διαττάω

English (LSJ)

sift, riddle, Hp.Ulc.21, Pl.Sph.226b, al., SIG2587.60, Ruf. ap. Orib.7.26.97:—Pass., Pl.Cra.402c, IG22.463.83, Thphr. HP3.18.5. (The form διασσάω is given as etym. in EM271.37; διασσηθέντος dub. cj. in Emp.5.3; prop. δια-ττάω, cf. ἀλευρό-ττησις, ἐττημένα: hence pf. part. Pass. διεττημένης IG22.463.83 (but διηττ-codd. Thphr.l.c.).)

German (Pape)

[Seite 608] durchsieben; Plat. Tim. 73 c; neben διηθέω Soph. 226 b; εἰς ὕδωρ διαττᾶσθαι Pol. 34, 9, 10; auch Theophr. u. Sp.

French (Bailly abrégé)

-ῶ :
passer au crible.
Étymologie: δίαττος.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

διαττάω zeven, ziften.

Russian (Dvoretsky)

διαττάω: просеивать (γῆν Plat.; κοσκίνοις διαττᾶσθαι Polyb. - v.l. διαρτᾶσθαι).

Greek (Liddell-Scott)

διαττάω: Ἀττ. ἀντὶ διασσάω, κοσκινίζω τι καλῶς, ἐντελῶς, Πλάτ. Σοφ. 226Β, Τιμ. 73Ε, Κρατ. 402C, Θεόφρ. Ι.Φ. 3.18, 5· -οὐσιαστ. διάττησις, εως, ἡ ὡς ὁ Schneider ἐν Πλουτ. 2.639Ε.

Frisk Etymological English

Grammatical information: v.
Meaning: sieve (Att.);
Other forms: Perf. ptc. pass. διεττημένος (διηττημένος Thphr. as if from δι-αττάω); as simplex σῶσι 3. pl. pres. (Hdt. 1, 200), ἐττημένος (Pherekr., Att. inscr.), ἐσσημένος (Delos IIIa,, with Ionic vocalism).
Compounds: ἀλευρό-ττησις flour-sieve (Poll.), sieved flour (Suid.).
Derivatives: Verbal noun διάττησις (Plu.), also (postverbal) δίαττος ἡ ἀλευρότ<τ>ησις, τὸ κόσκινον H. - With θ-enlargement Ion. σήθω, s. v.
Origin: XX [etym. unknown]
Etymology: One posits *(δια-)τϜαίω and compares Skt. titaü- sieve, but this learns us nothing. Also Lith. tvóju beat does not help; root *tu̯eh₂-? - Not to Lith. sijóju, Alb. shosh (< *si̯ā-s-) sieve. Schwyzer 320; older lit. in Bq. - Notation with geminate, because the simplex was no longer used.

Frisk Etymology German

διαττάω: {diattáō}
Forms: Perf. Ptz. Pass. διεττημένος (διηττημένος Thphr. wie von διαττάω), als Simplex σῶσι 3. pl. Präs. (Hdt. 1, 200), ἐττημένος = σεσησμένος (Pherekr., att. Inschr.), ἐσσημένος (Delos III^a).
Grammar: v.
Meaning: sieben (att.);
Derivative: Davon das Verbalnomen διάττησις (Plu.), auch (postverbal) δίαττος· ἡ ἀλευρότ<τ>ησις, τὸ κόσκινον H. Am Kompositionsende ἀλευρόττησις Mehlsieb (Poll., AB, H.), gesiebtes Mehl (Suid.). — Daneben mit θ-Erweiterung σήθω, s. d.
Etymology: Bei Ansetzung eines ursprünglichen *(δια-)τϝαίω ergibt sich eine allgemeine Ähnlichkeit mit aind. titaü- Sieb, eine lautlich größere aber begrifflich schwächere mit lit. tvóju prügeln. — Lit. sijóju, alb. shosh (aus *si̯ā-s-) seihen sind aus lautlichen Gründen fernzuhalten. Schwyzer 320 m. Lit.; ältere Lit. bei Bq und WP. 1, 713. — Die Schreibung mit Geminata erhielt sich, weil das Simplex außer Gebrauch gekommen war.
Page 1,386

Greek Monolingual

διαττῶ (διαττάω) (Α)
κοσκινίζω καλά, ψιλοκοσκινίζω.
[ΕΤΥΜΟΛ. Η λ. (δια-) ττάω ανάγεται σε τ. τFαyω < ΙΕ tuā- «κοσκινίζω» (πρβλ. αρχ. ινδ. titau- «κόσκινο» λιθ. tvoju «μάχομαι», αν και σημασιολογικώς διαφορετικό από το ελλ. διαττάω)].