κουρικός: Difference between revisions

From LSJ

ὃν οὐ τύπτει λόγος οὐδὲ ῥάβδος → if words don't get through, neither a beating will | if the carrot doesn't work, the stick will not work either | whom words do not strike, neither does the rod

Source
m (pape replacement)
m (Text replacement - "Apoll" to "Apoll")
Line 26: Line 26:
}}
}}
{{pape
{{pape
|ptext=<b class="num">1</b> = [[κούριμος]]; μάχαιραι, <i>[[Schermesser]]</i>, Plut. <i>Dion</i>. 9 und andere Spätere<br /><b class="num">2</b> <i>nach Mädchenart</i>; [[Apoll]]. <i>Lex. Hom</i>. erkl. [[κουρίξ]] durch κουρικῶς, [[οἷον]] [[νεανικῶς]].
|ptext=<b class="num">1</b> = [[κούριμος]]; μάχαιραι, <i>[[Schermesser]]</i>, Plut. <i>Dion</i>. 9 und andere Spätere<br /><b class="num">2</b> <i>nach Mädchenart</i>; Apoll. <i>Lex. Hom</i>. erkl. [[κουρίξ]] durch κουρικῶς, [[οἷον]] [[νεανικῶς]].
}}
}}

Revision as of 10:15, 25 November 2022

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: κουρικός Medium diacritics: κουρικός Low diacritics: κουρικός Capitals: ΚΟΥΡΙΚΟΣ
Transliteration A: kourikós Transliteration B: kourikos Transliteration C: kourikos Beta Code: kouriko/s

English (LSJ)

ή, όν, (κουρά) A for cutting the hair, μάχαιραι Plu.Dio9: as substantive, κουρικός (sc. δίφρος), ὁ, barber's chair, Sammelb.4292; δίφρου τετραπόδου καὶ κουρικοῦ ξυλίνου POxy.646 (ii A. D.). II (κοῦρος A) like a youth. Adv. κουρικῶς Apollon.Lex.s.v. κουρίξ.

French (Bailly abrégé)

ή, όν :
qui sert à tondre, à raser.
Étymologie: κουρά.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

κουρικός -ή -όν [κουρά] om te knippen, kappers-.

Russian (Dvoretsky)

κουρικός: служащий для стрижки или служащий для бритья, парикмахерский (μάχαιρα Plut.).

Greek (Liddell-Scott)

κουρικός: -ή, -όν, (κουρὰ) κατάλληλος πρὸς κουράν, μάχαιρα Πλουτ. Δίων 9· αἱ δύο μάχαιραι αἱ κ. Κλήμ. Ἀλ. 290. ΙΙ. (κοῦρος) ὡς νεανίας· ― -κῶς, Ἀπολλ. Λεξ. ἐν λέξ. κουρίξ.

Greek Monolingual

(I)
κουρικός, -ή, -όν (Α) κουρά
1. κατάλληλος για κούρεμαὥστε μηδὲ τῆς κεφαλῆς τὰς τρίχας ἀφελεῖν κουρικαῖς μαχαίραις», Πλούτ.)
2. το αρσ. ως ουσ.κουρικός (ενν. δίφρος)
το κάθισμα του κουρέα.
(II)
κουρικός, -ή, -όν (Α)
κούρος (Ι)]
νεαρός, νεανικός.
επίρρ...
κουρικώς (Α)
νεανικά.

German (Pape)

1κούριμος; μάχαιραι, Schermesser, Plut. Dion. 9 und andere Spätere
2 nach Mädchenart; Apoll. Lex. Hom. erkl. κουρίξ durch κουρικῶς, οἷον νεανικῶς.