‘πὶ τῇ σαυτοῦ βλάβῃ → Ulciscere hostem, non tamen damno tuo → Die Feinde wehre ohne Schaden für dich ab
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
m (LSJ1 replacement) |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=floos | |Transliteration C=floos | ||
|Beta Code=flo/os | |Beta Code=flo/os | ||
|Definition=ὁ, metaplast. acc. < | |Definition=ὁ, metaplast. acc.<br><span class="bld">A</span> φλόα Nic.''Al.''302: contr. φλοῦς ''PCair.Zen.'' 229.10 (iii B. C.), ''BGU''1122.17,20 (i B. C.), [[varia lectio|v.l.]] in Dsc.3.147: ([[φλέω]]):—rarer form of <b class="b3">φλοιός, παρθένιός μοι ἔπι φ.</b>, of a tree, ''AP''9.706 (Antip.), cf. ''PCair.Zen.'' [[l.c.]] (iii B. C.).<br><span class="bld">2</span> the human [[skin]], Nic. [[l.c.]]; also of the [[slough]] of serpents, Id.''Th.''355,392.<br><span class="bld">II</span> φλους, Ion. for [[φλέως]], Hdt.3.98.<br><span class="bld">III</span> [[bloom of a plant]], Arat.335, cf. Plu.2.683f. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 10:21, 25 August 2023
English (LSJ)
ὁ, metaplast. acc.
A φλόα Nic.Al.302: contr. φλοῦς PCair.Zen. 229.10 (iii B. C.), BGU1122.17,20 (i B. C.), v.l. in Dsc.3.147: (φλέω):—rarer form of φλοιός, παρθένιός μοι ἔπι φ., of a tree, AP9.706 (Antip.), cf. PCair.Zen. l.c. (iii B. C.).
2 the human skin, Nic. l.c.; also of the slough of serpents, Id.Th.355,392.
II φλους, Ion. for φλέως, Hdt.3.98.
III bloom of a plant, Arat.335, cf. Plu.2.683f.
German (Pape)
[Seite 1293] ὁ, zsgz. φλοῦς, im accus. auch metaplastisch φλόα, Nic. Al. 302, = φλοιός; – 1) Rinde, Schaale der Gewächse. bes. Baumrinde, Borke, Diosc.; – später übrtr. von der Haut der Menschen und Schlangen, Nic. a. a. O. u. Ther. 392. – 2) Blüthe oder übh. blühender, kräftiger Zustand einer Pflanze, Arat. Phaen. 335.
French (Bailly abrégé)
-οῦς, όου-οῦ (ὁ) :
sorte de roseau ou de jonc, plante ; natte de jonc.
Étymologie: φλέω.
Russian (Dvoretsky)
φλόος:
I стяж. φλοῦς ὁ Her. = φλέως.
II ὁ Anth. = φλοιός.
Greek (Liddell-Scott)
φλόος: ὁ, κατὰ μεταπλασμ. αἰτ. φλόα Νικ. Ἀλεξιφ. 302· συνῃρ. φλοῦς, φλοῦν αὐτόθι 269, Διοσκ. 3. 164· (φλέω)· ― σπανιώτερος τύπος τοῦ φλοιός, Ἀνθ. Παλατ. 9. 706· ὡσαύτως τὸ δέρμα (κοινῶς ὑποκάμισον), ὅπερ ἀπορρίπτουσιν οἱ ὄφεις, ὁ παλαιὸς αὐτῶν χιτών, λιβηρίς, σῦφαρ, Νίκ. ἔνθ’ ἀνωτ. ΙΙ. φλοῦς, Ἰων. ἀντὶ φλέως, Ἡρόδ. 3. 98. ΙΙΙ. τὸ ἄνθος, ἡ ἄνθησις, ἡ ὑγιὴς κατάστασις φυτοῦ, ἀκμή, Λατ. flos, Ἄρατ. 335.
Greek Monolingual
(I)
ὁ, Α φλέω
περίοδος ακμής ενός φυτού, άνθηση.
(II)
ὁ, Α
βλ. φλοιός.
Greek Monotonic
φλόος: ὁ (φλέω),
I. σπάνιος τύπος του φλοιός, σε Ανθ. II. φλοῦς, Ιων. αντί φλέως, σε Ηρόδ.
Middle Liddell
φλόος, ὁ, φλέω
I. rarer form of φλοιός, Anth.
II. φλοῦς, ionic for φλέως, Hdt.
